Romalilar 4
1 Şu halde soyumuzun atası İbrahim'in durumu için ne diyelim?
What then shall we say of Abraham, our ancestor in the flesh?
2 Eğer İbrahim yaptığı iyi işlerden dolayı aklandıysa, övünmeye hakkı vardır; ama Tanrı'nın önünde değil.
For if Abraham was justified by works, he has something to be proud of, but not before God.
3 Kutsal Yazı ne diyor? “İbrahim Tanrı'ya iman etti, böylece aklanmış sayıldı.”
For what does Scripture say? And Abraham believed God, and it was set down to his account as righteousness.
4 Çalışana verilen ücret lütuf değil, hak sayılır.
Now if a man earn his pay by his work, it is not counted to him as a favor, but it is paid him as a debt;
5 Ancak çalışmayan, ama tanrısızı aklayana iman eden kişi imanı sayesinde aklanmış sayılır.
but a man who does not "work," but believes in him who justifies the ungodly, has his faith imputed to him for righteousness.
6 Nitekim, iyi işlerine bakmaksızın Tanrı'nın aklanmış saydığı kişinin mutluluğunu Davut da şöyle anlatır:
Just as David also speaks of the blessedness of the man to whom God imputes righteousness apart from actions.
7 “Ne mutlu suçları bağışlanmış, Günahları örtülmüş olanlara!
Blessed he says are they whose iniquities have been forgiven, And whose sins have been covered.
8 Günahı Rab tarafından sayılmayana ne mutlu!”
Blessed is the man to whom the Lord will not impute sin.
9 Bu mutluluk yalnız sünnetliler için mi, yoksa aynı zamanda sünnetsizler için midir? Diyoruz ki, “İbrahim, imanı sayesinde aklanmış sayıldı.”
Is this blessing, then, for the circumcised alone? or for the uncircumcised also? Abraham’s faith, I say, was imputed to him for righteousness.
10 Hangi durumda aklanmış sayıldı? Sünnet olduktan sonra mı, sünnetsizken mi? Sünnetliyken değil, sünnetsizken...
How then was it imputed to him? When he was circumcised? or uncircumcised? Not in circumcision, but in uncircumcision;
11 İbrahim daha sünnetsizken imanla aklandığının kanıtı olarak sünnet işaretini aldı. Öyle ki, sünnetsiz oldukları halde iman edenlerin hepsinin babası olsun, böylece onlar da aklanmış sayılsın.
and he received circumcision as a sign, a seal of the faith- righteousness which he had while he was in uncircumcision; in order that he might be the father of all who believe, even though they are uncircumcised; so that righteousness might be imputed to them.
12 Böylelikle atamız İbrahim, yalnız sünnetli olmakla kalmayan, ama kendisi sünnetsizken sahip olduğu imanın izinden yürüyen sünnetlilerin de babası oldu.
He is the father of circumcision to those who are not merely circumcised, but who also walk in the steps of that faith of our father Abraham which he held while he was as yet uncircumcised.
13 Çünkü İbrahim'e ve soyuna dünyanın mirasçısı olma vaadi Kutsal Yasa yoluyla değil, imandan gelen aklanma yoluyla verildi.
For the promise that he should be heir of the world did not come to Abraham or to his posterity through law, but through faith- righteousness.
14 Eğer Yasa'ya bağlı olanlar mirasçı olursa, iman boş ve vaat geçersizdir.
For if those who are righteous through law are heirs, faith is empty and the promise becomes void.
15 Yasa, Tanrı'nın gazabına yol açar. Ama yasanın olmadığı yerde yasaya karşı gelmek de söz konusu değildir.
For law works wrath; but where there is no law, neither is there transgression.
16 Bu nedenle vaat, Tanrı'nın lütfuna dayanmak ve İbrahim'in bütün soyu için güvence altına alınmak üzere imana bağlı kılınmıştır. İbrahim'in soyu yalnız Kutsal Yasa'ya bağlı olanlar değil, aynı zamanda İbrahim'in imanına sahip olanlardır. “Seni birçok ulusun babası yaptım” diye yazılmış olduğu gibi İbrahim, iman ettiği Tanrı'nın –ölülere yaşam veren, var olmayanı buyruğuyla var eden Tanrı'nın– gözünde hepimizin babasıdır.
This is why righteousness is of faith, that it may be a free gift; so that the promise stands firm to all Abraham’s posterity; not to his children of his faith. For in the sight of the God in whom he believed, who gives life to the dead, and calls into being that which is not, Abraham is the father of us all both Jews and Gentiles,
as it is written, I have made you a father of many nations.
18 İbrahim umutsuz bir durumdayken birçok ulusun babası olacağına umutla iman etti. “Senin soyun böyle olacak” sözüne güveniyordu.
For Abraham, hoping against hope, had faith to the end that he might become a father of many nations, according to that which had been spoken, So numberless shall your descendants be.
19 Yüz yaşına yaklaşmışken, ölü denebilecek bedenini ve Sara'nın ölü rahmini düşündüğünde imanı zayıflamadı.
Though he was about a hundred years old, his faith did not fail him when he regarded his own body, now as good as dead. and remembered Sarah’s barrenness.
20 İmansızlık edip Tanrı'nın vaadinden kuşkulanmadı; tersine, imanı güçlendi ve Tanrı'yı yüceltti.
Nor did he with regard to the promise of God waver in unbelief, but he waxed strong in faith, while he gave God glory,
21 Tanrı'nın vaadini yerine getirecek güçte olduğuna tümüyle güvendi.
and was fully persuaded that what God had promised, he was able also to perform.
22 Bunun için de aklanmış sayıldı.
And so his faith was reckoned to him for righteousness.
23 “Aklanmış sayıldı” sözü, yalnız onun için değil, aklanmış sayılacak olan bizler –Rabbimiz İsa'yı ölümden dirilten Tanrı'ya iman eden bizler– için de yazıldı.
Now these words were not written simply for his sake, but for us as well.
For it will be "reckoned for righteousness." to us also, who believe on him that raised from the dead our Lord Jesus;
25 İsa suçlarımız için ölüme teslim edildi ve aklanmamız için diriltildi.
who was betrayed to death for our transgressions, and raised again to life for our justification.
