Mezmurlar 94
1 Ya RAB, öç alıcı Tanrı, Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!
The Lord is the God to whom revenge belongeth: the God of revenge hath acted freely.
2 Kalk, ey yeryüzünün yargıcı, Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!
Lift up thyself, thou that judgest the earth: render a reward to the proud.
3 Kötüler ne zamana dek, ya RAB, Ne zamana dek sevinip coşacak?
How long shall sinners, O Lord: how long shall sinners glory?
4 Ağızlarından küstahlık dökülüyor, Suç işleyen herkes övünüyor.
Shall they utter, and speak iniquity: shall all speak who work injustice?
5 Halkını eziyorlar, ya RAB, Kendi halkına eziyet ediyorlar.
Thy people, O Lord, they have brought low: and they have afflicted thy inheritance.
6 Dulu, garibi boğazlıyor, Öksüzleri öldürüyorlar.
They have slain the widow and the stranger: and they have murdered the fatherless.
7 “RAB görmez” diyorlar, “Yakup'un Tanrısı dikkat etmez.”
And they have said: The Lord shall not see: neither shall the God of Jacob understand.
8 Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin; Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?
Understand, ye senseless among the people: and, you fools, be wise at last.
9 Kulağı yaratan işitmez mi? Göze biçim veren görmez mi?
He that planted the ear, shall he not hear? or he that formed the eye, doth he not consider?
10 Ulusları yola getiren yargılamaz mı? İnsanı eğiten bilmez mi?
He that chastiseth nations, shall he not rebuke: he that teacheth man knowledge?
11 RAB insanın düşüncelerinin Boş olduğunu bilir.
The Lord knoweth the thoughts of men, that they are vain.
12 Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin, Yasanı öğrettiğin insana!
Blessed is the man whom thou shalt instruct, O Lord: and shalt teach him out of thy law.
13 Kötüler için çukur kazılıncaya dek, Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.
That thou mayst give him rest from the evil days: till a pit be dug for the wicked.
14 Çünkü RAB halkını reddetmez, Kendi halkını terk etmez.
For the Lord will not cast off his people: neither will he forsake his own inheritance.
15 Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak, Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.
Until justice be turned into judgment: and they that are near it are all the upright in heart.
16 Kötülere karşı beni kim savunacak? Kim benim için suçlulara karşı duracak?
Who shall rise up for me against the evildoers? or who shall stand with me against the workers of iniquity?
17 RAB yardımcım olmasaydı, Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.
Unless the Lord had been my helper, my soul had almost dwelt in hell. (questioned)
18 “Ayağım kayıyor” dediğimde, Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.
If I said: My foot is moved: thy mercy, O Lord, assisted me.
19 Kaygılar içimi sarınca, Senin avutmaların gönlümü sevindirir.
According to the multitude of my sorrows in my heart, thy comforts have given joy to my soul.
20 Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibi Seninle bağdaşır mı?
Doth the seat of iniquity stick to thee, who framest labour in commandment?
21 Onlar doğruya karşı birleşiyor, Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.
They will hunt after the soul of the just, and will condemn innocent blood.
22 Ama RAB bana kale oldu, Tanrım sığındığım kaya oldu.
But the Lord is my refuge: and my God the help of my hope.
23 Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğü Kendi başlarına getirecek, Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak, Evet, köklerini kurutacak.
And he will render them their iniquity: and in their malice he will destroy them: the Lord our God will destroy them.
