Zekeriya 11
1 Ey Lübnan, kapılarını aç ki, Ateş sedir ağaçlarını yakıp yok etsin!
Lebanoni kumamoka kafanka'a anagi'negeno tevemo'a sida zafaka'a teno eri hana hino.
2 Ey çam ağacı, haykır! Sedir ağacı yıkıldı, Ulu ağaçlar yok oldu! Haykırın, ey Başan meşeleri, Gür ormanın ağaçları devrildi!
Saiprisi zafamota zavi krafa hiho, na'ankure sida zafamo'za evuramize. Knare'nare zafaramimo'za mopafinke'za masaze. Basanima me'nana oki zafamoka, zavi krafa huo, na'ankure zafa tanopaka'a ahe huti namati hu'naze.
3 Çobanların haykırışını duy, Çünkü güzelim otlakları yok oldu! Genç aslanların kükremesini dinle, Çünkü Şeria Irmağı'nın kıyısındaki ağaçlık yok oldu!
Sipisipi afu kva vahetmimo'zama zavi krafagema nehazana antahio, na'ankure sipisipi afu'ma kegavama nehaza avonona eri havizantfa nehazageno, kasefa laionimo'za krafage nehaze. Na'ankure Jodani vahe'mo'zama zamavufaga rama nehaza zamo'a haviza hie.
4 Tanrım RAB, “Kesime ayrılmış sürüyü sen güt” diyor,
Ra Anumzana nagri Anumzamo'a amanage hie, Zamaheginaku'ma avame'zama anteterema hu'naza sipisipi afutamina vunka ome kegava huo.
5 “Sürüyü satın alanlar koyunları kesiyor ama cezalarını çekmiyorlar. Koyunları satanlar da, ‘Tanrı'ya övgüler olsun, zengin oldum!’ diyorlar. Çobanlar kendi sürülerine acımıyor.
Ana sipisipi afutamima tesite'za hegi'za eri'zama vaza vahe'mo'za afu'ma ahegi'za zantera zamarimpamo'a kna osige'za ahegiza eri'za vu'naze. Hagi ana sipisipi afutmima zagore'ma atre'za zagoma eriza vahe'mo'za hu'za, Ra Anumzamo'a ra agi erisie, na'ankure tagra zago feno vahe fore hune hu'za nehaze. Hagi sipisipi kva vahe'mo'za ana sipisipigura zamasunkura huozmante'naze.
6 Çünkü ülkede yaşayan halka artık acımayacağım” diyor RAB, “Herkesi kendi komşusunun ve kralının eline teslim edeceğim. Ülkeyi ezecekler, ben de halkı ellerinden kurtarmayacağım.”
Anahukna hu'na ama mopafi vahekura nasunkura osugahue, huno Ra Anumzamo'a nehie. Nagra zamatrenuge'za zamagra zamagra ohefri ahefri nehanageno, zamagri'a kini ne'mo'enena zamahe frigahie. Nagra zamaza hu'na ozamavaresuge'za zamahe hana hanageno mopazmimo'a ka'ma mopa megahie.
7 Bunun üzerine kesime ayrılmış sürünün özellikle ezilenlerini güttüm. Elime iki değnek aldım; birine “Lütuf”, ötekine “Birlik” adını koydum. Böylece sürüyü gütmeye başladım.
Ana hazage'na zamahenaku'ma huhamprinte'neza, knazama zami'za zamazeri havizama nehaza sipisipi afu kevumofo kva vahe nagra mani'noe. Ana nehu'na sipisipi kva vahe'mo'zama eneriza azompa tare erite'na, mago azompagura Asunku zane hu'na agia nente'na, mago azompagura Erimago hanune hu'na agi'a antemi'noe.
8 Bir ayda üç çobanı başımdan savdım. Çünkü ben sürüden bıkmıştım, sürü de benden tiksinmişti.
Mago ikamofo agu'afi 3'a sipisipi kva vahetmina erizazmifintira zamazeri tre'noe. Na'ankure nagra ana sipisipi kva vahetaminkura mago narimpa huozmantoge'za zamagra zamagote'nante'naze.
9 Sürüye, “Artık sizi gütmeyeceğim. Ölen ölsün, kesilen kesilsin, geri kalanlar da birbirinin etini yesin” dedim.
Ana hazage'na amanage hu'na zamasmi'noe, Nagra sipisipi kva vahera mani'na tamagrira kegava osugahue. Iza'oma frinaku'ma hanimo'a frisigeno, ahenaku'ma hanaza su'ana ahegahaze. Hagi mani'nazama'amo'za zamagra zamagra ohe ahe hu'za zamavufaga traga hu'za negahaze.
10 Sonra “Lütuf” adındaki değneğimi aldım ve bütün uluslarla yapmış olduğum antlaşmayı bozmak için kırdım.
Anante Asunkure hu'nama agima antemi'noa azompa amu'nompinti ruhanentagi'na, kokankoka vahetaminema huhagerafi huvempagema hu'noana anante ruhantagi'noe.
11 Böylece antlaşma o gün bozuldu. Beni gözleyen sürünün ezilenleri RAB'bin sözünün yerine geldiğini anladılar.
Zamagri'enema huhagerafi huvempagema hu'noana e'i ana knare eme vagare'ne. Hagi knazampima mani'naza sipisipi afutamimo'zama ana zama hugezama nege'za, Ra Anumzamo'a amama hia avu'ava zampi huvazino naneke nerasamie hu'za keza antahiza hu'naze.
12 Onlara, “Uygun görürseniz ücretimi ödeyin, yoksa boş verin” dedim. Onlar da ücret olarak bana otuz gümüş verdiler.
Anante amanage hu'na zamasami'noe, Tamagrama antahisageno knare'ma hanigeta mizani'a namiho, hagi knare'ma osanigeta azeriho. Anage huge'za kna'a erinte'za kete'za 30'a silva zago nami'naze. (Exodus-Uti 21:32)
13 RAB bana, “Çömlekçiye at” dedi. Böylece bana biçtikleri yüksek değerin karşılığı olan otuz gümüşü alıp RAB'bin Tapınağı'ndaki çömlekçiye attım.
Ra Anumzamo'a amanage huno nasami'ne, Ama marerisa zagoma nagri'ma mizama saza zagoa erinka mopa kavoma tro'ma nehia ne' matevunka amio. Anage hige'na ana zagoa eri'na mono nontega vu'na mopa kavoma tro'ma nehia ne' ome mate vumi'noe.
14 Sonra Yahuda ile İsrail arasındaki kardeşliği bozmak için “Birlik” adındaki öteki değneğimi kırdım.
Ana hute'na Juda vahe'ene Israeli vahe'mo'zama koganama huza magopima mani'naza zana ama ruhantague hu'na nehu'na, Erimago hanune hu'nama agima ante'noa azompa eri'na amu'nompinti ruhantagi'noe.
15 RAB bana, “Sen yine akılsız bir çoban gibi donat kendini” dedi,
Anante Ra Anumzamo'a amanage huno nasami'ne, Ete mago'ene neginagi sipisipi kva vahe'mofo eriza zantamina erio.
16 “Ülkeye öyle bir çoban atayacağım ki, yitiklere bakmayacak, dağılmışları aramayacak, yaralıları iyileştirmeyecek, sağlamları beslemeyecek. Ancak semiz koyunların etini yiyecek, tırnaklarını koparacak.
Hagi keho, menina sipisipi kva vahera kefo sipisipi afu kva vahe azeri oti'za nehue. Ana sipisipi afu kva vahe'mo'a hazenkema eri'nesia sipisipi afu'ene, anenta sipisipi afu'ene, krima eri'nesaza sipisipi afutamina kegava nosuno, knare'ma hu'za mani'naza sipisipi afutaminena ne'zana ozamigahie. Anara osugosianki, afovage sipisipi afutaminke ahegino neno eri hana nehuno agigo azanko'age atregahie.
17 “Sürüyü terk eden değersiz çobanın vay haline! Kılıç kolunu ve sağ gözünü vursun! Kolu tamamen kurusun, Sağ gözü kör olsun!”
E'inahu kefo sipisipi afu kva vahe'mo'a ra hazenkefi ufregahianki kva hino. Bainati kazinteti aheza azana runekafri'za, tamaga kaziga avurga repro hugahaze.
