Mezmurlar 1

1 Ne mutlu o insana ki, kötülerin öğüdüyle yürümez, Günahkârların yolunda durmaz, Alaycıların arasında oturmaz.

Salig den Mand, som ikke gaar efter gudløses Raad, staar paa Synderes Vej eller sidder i Spotteres Lag,

2 Ancak zevkini RAB'bin Yasası'ndan alır Ve gece gündüz onun üzerinde derin derin düşünür.

men har Lyst til HERRENS Lov, og som grunder paa hans Lov baade Dag og Nat.

3 Böylesi akarsu kıyılarına dikilmiş ağaca benzer, Meyvesini mevsiminde verir, Yaprağı hiç solmaz. Yaptığı her işi başarır.

Han er som et Træ, der, plantet ved Bække, bærer sin Frugt til rette Tid, og Bladene visner ikke: Alt, hvad han gør, faar han Lykke til.

4 Kötüler böyle değil, Rüzgarın savurduğu saman çöpüne benzerler.

De gudløse derimod er som Avner, Vinden bortvejrer.

5 Bu yüzden yargılanınca aklanamaz, Doğrular topluluğunda yer bulamaz günahkârlar.

Derfor bestaar de gudløse ikke i Dommen og Syndere ej i retfærdiges Menighed.

6 Çünkü RAB doğruların yolunu gözetir, Kötülerin yolu ise ölüme götürür.

Thi HERREN kender retfærdiges Vej, men gudløses Vej brydes af.