Mezmurlar 95

1 Gelin, RAB'be sevinçle haykıralım, Bizi kurtaran kayaya sevinç çığlıkları atalım,

O come, let us sing to the LORD: let us make a joyful noise to the rock of our salvation.

2 Şükranla huzuruna çıkalım, O'na sevinç ilahileri yükseltelim!

Let us come before his presence with thanksgiving, and make a joyful noise to him with psalms.

3 Çünkü RAB ulu Tanrı'dır, Bütün ilahların üstünde ulu kraldır.

For the LORD [is] a great God, and a great King above all gods.

4 Yerin derinlikleri O'nun elindedir, Dağların dorukları da O'nun.

In his hand [are] the deep places of the earth: the strength of the hills [is] his also.

5 Deniz O'nundur, çünkü O yarattı, Karaya da O'nun elleri biçim verdi.

The sea [is] his, and he made it: and his hands formed the dry [land].

6 Gelin, tapınalım, eğilelim, Bizi yaratan RAB'bin önünde diz çökelim.

O come, let us worship and bow down: let us kneel before the LORD our maker.

7 Çünkü O Tanrımız'dır, Bizse O'nun otlağının halkı, Elinin altındaki koyunlarız. Bugün sesini duyarsanız,

For he [is] our God; and we [are] the people of his pasture, and the sheep of his hand. To-day, if ye will hear his voice,

8 Meriva'da, o gün çölde, Massa'da olduğu gibi, Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.

Harden not your heart, as in the provocation, [and] as [in] the day of temptation in the wilderness:

9 Yaptıklarımı görmelerine karşın, Atalarınız orada beni sınayıp denediler.

When your fathers tempted me, proved me, and saw my work.

10 Kırk yıl o kuşaktan hep iğrendim, “Yüreği kötü yola sapan bir halktır” dedim, “Yollarımı bilmiyorlar.”

Forty years long was I grieved with [this] generation, and said, It [is] a people that do err in their heart, and they have not known my ways:

11 Bu yüzden öfkeyle ant içtim: “Huzur diyarıma asla girmeyecekler!”

To whom I swore in my wrath, that they should not enter into my rest.