< Mezmurlar 1 >

1 Ne mutlu o insana ki, kötülerin öğüdüyle yürümez, Günahkârların yolunda durmaz, Alaycıların arasında oturmaz.
BOOK FIRST: Happy is the man who walketh not in the council of the wicked, and standeth not in the way of sinners, and sitteth not in the seat of scorners;
2 Ancak zevkini RAB'bin Yasası'ndan alır Ve gece gündüz onun üzerinde derin derin düşünür.
But whose delight is in the law of the Lord, and who doth meditate in his law by day and night.
3 Böylesi akarsu kıyılarına dikilmiş ağaca benzer, Meyvesini mevsiminde verir, Yaprağı hiç solmaz. Yaptığı her işi başarır.
And he shall be like a tree planted by rivulets of water, that yieldeth its fruit in its season, and the leaf of which doth not wither; and all that he may do shall prosper.
4 Kötüler böyle değil, Rüzgarın savurduğu saman çöpüne benzerler.
Not so the wicked; but they are like the chaff which the wind driveth away.
5 Bu yüzden yargılanınca aklanamaz, Doğrular topluluğunda yer bulamaz günahkârlar.
Therefore shall the wicked not be able to stand in the judgment, nor sinners in the congregation of the righteous.
6 Çünkü RAB doğruların yolunu gözetir, Kötülerin yolu ise ölüme götürür.
For the Lord regardeth the way of the righteous; but the way of the wicked leadeth to perdition.

< Mezmurlar 1 >