< Mezmurlar 97 >
1 RAB egemenlik sürüyor, coşsun yeryüzü, Bütün kıyı halkları sevinsin!
Herren er konge; jordi fagne seg, mange øyar glede seg!
2 Bulut ve zifiri karanlık sarmış çevresini, Doğruluk ve adalettir tahtının temeli.
Skyer og myrker er kringum honom, rettferd og rett er grunnvoll for hans kongsstol.
3 Ateş yürüyor O'nun önünde, Düşmanlarını yakıyor çevrede.
Eld gjeng framfyre honom og brenner hans motstandarar rundt ikring.
4 Şimşekleri dünyayı aydınlatır, Yeryüzü görüp titrer.
Hans eldingar lyser upp heimen; jordi ser det og skjelv.
5 Dağlar balmumu gibi erir, RAB'bin, bütün yeryüzünün Rab'bi önünde.
Bergi brånar som voks for Herren, for Herren yver all jordi.
6 Gökler O'nun doğruluğunu duyurur, Bütün halklar görkemini görür.
Himmelen forkynner hans rettferd, og alle folki hans æra.
7 Utansın puta tapanlar, Değersiz putlarla övünenler! RAB'be tapın, ey bütün ilahlar!
Skjemde vert alle som dyrkar bilæte, som rosar seg av avgudar. Alle gudar tilbed honom.
8 Siyon seviniyor yargılarını duyunca, ya RAB, Yahuda kentleri coşuyor.
Sion høyrer det og gled seg, og Judas døtter fagnar seg for dine domar skuld, Herre.
9 Çünkü sensin, ya RAB, bütün yeryüzünün en yücesi, Bütün ilahların üstündesin, çok ulusun.
For du, Herre, er den høgste yver heile jordi, du er høgt upphøgd yver alle gudar.
10 Ey sizler, RAB'bi sevenler, kötülükten tiksinin. O sadık kullarının canını korur, Onları kötülerin elinden kurtarır.
De som elskar Herren, hata det vonde! Han tek vare på sjælerne åt sine trugne, frå handi til dei ugudlege frelsar han deim.
11 Doğrulara ışık, Temiz yüreklilere sevinç saçar.
Ljos er utsått for den rettferdige, og gleda for dei ærlege i hjarta.
12 Ey doğrular, RAB'de sevinç bulun, Kutsallığını anarak O'na şükredin!
Gled dykk, de rettferdige, i Herren! Syng lov for hans heilage namn!