Mezmurlar 94
1 Ya RAB, öç alıcı Tanrı, Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!
Oh Dios, en cuyas manos está el castigo, oh Dios del castigo, que se vea tu rostro resplandeciente.
2 Kalk, ey yeryüzünün yargıcı, Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!
Engrandecete, oh juez de la tierra; que su recompensa llegue a los hombres de orgullo.
3 Kötüler ne zamana dek, ya RAB, Ne zamana dek sevinip coşacak?
¿Hasta cuándo los pecadores, oh Señor, cuánto tiempo los pecadores tendrán gozo por nosotros?
4 Ağızlarından küstahlık dökülüyor, Suç işleyen herkes övünüyor.
Las palabras de orgullo provienen de sus labios; todos los malhechores dicen grandes cosas de sí mismos.
5 Halkını eziyorlar, ya RAB, Kendi halkına eziyet ediyorlar.
Tu pueblo es aplastado por ellos, oh Señor, tu herencia está turbada,
6 Dulu, garibi boğazlıyor, Öksüzleri öldürüyorlar.
Ellos mataron a la viuda y al invitado; se quitaron la vida de niños los niños huérfanos;
7 “RAB görmez” diyorlar, “Yakup'un Tanrısı dikkat etmez.”
Y dicen: No lo verá JAH, el Dios de Jacob no entenderá.
8 Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin; Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?
Da tu mente a mis palabras, tú que estás sin sabiduría entre la gente; Necios, ¿cuándo serás sabio?
9 Kulağı yaratan işitmez mi? Göze biçim veren görmez mi?
¿Aquel a quien te ha formado orejas, no oirá? ¿O es ciego por quien se formaron tus ojos?
10 Ulusları yola getiren yargılamaz mı? İnsanı eğiten bilmez mi?
El que juzga las naciones, ¿no dará a los hombres la recompensa de sus actos, y acaso no ha de saber el que da conocimiento al hombre?
11 RAB insanın düşüncelerinin Boş olduğunu bilir.
El Señor tiene conocimiento de los pensamientos del hombre, que son vanidad.
12 Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin, Yasanı öğrettiğin insana!
Feliz es el hombre que es guiado por ti, oh Jah, corriges a quien le das enseñanza de tu ley;
13 Kötüler için çukur kazılıncaya dek, Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.
Para que le des descanso de los días del mal, en tanto se cava hoyo para la destrucción de los pecadores.
14 Çünkü RAB halkını reddetmez, Kendi halkını terk etmez.
El Señor no abandonará a su pueblo ni le quitará su apoyo de su pueblo;
15 Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak, Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.
Pero las decisiones se volverán a hacer justas; y serán guardadas por todos aquellos cuyos corazones sean verdaderos.
16 Kötülere karşı beni kim savunacak? Kim benim için suçlulara karşı duracak?
¿Quién me dará ayuda contra los pecadores? ¿y quién será mi apoyo contra los malhechores?
17 RAB yardımcım olmasaydı, Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.
Si el Señor no hubiera sido mi ayudante, mi alma habría descendido rápidamente a la muerte.
18 “Ayağım kayıyor” dediğimde, Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.
Si digo: Mi pie se resbala; tu misericordia, oh Señor, es mi apoyo.
19 Kaygılar içimi sarınca, Senin avutmaların gönlümü sevindirir.
Entre todos mis pensamientos turbados, tus consolaciones son el deleite de mi alma.
20 Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibi Seninle bağdaşır mı?
¿Qué parte tienes con el trono del pecado, que convierte el mal en ley?
21 Onlar doğruya karşı birleşiyor, Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.
Ellos están unidos entre sí contra el alma de los rectos, para tomar decisiones contra aquellos que no han hecho nada malo.
22 Ama RAB bana kale oldu, Tanrım sığındığım kaya oldu.
Pero el Señor es mi lugar de descanso seguro; mi Dios es la Roca donde estoy a salvo.
23 Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğü Kendi başlarına getirecek, Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak, Evet, köklerini kurutacak.
Y él ha hecho que sus malos designios vuelvan sobre sí mismos, destruidos en su propio pecado; el Señor nuestro Dios los pondrá fin.
