Mezmurlar 94
1 Ya RAB, öç alıcı Tanrı, Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!
O LORD, Thou God to whom vengeance belongeth, Thou God to whom vengeance belongeth, shine forth.
2 Kalk, ey yeryüzünün yargıcı, Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!
Lift up Thyself, Thou Judge of the earth; render to the proud their recompense.
3 Kötüler ne zamana dek, ya RAB, Ne zamana dek sevinip coşacak?
LORD, how long shall the wicked, how long shall the wicked exult?
4 Ağızlarından küstahlık dökülüyor, Suç işleyen herkes övünüyor.
They gush out, they speak arrogancy; all the workers of iniquity bear themselves loftily.
5 Halkını eziyorlar, ya RAB, Kendi halkına eziyet ediyorlar.
They crush Thy people, O LORD, and afflict Thy heritage.
6 Dulu, garibi boğazlıyor, Öksüzleri öldürüyorlar.
They slay the widow and the stranger, and murder the fatherless.
7 “RAB görmez” diyorlar, “Yakup'un Tanrısı dikkat etmez.”
And they say: 'The LORD will not see, neither will the God of Jacob give heed.'
8 Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin; Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?
Consider, ye brutish among the people; and ye fools, when will ye understand?
9 Kulağı yaratan işitmez mi? Göze biçim veren görmez mi?
He that planted the ear, shall He not hear? He that formed the eye, shall He not see?
10 Ulusları yola getiren yargılamaz mı? İnsanı eğiten bilmez mi?
He that instructeth nations, shall not He correct? even He that teacheth man knowledge?
11 RAB insanın düşüncelerinin Boş olduğunu bilir.
The LORD knoweth the thoughts of man, that they are vanity.
12 Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin, Yasanı öğrettiğin insana!
Happy is the man whom Thou instructest, O LORD, and teachest out of Thy law;
13 Kötüler için çukur kazılıncaya dek, Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.
That Thou mayest give him rest from the days of evil, until the pit be digged for the wicked.
14 Çünkü RAB halkını reddetmez, Kendi halkını terk etmez.
For the LORD will not cast off His people, neither will He forsake His inheritance.
15 Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak, Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.
For right shall return unto justice, and all the upright in heart shall follow it.
16 Kötülere karşı beni kim savunacak? Kim benim için suçlulara karşı duracak?
Who will rise up for me against the evil-doers? Who will stand up for me against the workers of iniquity?
17 RAB yardımcım olmasaydı, Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.
Unless the LORD had been my help, my soul had soon dwelt in silence.
18 “Ayağım kayıyor” dediğimde, Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.
If I say: 'My foot slippeth', Thy mercy, O LORD, holdeth me up.
19 Kaygılar içimi sarınca, Senin avutmaların gönlümü sevindirir.
When my cares are many within me, Thy comforts delight my soul.
20 Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibi Seninle bağdaşır mı?
Shall the seat of wickedness have fellowship with Thee, which frameth mischief by statute?
21 Onlar doğruya karşı birleşiyor, Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.
They gather themselves together against the soul of the righteous, and condemn innocent blood.
22 Ama RAB bana kale oldu, Tanrım sığındığım kaya oldu.
But the LORD hath been my high tower, and my God the rock of my refuge.
23 Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğü Kendi başlarına getirecek, Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak, Evet, köklerini kurutacak.
And He hath brought upon them their own iniquity, and will cut them off in their own evil; the LORD our God will cut them off.
