< Mezmurlar 94 >
1 Ya RAB, öç alıcı Tanrı, Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!
Bože silný pomst, Hospodine, Bože silný pomst, zastkvěj se.
2 Kalk, ey yeryüzünün yargıcı, Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!
Zdvihni se, ó soudce vší země, a dej odplatu pyšným.
3 Kötüler ne zamana dek, ya RAB, Ne zamana dek sevinip coşacak?
Až dokud bezbožní, Hospodine, až dokud bezbožní budou plésati,
4 Ağızlarından küstahlık dökülüyor, Suç işleyen herkes övünüyor.
Žváti a hrdě mluviti, honosíce se, všickni činitelé nepravosti?
5 Halkını eziyorlar, ya RAB, Kendi halkına eziyet ediyorlar.
Lid tvůj, Hospodine, potírati a dědictví tvé bědovati?
6 Dulu, garibi boğazlıyor, Öksüzleri öldürüyorlar.
Vdovy a příchozí mordovati, a sirotky hubiti,
7 “RAB görmez” diyorlar, “Yakup'un Tanrısı dikkat etmez.”
Říkajíce: Nehledíť na to Hospodin, aniž tomu rozumí Bůh Jákobův?
8 Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin; Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?
Rozumějte, ó vy hovadní v lidu, a vy blázni, kdy srozumíte?
9 Kulağı yaratan işitmez mi? Göze biçim veren görmez mi?
Zdali ten, jenž učinil ucho, neslyší? A kterýž stvořil oko, zdali nespatří?
10 Ulusları yola getiren yargılamaz mı? İnsanı eğiten bilmez mi?
Zdali ten, jenž tresce národy, nebude kárati, kterýž učí lidi umění?
11 RAB insanın düşüncelerinin Boş olduğunu bilir.
Hospodinť zná myšlení lidská, že jsou pouhá marnost.
12 Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin, Yasanı öğrettiğin insana!
Blahoslavený jest ten muž, kteréhož ty cvičíš, Hospodine, a z zákona svého jej vyučuješ.
13 Kötüler için çukur kazılıncaya dek, Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.
Abys mu způsobil pokoj před časy zlými, až by za tím vykopána byla bezbožníku jáma.
14 Çünkü RAB halkını reddetmez, Kendi halkını terk etmez.
Neboť neopustí Hospodin lidu svého, a dědictví svého nezanechá,
15 Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak, Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.
Ale až k spravedlnosti navrátí se soud, a za ním všickni upřímého srdce.
16 Kötülere karşı beni kim savunacak? Kim benim için suçlulara karşı duracak?
Kdož by se byl o mne zasadil proti zlostníkům? Kdo by se byl za mne postavil proti těm, jenž páší nepravost?
17 RAB yardımcım olmasaydı, Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.
Kdyby mi Hospodin nebyl ku pomoci, tudíž by se byla octla duše má v mlčení.
18 “Ayağım kayıyor” dediğimde, Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.
Již jsem byl řekl: Klesla noha má, ale milosrdenství tvé, ó Hospodine, zdrželo mne.
19 Kaygılar içimi sarınca, Senin avutmaların gönlümü sevindirir.
Ve množství přemyšlování mých u vnitřnosti mé, tvá potěšování obveselovala duši mou.
20 Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibi Seninle bağdaşır mı?
Zdaliž se k tobě přitovaryší stolice převráceností těch, jenž vynášejí nátisk mimo spravedlnost,
21 Onlar doğruya karşı birleşiyor, Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.
Jenž se shlukují proti duši spravedlivého, a krev nevinnou odsuzují?
22 Ama RAB bana kale oldu, Tanrım sığındığım kaya oldu.
Ale Hospodin jest mým hradem vysokým, a Bůh můj skalou útočiště mého.
23 Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğü Kendi başlarına getirecek, Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak, Evet, köklerini kurutacak.
Onť obrátí na ně nepravost jejich, a zlostí jejich zahladí je, zahladí je Hospodin Bůh náš.