Mezmurlar 94
1 Ya RAB, öç alıcı Tanrı, Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!
Jahweh, wrekende God, God der wrake, treed op;
2 Kalk, ey yeryüzünün yargıcı, Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!
Verhef U, Rechter der aarde, Vergeld de trotsen wat ze verdienen!
3 Kötüler ne zamana dek, ya RAB, Ne zamana dek sevinip coşacak?
Hoelang nog zullen de zondaars, o Jahweh, Hoelang nog zullen de boosdoeners juichen?
4 Ağızlarından küstahlık dökülüyor, Suç işleyen herkes övünüyor.
Al die booswichten pochen en snoeven, En een hoge toon slaan ze aan!
5 Halkını eziyorlar, ya RAB, Kendi halkına eziyet ediyorlar.
Jahweh, ze vertrappen uw volk, En verdrukken uw erfdeel;
6 Dulu, garibi boğazlıyor, Öksüzleri öldürüyorlar.
Ze doden weduwen en wezen, Vermoorden die bij ons kwamen wonen.
7 “RAB görmez” diyorlar, “Yakup'un Tanrısı dikkat etmez.”
En dan zeggen ze nog: Jahweh ziet het niet eens, De God van Jakob merkt het niet!
8 Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin; Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?
Domme kudde, word toch verstandig; Gij dwazen, wanneer wordt gij wijs?
9 Kulağı yaratan işitmez mi? Göze biçim veren görmez mi?
Zou Hij het niet horen, die het oor heeft geplant, Niet zien, die het oog heeft geschapen;
10 Ulusları yola getiren yargılamaz mı? İnsanı eğiten bilmez mi?
Zou Hij, die de volkeren tuchtigt, niet straffen, Onwetend zijn, die den mens onderricht?
11 RAB insanın düşüncelerinin Boş olduğunu bilir.
Neen, Jahweh kent de gedachten der mensen, Hij weet, dat het hersenschimmen zijn.
12 Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin, Yasanı öğrettiğin insana!
Jahweh, gelukkig de man, dien Gij onderricht, En dien Gij leert uit uw wet:
13 Kötüler için çukur kazılıncaya dek, Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.
Hoe hij gelaten moet zijn in dagen van rampspoed, Totdat voor den boze het graf is gedolven;
14 Çünkü RAB halkını reddetmez, Kendi halkını terk etmez.
Hoe Jahweh zijn volk niet verstoot, En nooit zijn erfdeel verlaat;
15 Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak, Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.
Hoe de brave zijn recht weer verkrijgt, Alle oprechten van hart weer geluk!
16 Kötülere karşı beni kim savunacak? Kim benim için suçlulara karşı duracak?
Wie anders neemt het voor mij tegen de boosdoeners op, Wie staat mij tegen de booswichten bij?
17 RAB yardımcım olmasaydı, Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.
Wanneer Jahweh mij niet te hulp was gekomen, Dan lag ik misschien al lang in het graf.
18 “Ayağım kayıyor” dediğimde, Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.
Maar als ik denk: nú wankelt mijn voet, Dan steunt mij uw goedheid, o Jahweh;
19 Kaygılar içimi sarınca, Senin avutmaların gönlümü sevindirir.
En wanneer zware zorgen mij innerlijk drukken, Dan verkwikt uw vertroosting mijn ziel.
20 Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibi Seninle bağdaşır mı?
Zoudt Gij iets gemeen hebben met de zetel van onrecht, Die onheil sticht op gezag van de wet;
21 Onlar doğruya karşı birleşiyor, Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.
Met hen, die het leven der braven belagen, En onschuldig bloed durven straffen?
22 Ama RAB bana kale oldu, Tanrım sığındığım kaya oldu.
Neen, voor mij is Jahweh een toevlucht, Mijn God een veilige Rots;
23 Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğü Kendi başlarına getirecek, Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak, Evet, köklerini kurutacak.
Maar hùn vergeldt Hij hun onrecht, En vernielt ze om hun boosheid: Jahweh, onze God!
