< Mezmurlar 89 >

1 Ezrahlı Eytan'ın Maskili RAB'bin sevgisini sonsuza dek ezgilerle öveceğim, Sadakatini bütün kuşaklara bildireceğim.
Милости ћу Господње певати увек, од колена на колено јављаћу истину Твоју устима својим.
2 Sevgin sonsuza dek ayakta kalır diyeceğim, Sadakatini gökler kadar kalıcı kıldın.
Јер знам да је зававек основана милост, и на небесима да си утврдио истину своју, рекавши:
3 Dedin ki, “Seçtiğim adamla antlaşma yaptım, Kulum Davut'a şöyle ant içtim:
"Учиних завет с избраним својим, заклех се Давиду, слузи свом:
4 ‘Soyunu sonsuza dek sürdüreceğim, Tahtını kuşaklar boyunca sürekli kılacağım.’” (Sela)
Довека ћу утврђивати семе твоје и престо твој уређивати од колена до колена."
5 Ya RAB, gökler över harikalarını, Kutsallar topluluğunda övülür sadakatin.
Небо казује чудеса Твоја, Господе, и истину Твоју сабор светих.
6 Çünkü göklerde RAB'be kim eş koşulur? Kim benzer RAB'be ilahi varlıklar arasında?
Јер ко је над облацима раван Господу? Ко ће се изједначити с Господом међу синовима Божијим?
7 Kutsallar topluluğunda Tanrı korku uyandırır, Çevresindekilerin hepsinden ulu ve müthiştir.
Богу се ваља клањати на сабору светих, страшнији је од свих који су око Њега.
8 Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı, Senin gibi güçlü RAB var mı? Sadakatin çevreni sarar.
Господе, Боже над војскама! Ко је силан као Ти, Боже? И истина је Твоја око Тебе.
9 Sen kudurmuş denizler üzerinde egemenlik sürer, Dalgalar kabardıkça onları dindirirsin.
Ти владаш над силом морском; кад подигне вале своје, Ти их укроћаваш.
10 Sen Rahav'ı leş ezer gibi ezdin, Güçlü kolunla düşmanlarını dağıttın.
Ти си оборио охоли Мисир као рањеника, крепком мишицом својом расејао си непријатеље своје.
11 Gökler senindir, yeryüzü de senin; Dünyanın ve içindeki her şeyin temelini sen attın.
Твоје је небо и Твоја је земља; Ти си саздао васиљену и шта је год у њој.
12 Kuzeyi, güneyi sen yarattın, Tavor ve Hermon dağları Sana sevincini dile getiriyor.
Север и југ Ти си створио, Тавор и Ермон о Твом се имену радује.
13 Kolun güçlüdür, Elin kudretli, sağ elin yüce.
Твоја је мишица крепка, силна је рука Твоја, и висока десница Твоја.
14 Tahtın adalet ve doğruluk üzerine kurulu, Sevgi ve sadakat önünsıra gider.
Благост је и правда подножје престолу Твом, милост и истина иде пред лицем Твојим.
15 Ne mutlu sevinç çığlıkları atmasını bilen halka, ya RAB! Yüzünün ışığında yürürler.
Благо народу који зна трубну поклич! Господе! У светлости лица Твог они ходе;
16 Gün boyu senin adınla sevinir, Doğruluğunla yücelirler.
Именом се Твојим радују сав дан, и правдом Твојом узвишују се.
17 Çünkü sen onların gücü ve yüceliğisin, Lütfun sayesinde gücümüz artar.
Јер си Ти красота силе њихове, и по милости Твојој узвишује се рог наш.
18 Kalkanımız RAB'be, Kralımız İsrail'in Kutsalı'na aittir.
Јер је од Господа одбрана наша, и од Светог Израиљевог цар наш.
19 Geçmişte bir görüm aracılığıyla, Sadık kullarına şöyle dedin: “Bir yiğide yardım ettim, Halkın içinden bir genci yükselttim.
Тада си говорио у утвари вернима својим, и рекао: "Послах помоћ јунаку, узвисих избраног свог из народа.
20 Kulum Davut'u buldum, Kutsal yağımla onu meshettim.
Нађох Давида, слугу свог, светим уљем својим помазах га.
21 Elim ona destek olacak, Kolum güç verecek.
Рука ће моја бити једнако с њим, и мишица моја крепиће га.
22 Düşman onu haraca bağlayamayacak, Kötüler onu ezmeyecek.
Неће га непријатељ надвладати, и син безакоња неће му досадити.
23 Düşmanlarını onun önünde kıracağım, Ondan nefret edenleri vuracağım.
Потрћу пред лицем његовим непријатеље његове, и ненавиднике његове поразићу.
24 Sadakatim, sevgim ona destek olacak, Benim adımla gücü yükselecek.
Истина је моја и милост моја с њим; и у моје име узвисиће се рог његов.
25 Sağ elini denizin, Irmakların üzerine egemen kılacağım.
Пружићу на море руку његову, и на реке десницу његову.
26 ‘Babam sensin’ diye seslenecek bana, ‘Tanrım, kurtuluşumun kayası.’
Он ће ме звати: Ти си Отац мој, Бог мој и град спасења мог.
27 Ben de onu ilk oğlum, Dünyadaki kralların en yücesi kılacağım.
И ја ћу га учинити првенцем, вишим од царева земаљских.
28 Sonsuza dek ona sevgi göstereceğim, Onunla yaptığım antlaşma hiç bozulmayacak.
Довека ћу му хранити милост своју, и завет је мој с њим веран.
29 Soyunu sonsuza dek, Tahtını gökler durduğu sürece sürdüreceğim.
Продужићу семе његово довека, и престо његов као дане небеске.
30 “Çocukları yasamdan ayrılır, İlkelerime göre yaşamazsa;
Ако синови његови оставе закон мој, и не узиду у заповестима мојим;
31 Kurallarımı bozar, Buyruklarıma uymazsa,
Ако погазе уредбе моје, и заповести моје не сачувају,
32 İsyanlarını sopayla, Suçlarını dayakla cezalandıracağım.
Онда ћу их покарати прутом за непокорност, и ранама за безакоње њихово;
33 Ama onu sevmekten vazgeçmeyecek, Sadakatime sırt çevirmeyeceğim.
Али милости своје нећу узети од њега, нити ћу преврнути истином својом;
34 Antlaşmamı bozmayacak, Ağzımdan çıkan sözü değiştirmeyeceğim.
Нећу погазити завет свој, и шта је изашло из уста мојих нећу порећи.
35 Bir kez kutsallığım üstüne ant içtim, Davut'a yalan söylemeyeceğim.
Једном се заклех светошћу својом; зар да слажем Давиду?
36 Onun soyu sonsuza dek sürecek, Tahtı karşımda güneş gibi duracak,
Семе ће његово трајати довека, и престо његов као сунце преда мном;
37 Göklerde güvenilir bir tanık olan ay gibi Sonsuza dek kalacak.” (Sela)
Он ће стајати увек као месец и верни сведок у облацима."
38 Ama sen reddettin, sırt çevirdin, Çok öfkelendin meshettiğin krala.
А сад си одбацио и занемарио, разгневио си се на помазаника свог;
39 Kulunla yaptığın antlaşmadan vazgeçtin, Onun tacını yere atıp kirlettin.
Занемарио си завет са слугом својим, бацио си на земљу венац његов.
40 Yıktın bütün surlarını, Viran ettin kalelerini.
Развалио си све ограде његове, градове његове обратио си у зидине.
41 Yoldan geçen herkes onu yağmaladı, Yüzkarası oldu komşularına.
Плене га сви који пролазе онуда, поста подсмех у суседа својих.
42 Hasımlarının sağ elini onun üstüne kaldırdın, Bütün düşmanlarını sevindirdin.
Узвисио си десницу непријатеља његових, обрадовао си све противнике његове.
43 Kılıcının ağzını başka yöne çevirdin, Savaşta ona yan çıkmadın.
Завратио си оштрице мача његовог, и ниси га укрепио у боју;
44 Görkemine son verdin, Tahtını yere çaldın.
Узео си му светлост, и престо његов оборио си на земљу;
45 Gençlik günlerini kısalttın, Onu utanca boğdun. (Sela)
Скратио си дане младости његове и обукао га у срамоту.
46 Ne zamana dek, ya RAB? Sonsuza dek mi gizleneceksin? Ne zamana dek öfken alev alev yanacak?
Докле ћеш се, Господе, једнако одвраћати, докле ће као огањ пламтети гнев Твој?
47 Anımsa ömrümün ne çabuk geçtiğini, Ne boş yaratmışsın insanoğlunu!
Опомени се какав је век мој, како си ни на шта створио све синове Адамове?
48 Var mı yaşayıp da ölümü görmeyen, Ölüler diyarının pençesinden canını kurtaran? (Sela) (Sheol h7585)
Који је човек живео и није смрти видео, и избавио душу своју из руку паклених? (Sheol h7585)
49 Ya Rab, nerede o eski sevgin? Davut'a göstereceğine ant içtiğin o sadık sevgin!
Где су пређашње милости Твоје, Господе? Клео си се Давиду истином својом.
50 Anımsa, ya Rab, kullarının nasıl rezil olduğunu, Bütün halkların hakaretini bağrımda nasıl taşıdığımı, Düşmanlarının hakaretini, ya RAB, Meshettiğin kralın attığı adıma edilen hakaretleri.
Опомени се, Господе, прекора слугу својих, који носим у недрима својим од свих силних народа,
Којим коре непријатељи Твоји, Господе, којим коре траг помазаника Твог.
52 Sonsuza dek övgüler olsun RAB'be! Amin! Amin!
Благословен Господ увек! Амин, амин.

< Mezmurlar 89 >