Mezmurlar 95

1 Gelin, RAB'be sevinçle haykıralım, Bizi kurtaran kayaya sevinç çığlıkları atalım,

Hodite, zapjevajmo Gospodu, pokliknimo Bogu, gradu spasenja svojega!

2 Şükranla huzuruna çıkalım, O'na sevinç ilahileri yükseltelim!

Izaðimo pred lice njegovo s hvalom, u pjesmama pokliknimo mu!

3 Çünkü RAB ulu Tanrı'dır, Bütün ilahların üstünde ulu kraldır.

Jer je Gospod velik Bog i velik car nad svijem bogovima.

4 Yerin derinlikleri O'nun elindedir, Dağların dorukları da O'nun.

U njegovoj su ruci dubine zemaljske, i visine gorske njegove su.

5 Deniz O'nundur, çünkü O yarattı, Karaya da O'nun elleri biçim verdi.

Njegovo je more i on ga je stvorio, i suhotu ruke su njegove naèinile.

6 Gelin, tapınalım, eğilelim, Bizi yaratan RAB'bin önünde diz çökelim.

Hodite, poklonimo se, pripadnimo, kleknimo pred Gospodom tvorcem svojim.

7 Çünkü O Tanrımız'dır, Bizse O'nun otlağının halkı, Elinin altındaki koyunlarız. Bugün sesini duyarsanız,

Jer je on Bog naš, i mi narod paše njegove i ovce ruke njegove. Sad kad biste poslušali glas njegov:

8 Meriva'da, o gün çölde, Massa'da olduğu gibi, Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.

“Nemojte da vam odrveni srce vaše kao u Merivi, kao u dan kušanja u pustinji,

9 Yaptıklarımı görmelerine karşın, Atalarınız orada beni sınayıp denediler.

Gdje me kušaše oci vaši, ispitaše i vidješe djelo moje.

10 Kırk yıl o kuşaktan hep iğrendim, “Yüreği kötü yola sapan bir halktır” dedim, “Yollarımı bilmiyorlar.”

Èetrdeset godina srdih se na rod onaj, i rekoh: ovi ljudi tumaraju srcem, i ne znaju putova mojih;

11 Bu yüzden öfkeyle ant içtim: “Huzur diyarıma asla girmeyecekler!”

I zato se zakleh u gnjevu svom da neæe uæi u mir moj.”