Mezmurlar 95

1 Gelin, RAB'be sevinçle haykıralım, Bizi kurtaran kayaya sevinç çığlıkları atalım,

Ходите, запевајмо Господу, покликнимо Богу, граду спасења свог!

2 Şükranla huzuruna çıkalım, O'na sevinç ilahileri yükseltelim!

Изађимо пред лице Његово с хвалом, у песмама покликнимо Му!

3 Çünkü RAB ulu Tanrı'dır, Bütün ilahların üstünde ulu kraldır.

Јер је Господ велик Бог и велик Цар над свим боговима.

4 Yerin derinlikleri O'nun elindedir, Dağların dorukları da O'nun.

У Његовој су руци дубине земаљске, и висине горске Његове су.

5 Deniz O'nundur, çünkü O yarattı, Karaya da O'nun elleri biçim verdi.

Његово је море и Он га је створио, и сухоту руке су Његове начиниле.

6 Gelin, tapınalım, eğilelim, Bizi yaratan RAB'bin önünde diz çökelim.

Ходите, поклонимо се, припаднимо, клекнимо пред Господом, Творцем својим.

7 Çünkü O Tanrımız'dır, Bizse O'nun otlağının halkı, Elinin altındaki koyunlarız. Bugün sesini duyarsanız,

Јер је Он Бог наш, и ми народ паше Његове и овце руке Његове. Сад кад бисте послушали глас Његов:

8 Meriva'da, o gün çölde, Massa'da olduğu gibi, Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.

"Немојте да вам одрвени срце ваше као у Мериви, као у дан кушања у пустињи,

9 Yaptıklarımı görmelerine karşın, Atalarınız orada beni sınayıp denediler.

Где ме кушаше оци ваши, испиташе и видеше дело моје.

10 Kırk yıl o kuşaktan hep iğrendim, “Yüreği kötü yola sapan bir halktır” dedim, “Yollarımı bilmiyorlar.”

Четрдесет година срдих се на род онај, и рекох: Ови људи тумарају срцем, и не знају путеве моје;

11 Bu yüzden öfkeyle ant içtim: “Huzur diyarıma asla girmeyecekler!”

И зато се заклех у гневу свом да неће ући у мир мој."