Mezmurlar 95

1 Gelin, RAB'be sevinçle haykıralım, Bizi kurtaran kayaya sevinç çığlıkları atalım,

O come, let us sing unto the Lord: let us shout joyfully to the rock of our salvation.

2 Şükranla huzuruna çıkalım, O'na sevinç ilahileri yükseltelim!

Let us come before his presence with thanksgiving, and shout joyfully unto him with psalms.

3 Çünkü RAB ulu Tanrı'dır, Bütün ilahların üstünde ulu kraldır.

For a great God is the Lord, and a great King above all Gods;

4 Yerin derinlikleri O'nun elindedir, Dağların dorukları da O'nun.

In whose hand are the deep places of the earth; and whose are the heights of mountains;

5 Deniz O'nundur, çünkü O yarattı, Karaya da O'nun elleri biçim verdi.

Whose is the sea, and who hath made it; and whose hands have formed the dry land.

6 Gelin, tapınalım, eğilelim, Bizi yaratan RAB'bin önünde diz çökelim.

Oh come, let us prostrate ourselves and bow down: let us kneel before the Lord our Maker.

7 Çünkü O Tanrımız'dır, Bizse O'nun otlağının halkı, Elinin altındaki koyunlarız. Bugün sesini duyarsanız,

For he is our God; and we are the people of his pasture, and the flock of his hand: yea, this day, if ye will hearken to his voice,

8 Meriva'da, o gün çölde, Massa'da olduğu gibi, Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.

Harden not your heart, as at Meribah, as on the day of the temptation in the wilderness:

9 Yaptıklarımı görmelerine karşın, Atalarınız orada beni sınayıp denediler.

When your fathers tempted me, proved me, although they had seen my doing.

10 Kırk yıl o kuşaktan hep iğrendim, “Yüreği kötü yola sapan bir halktır” dedim, “Yollarımı bilmiyorlar.”

Forty years long did I feel loathing on that generation, and I said, It is a people of an erring heart; and they truly acknowledged not my ways:

11 Bu yüzden öfkeyle ant içtim: “Huzur diyarıma asla girmeyecekler!”

So that I swore in my wrath, that they should not enter into my rest.