Mezmurlar 83

1 İlahi - Asaf'ın mezmuru Ey Tanrı, susma, Sessiz, hareketsiz kalma!

Pesem in psalm Asafu. O Bog, ne molči, ne delaj se gluhega, in ne mirúj, o Bog mogočni!

2 Bak, düşmanların kargaşa çıkarıyor, Senden nefret edenler boy gösteriyor.

Ker glej, neprijatelji tvoji ropotajo, in sovražniki tvoji dvigujejo glavo.

3 Halkına karşı kurnazlık peşindeler, Koruduğun insanlara dolap çeviriyorlar.

Zoper ljudstvo tvoje prekanjeno delajo naklep; in posvetujejo se zoper skrite tvoje.

4 “Gelin, bu ulusun kökünü kazıyalım” diyorlar, “İsrail'in adı bir daha anılmasın!”

Rekoč: Dejte, potrebimo jih, da ne bodejo narod, da se ne bode več imenovalo ime Izraelovo.

5 Hepsi sözbirliği etmiş, düzen kuruyor, Sana karşı anlaşmaya vardı:

Ker naklep so storili z enakimi srci; zoper tebe so sklenili zavezo.

6 Edomlular, İsmaililer, Moavlılar, Hacerliler,

Šatori Idumejcev in Izmaeličanov, Moabljani in Agarenci;

7 Geval, Ammon, Amalek, Filist ve Sur halkı.

Gebaljani in Amonjani in Amalečani; Palestinjani s Tira prebivalci.

8 Asur da onlara katıldı, Lutoğulları'na güç verdiler. (Sela)

Tudi Asirijan se jim je pridružil; roka so sinovom Lotovim.

9 Onlara Midyan'a, Kişon Vadisi'nde Sisera'ya ve Yavin'e yaptığını yap:

Stóri jim kakor Madijanom, kakor Sisaru, kakor Jabinu ob potoku Kisonu,

10 Onlar Eyn-Dor'da yok oldular, Toprak için gübreye döndüler.

Ki so bili pokončani pri Endoru; postali so zemlje gnoj.

11 Onların soylularına Orev ve Zeev'e yaptığını, Beylerine Zevah ve Salmunna'ya yaptığını yap.

Naredi njih plemenitnike same kakor Oreba, in kakor Zeba; kakor Zebaha in Salmuna vse njih poglavarje,

12 Onlar: “Gelin, sahiplenelim Tanrı'nın otlaklarını” demişlerdi.

Kateri pravijo: Pridobimo prebivališča Božja.

13 Ey Tanrım, savrulan toza, Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne çevir onları!

Bog moj, naredi jih kakor kolo, kakor pleve pred vetrom.

14 Orman yangını gibi, Dağları tutuşturan alev gibi,

Kakor ogenj požiga gozd, in kakor plamen vnema gore,

15 Fırtınanla kovala, Kasırganla dehşete düşür onları!

Tako jih pódi z viharjem svojim; in z vrtincem svojim jih preplaši.

16 Utançla kapla yüzlerini, Sana yönelsinler, ya RAB.

Sè sramoto napolni njih obličje; da se bode iskalo ime tvoje, o Gospod.

17 Sonsuza dek utanç ve dehşet içinde kalsınlar, Rezil olup yok olsunlar.

Rudečica naj jih oblije, in zbegajo naj se večno; sramujejo se naj in poginejo;

18 Senin adın RAB'dir, Anlasınlar yalnız senin yeryüzüne egemen en yüce Tanrı olduğunu.

Da se spozná, da si ti, kateremu edinemu je ime Gospod, vzvišen nad vesoljno zemljo.