Mezmurlar 95

1 Gelin, RAB'be sevinçle haykıralım, Bizi kurtaran kayaya sevinç çığlıkları atalım,

بیایید خداوند را ستایش کنیم و در وصف صخرهٔ نجات خود، با شادی سرود بخوانیم!

2 Şükranla huzuruna çıkalım, O'na sevinç ilahileri yükseltelim!

با شکرگزاری به حضور او بیاییم و با سرودهای شاد او را بپرستیم!

3 Çünkü RAB ulu Tanrı'dır, Bütün ilahların üstünde ulu kraldır.

زیرا خداوند، خدای عظیمی است؛ او پادشاهی است که بر همهٔ خدایان فرمان می‌راند.

4 Yerin derinlikleri O'nun elindedir, Dağların dorukları da O'nun.

اعماق زمین در دست خداوند است و بلندی و عظمت کوهها از آن او می‌باشد.

5 Deniz O'nundur, çünkü O yarattı, Karaya da O'nun elleri biçim verdi.

آبها و خشکی‌ها را خدا به وجود آورده و آنها به او تعلق دارند.

6 Gelin, tapınalım, eğilelim, Bizi yaratan RAB'bin önünde diz çökelim.

بیایید در برابر خدا، سر فرود آوریم و او را عبادت کنیم. بیایید در حضور آفرینندهٔ خود زانو بزنیم.

7 Çünkü O Tanrımız'dır, Bizse O'nun otlağının halkı, Elinin altındaki koyunlarız. Bugün sesini duyarsanız,

ما قوم او هستیم و او خدای ما، ما گلهٔ او هستیم و او شبان ما. امروز، اگر صدای او را می‌شنوید که می‌فرماید:

8 Meriva'da, o gün çölde, Massa'da olduğu gibi, Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.

«دل خود را سخت نکنید، همان کاری که نیاکان شما در صحرای مریبا و مَسّا کردند.

9 Yaptıklarımı görmelerine karşın, Atalarınız orada beni sınayıp denediler.

زیرا در آنجا، نیاکان شما، صبر مرا آزمایش و امتحان کردند، با اینکه کارهای مرا دیده بودند.

10 Kırk yıl o kuşaktan hep iğrendim, “Yüreği kötü yola sapan bir halktır” dedim, “Yollarımı bilmiyorlar.”

مدت چهل سال، از آنها بیزار بودم، و گفتم:”اینها قومی هستند که دلشان از من برگشته. آنها دیگر مرا اطاعت نمی‌کنند.

11 Bu yüzden öfkeyle ant içtim: “Huzur diyarıma asla girmeyecekler!”

پس در خشم خود سوگند خوردم که به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت.“»