Mezmurlar 89
1 Ezrahlı Eytan'ın Maskili RAB'bin sevgisini sonsuza dek ezgilerle öveceğim, Sadakatini bütün kuşaklara bildireceğim.
O Gospodovih milostih bom prepeval na veke, s svojimi usti bom vsem rodovom razglašal tvojo zvestobo.
2 Sevgin sonsuza dek ayakta kalır diyeceğim, Sadakatini gökler kadar kalıcı kıldın.
Kajti rekel sem: »Usmiljenje bo zgrajeno na veke, svojo zvestobo boš utrdil v samih nebesih.«
3 Dedin ki, “Seçtiğim adamla antlaşma yaptım, Kulum Davut'a şöyle ant içtim:
S svojim izbranim sem sklenil zavezo, prisegel sem Davidu, svojemu služabniku:
4 ‘Soyunu sonsuza dek sürdüreceğim, Tahtını kuşaklar boyunca sürekli kılacağım.’” (Sela)
»Tvoje seme bom utrdil na veke in tvoj prestol zgradil za vse rodove.« (Sela)
5 Ya RAB, gökler över harikalarını, Kutsallar topluluğunda övülür sadakatin.
Nebesa bodo hvalila tvoje čudeže, oh Gospod, tudi tvojo zvestobo v skupnosti svetih.
6 Çünkü göklerde RAB'be kim eş koşulur? Kim benzer RAB'be ilahi varlıklar arasında?
Kajti kdo na nebu bi bil lahko primerjan z Gospodom? Kdo izmed sinov mogočnega bi bil lahko podoben Gospodu?
7 Kutsallar topluluğunda Tanrı korku uyandırır, Çevresindekilerin hepsinden ulu ve müthiştir.
Boga se je silno bati v zboru svetih in spoštujejo ga vsi tisti, ki so okoli njega.
8 Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı, Senin gibi güçlü RAB var mı? Sadakatin çevreni sarar.
Oh Gospod Bog nad bojevniki, kdo je močan Gospod, podoben tebi ali tvoji zvestobi naokoli tebe?
9 Sen kudurmuş denizler üzerinde egemenlik sürer, Dalgalar kabardıkça onları dindirirsin.
Ti vladaš besnenju morja; ko njegovi valovi vstanejo, jih ti umirjaš.
10 Sen Rahav'ı leş ezer gibi ezdin, Güçlü kolunla düşmanlarını dağıttın.
Zlomil si Rahaba na koščke, kakor nekoga, ki je umorjen, s svojim močnim laktom si razkropil svoje sovražnike.
11 Gökler senindir, yeryüzü de senin; Dünyanın ve içindeki her şeyin temelini sen attın.
Nebo je tvoje, tudi zemlja je tvoja; kar se tiče zemeljskega [kroga] in njegove polnosti, si jih ti utemeljil.
12 Kuzeyi, güneyi sen yarattın, Tavor ve Hermon dağları Sana sevincini dile getiriyor.
Sever in jug, ti si ju ustvaril; Tabor in Hermon se bosta veselila v tvojem imenu.
13 Kolun güçlüdür, Elin kudretli, sağ elin yüce.
Ti imaš mogočen laket, močna je tvoja roka in visoka je tvoja desnica.
14 Tahtın adalet ve doğruluk üzerine kurulu, Sevgi ve sadakat önünsıra gider.
Pravičnost in sodba sta prebivališče tvojega prestola, usmiljenje in resnica bosta šla pred tvojim obličjem.
15 Ne mutlu sevinç çığlıkları atmasını bilen halka, ya RAB! Yüzünün ışığında yürürler.
Blagoslovljeno je ljudstvo, ki pozna radosten zvok. Hodili bodo, oh Gospod, v svetlobi tvojega obličja.
16 Gün boyu senin adınla sevinir, Doğruluğunla yücelirler.
V tvojem imenu se bodo veselili ves dan in v tvoji pravičnosti bodo povišani.
17 Çünkü sen onların gücü ve yüceliğisin, Lütfun sayesinde gücümüz artar.
Kajti ti si slava njihove moči in v tvoji naklonjenosti bo naš rog povišan.
18 Kalkanımız RAB'be, Kralımız İsrail'in Kutsalı'na aittir.
Kajti Gospod je naša obramba in Sveti Izraelov je naš kralj.
19 Geçmişte bir görüm aracılığıyla, Sadık kullarına şöyle dedin: “Bir yiğide yardım ettim, Halkın içinden bir genci yükselttim.
Potem svojemu svetemu spregovoriš v videnju in rečeš: »Položil sem pomoč na nekoga, ki je mogočen, povišal sem enega izbranega izmed ljudstva.
20 Kulum Davut'u buldum, Kutsal yağımla onu meshettim.
Našel sem Davida, svojega služabnika; s svojim svetim oljem sem ga mazilil.
21 Elim ona destek olacak, Kolum güç verecek.
Z njim bo moja roka utrjena; tudi moj laket ga bo krepil.
22 Düşman onu haraca bağlayamayacak, Kötüler onu ezmeyecek.
Sovražnik se ne bo maščeval nad njim niti ga sin zlobnosti [ne bo] prizadel.
23 Düşmanlarını onun önünde kıracağım, Ondan nefret edenleri vuracağım.
Njegove sovražnike bom premagal pred njegovim obrazom in nadlegoval tiste, ki ga sovražijo.
24 Sadakatim, sevgim ona destek olacak, Benim adımla gücü yükselecek.
Toda z njim bosta moja zvestoba in moje usmiljenje in v mojem imenu bo povišan njegov rog.
25 Sağ elini denizin, Irmakların üzerine egemen kılacağım.
Njegovo roko bom postavil tudi na morje in njegovo desnico na reke.
26 ‘Babam sensin’ diye seslenecek bana, ‘Tanrım, kurtuluşumun kayası.’
Klical bo k meni: ›Ti si moj oče, moj Bog in skala rešitve moje duše.‹
27 Ben de onu ilk oğlum, Dünyadaki kralların en yücesi kılacağım.
Prav tako mu bom dal svojega prvorojenca, višje kakor kralje zemlje.
28 Sonsuza dek ona sevgi göstereceğim, Onunla yaptığım antlaşma hiç bozulmayacak.
Svoje usmiljenje bom zanj ohranil na vékomaj in moja zaveza bo trdno stala z njim.
29 Soyunu sonsuza dek, Tahtını gökler durduğu sürece sürdüreceğim.
Tudi njegovemu semenu bom storil, da ostane na veke in njegov prestol kakor nebeški dnevi.
30 “Çocukları yasamdan ayrılır, İlkelerime göre yaşamazsa;
Če njegovi otroci zapustijo mojo postavo in ne hodijo po mojih sodbah,
31 Kurallarımı bozar, Buyruklarıma uymazsa,
če prelomijo moje zakone in se ne držijo mojih zapovedi,
32 İsyanlarını sopayla, Suçlarını dayakla cezalandıracağım.
potem bom s palico obiskal njihov prestopek in njihovo krivičnost z bičanjem.
33 Ama onu sevmekten vazgeçmeyecek, Sadakatime sırt çevirmeyeceğim.
Vendar pa svoje ljubeče skrbnosti ne bom popolnoma odvzel od njega niti svoji zvestobi [ne bom] pustil, da se izneveri.
34 Antlaşmamı bozmayacak, Ağzımdan çıkan sözü değiştirmeyeceğim.
Svoje zaveze ne bom prelomil niti predrugačil stvari, ki je odšla iz mojih ustnic.
35 Bir kez kutsallığım üstüne ant içtim, Davut'a yalan söylemeyeceğim.
Enkrat sem prisegel pri svoji svetosti, da Davidu ne bom lagal.
36 Onun soyu sonsuza dek sürecek, Tahtı karşımda güneş gibi duracak,
Njegovo seme bo ostalo na veke in njegov prestol kakor sonce pred menoj.
37 Göklerde güvenilir bir tanık olan ay gibi Sonsuza dek kalacak.” (Sela)
Kakor luna bo utrjen na veke in kakor zvesta priča na nebu.« (Sela)
38 Ama sen reddettin, sırt çevirdin, Çok öfkelendin meshettiğin krala.
Toda ti si zavrgel in prezrl, ogorčen si bil s svojim maziljencem.
39 Kulunla yaptığın antlaşmadan vazgeçtin, Onun tacını yere atıp kirlettin.
Razveljavil si zavezo svojega služabnika. Njegovo krono si oskrunil in jo vrgel na tla.
40 Yıktın bütün surlarını, Viran ettin kalelerini.
Porušil si vse njegove ograje; njegova oporišča si privedel do propada.
41 Yoldan geçen herkes onu yağmaladı, Yüzkarası oldu komşularına.
Vsi mimoidoči ga plenijo. Graja je svojim sosedom.
42 Hasımlarının sağ elini onun üstüne kaldırdın, Bütün düşmanlarını sevindirdin.
Dvignil si desnico njegovih nasprotnikov; vsem njegovim sovražnikom si storil, da se veselijo.
43 Kılıcının ağzını başka yöne çevirdin, Savaşta ona yan çıkmadın.
Obrnil si tudi ostrino njegovega meča in ga nisi naredil, da se zoperstavi v bitki.
44 Görkemine son verdin, Tahtını yere çaldın.
Njegovi slavi si storil, da preneha in njegov prestol si vrgel na tla.
45 Gençlik günlerini kısalttın, Onu utanca boğdun. (Sela)
Dneve njegove mladosti si skrajšal. Pokril si ga s sramoto. (Sela)
46 Ne zamana dek, ya RAB? Sonsuza dek mi gizleneceksin? Ne zamana dek öfken alev alev yanacak?
Doklej, Gospod? Se hočeš skrivati na veke? Bo tvoj bes gorel kakor ogenj?
47 Anımsa ömrümün ne çabuk geçtiğini, Ne boş yaratmışsın insanoğlunu!
Spomni se, kako kratek je moj čas. Zakaj si vse ljudi naredil zaman?
48 Var mı yaşayıp da ölümü görmeyen, Ölüler diyarının pençesinden canını kurtaran? (Sela) (Sheol h7585)
Kateri človek je, kdor živi in ne bo videl smrti? Ali bo svojo dušo osvobodil pred roko groba? (Sela) (Sheol h7585)
49 Ya Rab, nerede o eski sevgin? Davut'a göstereceğine ant içtiğin o sadık sevgin!
Gospod, kje so tvoje prejšnje ljubeče skrbnosti, katere v svoji resnici prisegaš Davidu?
50 Anımsa, ya Rab, kullarının nasıl rezil olduğunu, Bütün halkların hakaretini bağrımda nasıl taşıdığımı, Düşmanlarının hakaretini, ya RAB, Meshettiğin kralın attığı adıma edilen hakaretleri.
Spomni se, Gospod, graje svojih služabnikov; kako v svojih prsih nosim grajo vseh mogočnih ljudi,
s čimer so grajali tvoji sovražniki, oh Gospod, s čimer so grajali stopinje tvojega maziljenca.
52 Sonsuza dek övgüler olsun RAB'be! Amin! Amin!
Blagoslovljen bodi Gospod na vékomaj. Amen in Amen.
