< Mezmurlar 94 >
1 Ya RAB, öç alıcı Tanrı, Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!
Psalmus ipsi David, Quarta Sabbati. Deus ultionum Dominus: Deus ultionum libere egit.
2 Kalk, ey yeryüzünün yargıcı, Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!
Exaltare qui iudicas terram: redde retributionem superbis.
3 Kötüler ne zamana dek, ya RAB, Ne zamana dek sevinip coşacak?
Usquequo peccatores Domine: usquequo peccatores gloriabuntur:
4 Ağızlarından küstahlık dökülüyor, Suç işleyen herkes övünüyor.
Effabuntur, et loquentur iniquitatem: loquentur omnes, qui operantur iniustitiam?
5 Halkını eziyorlar, ya RAB, Kendi halkına eziyet ediyorlar.
Populum tuum Domine humiliaverunt: et hereditatem tuam vexaverunt.
6 Dulu, garibi boğazlıyor, Öksüzleri öldürüyorlar.
Viduam, et advenam interfecerunt: et pupillos occiderunt.
7 “RAB görmez” diyorlar, “Yakup'un Tanrısı dikkat etmez.”
Et dixerunt: Non videbit Dominus, nec intelliget Deus Iacob.
8 Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin; Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?
Intelligite insipientes in populo: et stulti aliquando sapite.
9 Kulağı yaratan işitmez mi? Göze biçim veren görmez mi?
Qui plantavit aurem, non audiet? aut qui finxit oculum, non considerat?
10 Ulusları yola getiren yargılamaz mı? İnsanı eğiten bilmez mi?
Qui corripit gentes, non arguet: qui docet hominem scientiam?
11 RAB insanın düşüncelerinin Boş olduğunu bilir.
Dominus scit cogitationes hominum, quoniam vanæ sunt.
12 Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin, Yasanı öğrettiğin insana!
Beatus homo, quem tu erudieris Domine: et de lege tua docueris eum.
13 Kötüler için çukur kazılıncaya dek, Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.
Ut mitiges ei a diebus malis: donec fodiatur peccatori fovea.
14 Çünkü RAB halkını reddetmez, Kendi halkını terk etmez.
Quia non repellet Dominus plebem suam: et hereditatem suam non derelinquet.
15 Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak, Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.
Quoadusque iustitia convertatur in iudicium: et qui iuxta illam omnes qui recto sunt corde.
16 Kötülere karşı beni kim savunacak? Kim benim için suçlulara karşı duracak?
Quis consurget mihi adversus malignantes? aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem?
17 RAB yardımcım olmasaydı, Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.
Nisi quia Dominus adiuvit me: paulominus habitasset in inferno anima mea. ()
18 “Ayağım kayıyor” dediğimde, Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.
Si dicebam: Motus est pes meus: misericordia tua Domine adiuvabat me.
19 Kaygılar içimi sarınca, Senin avutmaların gönlümü sevindirir.
Secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo: consolationes tuæ lætificaverunt animam meam.
20 Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibi Seninle bağdaşır mı?
Numquid adhæret tibi sedes iniquitatis: qui fingis laborem in præcepto?
21 Onlar doğruya karşı birleşiyor, Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.
Captabunt in animam iusti: et sanguinem innocentem condemnabunt.
22 Ama RAB bana kale oldu, Tanrım sığındığım kaya oldu.
Et factus est mihi Dominus in refugium: et Deus meus in adiutorium spei meæ.
23 Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğü Kendi başlarına getirecek, Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak, Evet, köklerini kurutacak.
Et reddet illis iniquitatem ipsorum: et in malitia eorum disperdet eos: disperdet illos Dominus Deus noster.