Mezmurlar 91
1 Yüceler Yücesi'nin barınağında oturan, Her Şeye Gücü Yeten'in gölgesinde barınır.
Den, som bor i den Højestes Skjul, han skal blive om Natten i den Almægtiges Skygge.
2 “O benim sığınağım, kalemdir” derim RAB için, “Tanrım'dır, O'na güvenirim.”
Jeg siger til Herren: Du er min Tillid og min Befæstning, min Gud, paa hvem jeg forlader mig.
3 Çünkü O seni avcı tuzağından, Ölümcül hastalıktan kurtarır.
Thi han skal fri dig fra Fuglefængerens Snare, fra Fordærvelsens Pest.
4 Seni kanatlarının altına alır, Onların altına sığınırsın. O'nun sadakati senin kalkanın, siperin olur.
Han skal dække dig med sine Vingefjedre, og du skal finde Ly under hans Vinger; hans Sandhed er Skjold og Panser.
5 Ne gecenin dehşetinden korkarsın, Ne gündüz uçan oktan, Ne karanlıkta dolaşan hastalıktan, Ne de öğleyin yok eden kırgından.
Du skal ikke frygte for Rædselen om Natten, for Pilen, som flyver om Dagen,
for Pest, som farer frem i Mørket, for Sot, som raser om Middagen.
7 Yanında bin kişi, Sağında on bin kişi kırılsa bile, Sana dokunmaz.
Om tusinde falde ved din Side og ti Tusinde ved din højre Haand, skal det dog ikke komme nær til dig.
8 Sen yalnız kendi gözlerinle seyredecek, Kötülerin cezasını göreceksin.
Du skal kun skue det med dine Øjne, og se, hvorledes der betales de ugudelige.
9 Sen RAB'bi kendine sığınak, Yüceler Yücesi'ni konut edindiğin için,
— Thi du, Herre! er min Tillid; — den Højeste har du gjort til din Bolig.
10 Başına kötülük gelmeyecek, Çadırına felaket yaklaşmayacak.
Dig skal intet ondt vederfares, og der skal ingen Plage komme nær til dit Telt.
11 Çünkü Tanrı meleklerine buyruk verecek, Gideceğin her yerde seni korusunlar diye.
Thi han skal befale sine Engle om dig at bevare dig paa alle dine Veje.
12 Elleri üzerinde taşıyacaklar seni, Ayağın bir taşa çarpmasın diye.
De skulle bære dig paa Hænderne, at du ikke skal støde din Fod paa nogen Sten.
13 Aslanın, kobranın üzerine basıp geçeceksin, Genç aslanı, yılanı çiğneyeceksin.
Paa Løve og Øgle skal du træde, du skal nedtræde den unge Løve og Dragen.
14 “Beni sevdiği için Onu kurtaracağım” diyor RAB, “Beni iyi tanıdığı için Ona kale olacağım.
„Efterdi han har holdt sig til mig, saa vil jeg udfri ham; jeg vil ophøje ham; thi han kender mit Navn.
15 Bana seslenince onu yanıtlayacağım, Sıkıntıda onun yanında olacağım, Kurtarıp yücelteceğim onu.
Han skal paakalde mig, og jeg vil bønhøre ham, jeg er hos ham i Nød, jeg vil fri ham og herliggøre ham.
16 Onu uzun ömürle doyuracak, Ona kurtarışımı göstereceğim.”
Jeg vil mætte ham med et langt Liv og lade ham se min Frelse.‟
