Mezmurlar 95

1 Gelin, RAB'be sevinçle haykıralım, Bizi kurtaran kayaya sevinç çığlıkları atalım,

Chodźcie, śpiewajmy PANU, wykrzykujmy [radośnie] skale naszego zbawienia.

2 Şükranla huzuruna çıkalım, O'na sevinç ilahileri yükseltelim!

Przyjdźmy przed jego oblicze z chwałą, [radośnie] śpiewajmy mu psalmy.

3 Çünkü RAB ulu Tanrı'dır, Bütün ilahların üstünde ulu kraldır.

PAN bowiem [jest] wielkim Bogiem i wielkim Królem nad wszystkimi bogami.

4 Yerin derinlikleri O'nun elindedir, Dağların dorukları da O'nun.

W jego rękach [są] głębiny ziemi i jego [są] szczyty gór.

5 Deniz O'nundur, çünkü O yarattı, Karaya da O'nun elleri biçim verdi.

Jego jest morze, bo on je uczynił, i jego ręce ukształtowały suchy ląd.

6 Gelin, tapınalım, eğilelim, Bizi yaratan RAB'bin önünde diz çökelim.

Chodźcie, oddajmy pokłon i padajmy przed nim; klęknijmy przed PANEM, naszym Stwórcą.

7 Çünkü O Tanrımız'dır, Bizse O'nun otlağının halkı, Elinin altındaki koyunlarız. Bugün sesini duyarsanız,

On bowiem jest naszym Bogiem, a my ludem jego pastwiska i owcami jego rąk. Dzisiaj, jeśli jego głos usłyszycie;

8 Meriva'da, o gün çölde, Massa'da olduğu gibi, Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.

Nie zatwardzajcie waszych serc jak w Meriba, jak w czasie kuszenia na pustyni;

9 Yaptıklarımı görmelerine karşın, Atalarınız orada beni sınayıp denediler.

Kiedy mnie wystawiali na próbę wasi ojcowie, doświadczali mnie i widzieli moje dzieła.

10 Kırk yıl o kuşaktan hep iğrendim, “Yüreği kötü yola sapan bir halktır” dedim, “Yollarımı bilmiyorlar.”

Przez czterdzieści lat czułem odrazę do [tego] pokolenia i powiedziałem: Ten lud błądzi sercem i nie poznał moich dróg;

11 Bu yüzden öfkeyle ant içtim: “Huzur diyarıma asla girmeyecekler!”

Przysiągłem im w gniewie, że nie wejdą do mego odpoczynku.