< Mezmurlar 1 >
1 Ne mutlu o insana ki, kötülerin öğüdüyle yürümez, Günahkârların yolunda durmaz, Alaycıların arasında oturmaz.
Rezillerning gépi boyiche mangmaydighan, Gunahkarlarning yolida turmaydighan, Mesxire qilghuchining ornida olturmaydighan adem bext tapur!
2 Ancak zevkini RAB'bin Yasası'ndan alır Ve gece gündüz onun üzerinde derin derin düşünür.
Uning xursenliki peqet Perwerdigarning tewrat-qanunidilidur; U Perwerdigarning qanunini kéche-kündüz séghinip oylaydu.
3 Böylesi akarsu kıyılarına dikilmiş ağaca benzer, Meyvesini mevsiminde verir, Yaprağı hiç solmaz. Yaptığı her işi başarır.
U xuddi ériq boyigha tikilgen, Öz peslide méwisini béridighan, Yopurmaqliri solashmaydighan derextektur; U némila qilsa ronaq tapidu.
4 Kötüler böyle değil, Rüzgarın savurduğu saman çöpüne benzerler.
Rezil ademler bolsa undaq bolmas; Ular xuddi shamal uchuriwetken tozandektur.
5 Bu yüzden yargılanınca aklanamaz, Doğrular topluluğunda yer bulamaz günahkârlar.
Shuning üchün reziller soraq künide tik turalmaydu, Gunahkarlar heqqaniylarning jamaitide héch béshini kötürüp turalmaydu.
6 Çünkü RAB doğruların yolunu gözetir, Kötülerin yolu ise ölüme götürür.
Chünki Perwerdigar heqqaniylarning yolini könglige pükken; Rezillerning yoli bolsa yoqilidu.