Mezmurlar 95

1 Gelin, RAB'be sevinçle haykıralım, Bizi kurtaran kayaya sevinç çığlıkları atalım,

Poďte, zpívejme Hospodinu, prokřikujme skále spasení našeho.

2 Şükranla huzuruna çıkalım, O'na sevinç ilahileri yükseltelim!

Předejděme oblíčej jeho s díkčiněním, žalmy prozpěvujme jemu.

3 Çünkü RAB ulu Tanrı'dır, Bütün ilahların üstünde ulu kraldır.

Nebo Hospodin jest Bůh veliký, a král veliký nade všecky bohy,

4 Yerin derinlikleri O'nun elindedir, Dağların dorukları da O'nun.

V jehož rukou základové země, a vrchové hor jeho jsou.

5 Deniz O'nundur, çünkü O yarattı, Karaya da O'nun elleri biçim verdi.

Jehož jest i moře, nebo on je učinil, i země, kterouž ruce jeho sformovaly.

6 Gelin, tapınalım, eğilelim, Bizi yaratan RAB'bin önünde diz çökelim.

Poďte, sklánějme se, a padněme před ním, klekejme před Hospodinem stvořitelem naším.

7 Çünkü O Tanrımız'dır, Bizse O'nun otlağının halkı, Elinin altındaki koyunlarız. Bugün sesini duyarsanız,

Onť jest zajisté Bůh náš, a my jsme lid pastvy jeho, a stádo rukou jeho. Dnes uslyšíte-li hlas jeho,

8 Meriva'da, o gün çölde, Massa'da olduğu gibi, Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.

Nezatvrzujte srdce svého, jako při popuzení, a v den pokušení na poušti,

9 Yaptıklarımı görmelerine karşın, Atalarınız orada beni sınayıp denediler.

Kdežto pokoušeli mne otcové vaši, zkusiliť jsou mne, a viděli skutky mé.

10 Kırk yıl o kuşaktan hep iğrendim, “Yüreği kötü yola sapan bir halktır” dedim, “Yollarımı bilmiyorlar.”

Za čtyřidceti let měl jsem nesnáz s národem tím, a řekl jsem: Lid tento bloudí srdcem, a nepoznali cest mých.

11 Bu yüzden öfkeyle ant içtim: “Huzur diyarıma asla girmeyecekler!”

Jimž jsem přisáhl v hněvě svém, že nevejdou v odpočinutí mé.