< Mezmurlar 89 >
1 Ezrahlı Eytan'ın Maskili RAB'bin sevgisini sonsuza dek ezgilerle öveceğim, Sadakatini bütün kuşaklara bildireceğim.
En Undervisning; af Ethan, Esrahiteren. Jeg vil synge om Herrens Naadegerninger evindelig, jeg vil kundgøre din Sandhed med min Mund fra Slægt til Slægt.
2 Sevgin sonsuza dek ayakta kalır diyeceğim, Sadakatini gökler kadar kalıcı kıldın.
Thi jeg har sagt: Din Naade skal bygges op evindelig, i Himlene skal du grundfæste din Sandhed:
3 Dedin ki, “Seçtiğim adamla antlaşma yaptım, Kulum Davut'a şöyle ant içtim:
„Jeg har gjort en Pagt med min udvalgte, jeg har tilsvoret David, min Tjener:
4 ‘Soyunu sonsuza dek sürdüreceğim, Tahtını kuşaklar boyunca sürekli kılacağım.’” (Sela)
Evindelig vil jeg stadfæste din Sæd, og jeg har bygget din Trone fra Slægt til Slægt.” (Sela)
5 Ya RAB, gökler över harikalarını, Kutsallar topluluğunda övülür sadakatin.
Og Himlene, Herre! skulle prise din underfulde Gerning og din Sandhed i de helliges Menighed.
6 Çünkü göklerde RAB'be kim eş koşulur? Kim benzer RAB'be ilahi varlıklar arasında?
Thi hvem i Skyen kan maale sig med Herren? hvo er Herren lig iblandt Gudernes Børn?
7 Kutsallar topluluğunda Tanrı korku uyandırır, Çevresindekilerin hepsinden ulu ve müthiştir.
en Gud saare frygtelig i de helliges hemmelige Raad og forfærdelig over alle, som ere trindt omkring ham!
8 Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı, Senin gibi güçlü RAB var mı? Sadakatin çevreni sarar.
Herre, Gud Zebaoth! hvo er som du stormægtig, o Herre? og din Sandhed er trindt omkring dig.
9 Sen kudurmuş denizler üzerinde egemenlik sürer, Dalgalar kabardıkça onları dindirirsin.
Du hersker over det hovmodige Hav; naar dets Bølger rejse sig, da bringer du dem til at lægge sig.
10 Sen Rahav'ı leş ezer gibi ezdin, Güçlü kolunla düşmanlarını dağıttın.
Du knuste Rahab, saa den blev som den ihjelslagne, du bortspredte dine Fjender med din stærke Arm.
11 Gökler senindir, yeryüzü de senin; Dünyanın ve içindeki her şeyin temelini sen attın.
Dig tilhøre Himlene, dig tilhører ogsaa Jorden, du har grundfæstet Jorderige og, hvad deri er.
12 Kuzeyi, güneyi sen yarattın, Tavor ve Hermon dağları Sana sevincini dile getiriyor.
Du skabte Norden og Sønden, Thabor og Hermon fryde sig i dit Navn.
13 Kolun güçlüdür, Elin kudretli, sağ elin yüce.
Du har en Arm med Styrke, din Haand er stærk, din højre Haand er ophøjet.
14 Tahtın adalet ve doğruluk üzerine kurulu, Sevgi ve sadakat önünsıra gider.
Retfærdighed og Dom ere din Trones Befæstning, Miskundhed og Sandhed gaa frem for dit Ansigt.
15 Ne mutlu sevinç çığlıkları atmasını bilen halka, ya RAB! Yüzünün ışığında yürürler.
Saligt er det Folk, som kender Frydesangen; Herre! i dit Ansigts Lys vandre de.
16 Gün boyu senin adınla sevinir, Doğruluğunla yücelirler.
I dit Navn skulle de fryde sig den ganske Dag, og i din Retfærdighed ophøjes de.
17 Çünkü sen onların gücü ve yüceliğisin, Lütfun sayesinde gücümüz artar.
Thi du er deres Styrkes Pris, og i din Velbehagelighed ophøjer du vort Horn.
18 Kalkanımız RAB'be, Kralımız İsrail'in Kutsalı'na aittir.
Thi Herren er vort Skjold og den Hellige i Israel vor Konge.
19 Geçmişte bir görüm aracılığıyla, Sadık kullarına şöyle dedin: “Bir yiğide yardım ettim, Halkın içinden bir genci yükselttim.
Da talte du til din Hellige i et Syn og sagde: Jeg har beredet Hjælp ved en Kæmpe, jeg har ophøjet en udvalgt ud af Folket.
20 Kulum Davut'u buldum, Kutsal yağımla onu meshettim.
Jeg har fundet David, min Tjener, jeg har salvet ham med min hellige Olie.
21 Elim ona destek olacak, Kolum güç verecek.
Ved ham skal min Haand holde fast, og min Arm skal styrke ham.
22 Düşman onu haraca bağlayamayacak, Kötüler onu ezmeyecek.
Fjenden skal ikke plage ham, og en uretfærdig Mand skal ikke trænge ham.
23 Düşmanlarını onun önünde kıracağım, Ondan nefret edenleri vuracağım.
Men jeg vil sønderknuse hans Modstandere for hans Ansigt og slaa dem, som hade ham.
24 Sadakatim, sevgim ona destek olacak, Benim adımla gücü yükselecek.
Men min Sandhed og min Miskundhed skulle være med ham, i mit Navn skal hans Horn ophøjes.
25 Sağ elini denizin, Irmakların üzerine egemen kılacağım.
Og jeg vil udstrække hans Haand til Havet og hans højre Haand til Floderne.
26 ‘Babam sensin’ diye seslenecek bana, ‘Tanrım, kurtuluşumun kayası.’
Han skal paakalde mig og sige: Du er min Fader, min Gud og min Frelses Klippe.
27 Ben de onu ilk oğlum, Dünyadaki kralların en yücesi kılacağım.
Og jeg vil gøre ham til den førstefødte, til den højeste over Kongerne paa Jorden.
28 Sonsuza dek ona sevgi göstereceğim, Onunla yaptığım antlaşma hiç bozulmayacak.
Jeg vil bevare ham min Miskundhed evindelig, og min Pagt skal holdes ham trolig.
29 Soyunu sonsuza dek, Tahtını gökler durduğu sürece sürdüreceğim.
Og jeg vil lade hans Sæd bestaa evindelig, og hans Trone, saa længe Himmelens Dage vare.
30 “Çocukları yasamdan ayrılır, İlkelerime göre yaşamazsa;
Dersom hans Børn forlade min Lov, og de ikke vandre i mine Befalinger,
31 Kurallarımı bozar, Buyruklarıma uymazsa,
dersom de vanhellige mine Skikke og ikke holde mine Bud:
32 İsyanlarını sopayla, Suçlarını dayakla cezalandıracağım.
Da vil jeg hjemsøge deres Overtrædelse med Riset og deres Misgerning med Plager.
33 Ama onu sevmekten vazgeçmeyecek, Sadakatime sırt çevirmeyeceğim.
Men min Miskundhed vil jeg ikke tage fra ham og ikke svige min Sandhed.
34 Antlaşmamı bozmayacak, Ağzımdan çıkan sözü değiştirmeyeceğim.
Jeg vil ikke vanhellige min Pagt og ikke forandre det, som er gaaet over mine Læber.
35 Bir kez kutsallığım üstüne ant içtim, Davut'a yalan söylemeyeceğim.
Eet har jeg svoret ved min Hellighed, jeg vil ikke lyve for David:
36 Onun soyu sonsuza dek sürecek, Tahtı karşımda güneş gibi duracak,
Hans Sæd skal blive evindelig, og hans Trone som Solen for mig;
37 Göklerde güvenilir bir tanık olan ay gibi Sonsuza dek kalacak.” (Sela)
den skal befæstes som Maanen evindelig; og Vidnet i Skyen er trofast. (Sela)
38 Ama sen reddettin, sırt çevirdin, Çok öfkelendin meshettiğin krala.
Men nu har du forkastet og foragtet ham, du er fortørnet paa din Salvede.
39 Kulunla yaptığın antlaşmadan vazgeçtin, Onun tacını yere atıp kirlettin.
Du har tilintetgjort Pagten med din Tjener, du har vanhelliget hans Krone ned i Støvet.
40 Yıktın bütün surlarını, Viran ettin kalelerini.
Du har nedrevet alle hans Mure, du har bragt Ødelæggelse over hans Befæstninger.
41 Yoldan geçen herkes onu yağmaladı, Yüzkarası oldu komşularına.
Alle, som gik forbi paa Vejen, have plyndret ham, han er bleven til Spot for sine Naboer.
42 Hasımlarının sağ elini onun üstüne kaldırdın, Bütün düşmanlarını sevindirdin.
Du har ophøjet hans Modstanderes højre Haand, du har glædet alle hans Fjender.
43 Kılıcının ağzını başka yöne çevirdin, Savaşta ona yan çıkmadın.
Ja, du lader hans skarpe Sværd vige tilbage og har ikke ladet ham bestaa i Krigen.
44 Görkemine son verdin, Tahtını yere çaldın.
Du har ladet hans Glans høre op og kastet hans Trone til Jorden.
45 Gençlik günlerini kısalttın, Onu utanca boğdun. (Sela)
Du har forkastet hans Ungdoms Dage, du har skjult ham med Haan. (Sela)
46 Ne zamana dek, ya RAB? Sonsuza dek mi gizleneceksin? Ne zamana dek öfken alev alev yanacak?
Hvor længe, Herre! vil du skjule dig evindelig? hvor længe skal din Harme brænde som Ild?
47 Anımsa ömrümün ne çabuk geçtiğini, Ne boş yaratmışsın insanoğlunu!
Kom i Hu, hvad en Levetid er, til hvilken Forfængelighed du har skabt alle Menneskens Børn?
48 Var mı yaşayıp da ölümü görmeyen, Ölüler diyarının pençesinden canını kurtaran? (Sela) (Sheol )
Hvo er den Mand, som lever og ikke skal se Døden? som kan fri sin Sjæl fra Dødsrigets Vold? (Sela) (Sheol )
49 Ya Rab, nerede o eski sevgin? Davut'a göstereceğine ant içtiğin o sadık sevgin!
Herre! hvor ere dine forrige Naadegerninger, som du tilsvor David i din Sandhed?
50 Anımsa, ya Rab, kullarının nasıl rezil olduğunu, Bütün halkların hakaretini bağrımda nasıl taşıdığımı, Düşmanlarının hakaretini, ya RAB, Meshettiğin kralın attığı adıma edilen hakaretleri.
Herre! kom dine Tjeneres Forsmædelse i Hu, som jeg bærer i min Barm, den fra alle de mange Folkefærd,
med hvilken dine Fjender have bespottet, Herre! med hvilken de have bespottet din Salvedes Fodspor.
52 Sonsuza dek övgüler olsun RAB'be! Amin! Amin!
Lovet være Herren evindelig! Amen, ja, amen.