< Mezmurlar 88 >

1 Korahoğulları'nın mezmuru - İlahi - Müzik şefi için - “Mahalat Leannot” makamında - Ezrahlı Heman'ın Maskili Ya RAB, beni kurtaran Tanrı, Gece gündüz sana yakarıyorum.
Canticum Psalmi, Filiis Core, in finem, pro Maheleth ad respondendum, intellectus Eman Ezrahitæ. Domine Deus salutis meæ: in die clamavi, et nocte coram te.
2 Duam sana erişsin, Kulak ver yakarışıma.
Intret in conspectu tuo oratio mea: inclina aurem tuam ad precem meam:
3 Çünkü sıkıntıya doydum, Canım ölüler diyarına yaklaştı. (Sheol h7585)
Quia repleta est malis anima mea: et vita mea inferno appropinquavit. (Sheol h7585)
4 Ölüm çukuruna inenler arasında sayılıyorum, Tükenmiş gibiyim;
Æstimatus sum cum descendentibus in lacum: factus sum sicut homo sine adiutorio,
5 Ölüler arasına atılmış, Artık anımsamadığın, İlginden yoksun, Mezarda yatan cesetler gibiyim.
inter mortuos liber, Sicut vulnerati dormientes in sepulchris, quorum non es memor amplius: et ipsi de manu tua repulsi sunt.
6 Beni çukurun dibine, Karanlıklara, derinliklere attın.
Posuerunt me in lacu inferiori: in tenebrosis, et in umbra mortis.
7 Öfken üzerime çöktü, Dalga dalga kızgınlığınla beni ezdin. (Sela)
Super me confirmatus est furor tuus: et omnes fluctus tuos induxisti super me.
8 Yakınlarımı benden uzaklaştırdın, İğrenç kıldın beni gözlerinde. Kapalı kaldım, çıkamıyorum.
Longe fecisti notos meos a me: posuerunt me abominationem sibi. Traditus sum, et non egrediebar:
9 Üzüntüden gözlerimin feri sönüyor, Her gün sana yakarıyorum, ya RAB, Ellerimi sana açıyorum.
oculi mei languerunt præ inopia. Clamavi ad te Domine tota die: expandi ad te manus meas.
10 Harikalarını ölülere mi göstereceksin? Ölüler mi kalkıp seni övecek? (Sela)
Numquid mortuis facies mirabilia: aut medici suscitabunt, et confitebuntur tibi?
11 Sevgin mezarda, Sadakatin yıkım diyarında duyurulur mu?
Numquid narrabit aliquis in sepulchro misericordiam tuam, et veritatem tuam in perditione?
12 Karanlıklarda harikaların, Unutulmuşluk diyarında doğruluğun bilinir mi?
Numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua: et iustitia tua in terra oblivionis?
13 Ama ben, ya RAB, yardıma çağırıyorum seni, Sabah duam sana varıyor.
Et ego ad te, Domine, clamavi, et mane oratio mea præveniet te.
14 Niçin beni reddediyorsun, ya RAB, Neden yüzünü benden gizliyorsun?
Ut quid Domine repellis orationem meam: avertis faciem tuam a me?
15 Düşkünüm, gençliğimden beri ölümle burun burunayım, Dehşetlerinin altında tükendim.
Pauper sum ego, et in laboribus a iuventute mea: exaltatus autem, humiliatus sum et conturbatus.
16 Şiddetli gazabın üzerimden geçti, Saçtığın dehşet beni yedi bitirdi.
In me transierunt iræ tuæ: et terrores tui conturbaverunt me.
17 Bütün gün su gibi kuşattılar beni, Çevremi tümüyle sardılar.
Circumdederunt me sicut aqua tota die: circumdederunt me simul.
18 Eşi dostu benden uzaklaştırdın, Tek dostum karanlık kaldı.
Elongasti a me amicum, et proximum: et notos meos a miseria.

< Mezmurlar 88 >