Romalilar 14
1 İmanı zayıf olanı aranıza kabul edin, ama tartışmalı konulara girmeyin.
Welcome a man of weak faith, but not for the purpose of deciding doubtful points.
2 Biri her şeyi yiyebileceğine inanır; imanı zayıf olansa yalnız sebze yer.
One man has faith to eat anything; but he whose faith is weak, eats only vegetables.
3 Her şeyi yiyen, yemeyeni hor görmesin. Her şeyi yemeyen, yiyeni yargılamasın. Çünkü Tanrı onu kabul etmiştir.
He who eats meat must not despise the man who abstains; and let not the man who abstains judge him who eats; for God has received him.
4 Sen kimsin ki, başkasının kulunu yargılıyorsun? Kulu haklı çıkaran da haksız çıkaran da efendisidir. Kul haklı çıkacaktır. Çünkü Rab'bin onu haklı çıkarmaya gücü vardır.
Who are you just that judges the household-servant of another? To his own lord he stands or falls. And stand he will, for his Master has power to make him stand.
5 Kimi bir günü başka bir günden üstün sayar, kimi her günü bir sayar. Herkesin kendi görüşüne tam güveni olsun.
There are some who esteem one day above another; there are others who esteem all days alike; let each other be fully persuaded in his own mind.
6 Belli bir günü kutlayan, Rab için kutlar. Her şeyi yiyen, Tanrı'ya şükrederek Rab için yer. Bazı şeyleri yemeyen de Rab için yemez ve Tanrı'ya şükreder.
He who regards the day, regards it unto his Lord; and he who regards it not, disregards it unto his Lord. He who eats meat, eats unto his Lord, for he gives God thanks; and he who abstains, abstains unto his Lord, since he, too, gives God thanks.
7 Hiçbirimiz kendimiz için yaşamayız, hiçbirimiz de kendimiz için ölmeyiz.
For not one of us lives unto himself, and not one dies unto himself.
8 Yaşarsak Rab için yaşarız; ölürsek Rab için ölürüz. Öyleyse, yaşasak da ölsek de Rab'be aitiz.
If we live, we live unto our Lord; if we die, we die unto our Lord. So then, whether we live or die, we belong to our Lord.
9 Mesih hem ölülerin hem yaşayanların Rabbi olmak üzere ölüp dirildi.
For this purpose Christ died and became alive again, that he might be the Lord both of the dead and of the living.
10 Sen neden kardeşini yargılıyorsun? Ya sen, kardeşini neden küçümsüyorsun? Tanrı'nın yargı kürsüsü önüne hepimiz çıkacağız.
But you the abstainer, why do you pass judgment on your brother? Or you again the non-abstainer, why do you despise yours? For we shall all stand before the judgment-seat of God.
11 Yazılmış olduğu gibi: “Rab şöyle diyor: ‘Varlığım hakkı için her diz önümde çökecek, Her dil Tanrı olduğumu açıkça söyleyecek.’”
For it is written, "As I live," says the Lord, "to me every knee shall bow, And to God shall every tongue confess."
12 Böylece her birimiz kendi adına Tanrı'ya hesap verecektir.
So then each one of us shall give account of himself to God.
13 Onun için, artık birbirimizi yargılamayalım. Bunun yerine, hiçbir kardeşin yoluna sürçme ya da tökezleme taşı koymamaya kararlı olun.
So let us no longer pass judgment on one another; rather let this be your judgment, that no one put a stumbling-block in his brother’s way, nor any cause of falling.
14 Rab İsa'ya ait biri olarak kesinlikle biliyorum ki, hiçbir şey kendiliğinden murdar değildir. Ama bir şeyi murdar sayan için o şey murdardır.
I know and am persuaded in the Lord Jesus that nothing is in itself unclean; but any food is "unclean" for one who considers it "unclean."
15 Yediğin bir şey yüzünden kardeşin incinmişse, artık sevgi yolunda yürümüyorsun demektir. Mesih'in, uğruna öldüğü kardeşini yediklerinle mahvetme!
If your brother is continually pained because of your food, you are not conducting yourself any longer in love. Do not, by what you eat, persist in destroying a man for whom Christ died.
16 Size göre iyi olanın kötülenmesine fırsat vermeyin.
Therefore do not let what is right, so far as you are concerned, be evil spoken of.
17 Çünkü Tanrı'nın Egemenliği, yiyecek içecek sorunu değil, doğruluk, esenlik ve Kutsal Ruh'ta sevinçtir.
For the kingdom of God is not a matter of eating and drinking, but of righteousness and peace and joy in the Holy Spirit.
18 Mesih'e bu yolda hizmet eden, Tanrı'yı hoşnut eder, insanların da beğenisini kazanır.
Those who are slaving for Christ devotedly in these ways, are well pleasing to God and highly commended by man.
19 Öyleyse kendimizi esenlik getiren ve karşılıklı gelişmemizi sağlayan işlere verelim.
So then let is eagerly pursue the things that make for peace and the upbuilding of each other.
20 Yiyecek uğruna Tanrı'nın işini bozma! Her yiyecek temizdir, ama yedikleriyle başkasının sürçmesine yol açan kişi kötülük etmiş olur.
Do not, for the sake of food, be tearing down God’s work. All food indeed is ceremonially clean, but a man is in the wrong if his food proves a stumbling-block.
21 Et yememen, şarap içmemen, kardeşinin sürçmesine yol açacak bir şey yapmaman iyidir.
The right course is not to eat meat, nor to drink wine, nor to do anything through which your brother is made to stumble.
22 Bu konulardaki inancını Tanrı'nın önünde kendine sakla. Onayladığı şeyden ötürü kendini yargılamayan kişi ne mutludur!
Have you faith? Keep it to yourself as in the presence of God. He is a happy man who does not condemn himself in that which he approves.
23 Ama bir yiyecekten kuşkulanan kişi onu yerse yargılanır; çünkü imanla yemiyor. İmana dayanmayan her şey günahtır.
But he who has misgivings, and yet eats meat, is condemned already, because his action is not based on faith; and whatever is not based on faith is sin.
