< Mezmurlar 83 >

1 İlahi - Asaf'ın mezmuru Ey Tanrı, susma, Sessiz, hareketsiz kalma!
A Song, a Melody of Asaph. O God, Do not keep quiet, Do not hold thy peace, Neither be thou still, O GOD!
2 Bak, düşmanların kargaşa çıkarıyor, Senden nefret edenler boy gösteriyor.
For lo! thine enemies, are tumultuous, And, they who hate thee, have lifted up the head;
3 Halkına karşı kurnazlık peşindeler, Koruduğun insanlara dolap çeviriyorlar.
Against thy people, they craftily devise a secret plot, And conspire against thy treasured ones.
4 “Gelin, bu ulusun kökünü kazıyalım” diyorlar, “İsrail'in adı bir daha anılmasın!”
They have said—Come, and let us wipe them out from being a nation, That the name of Israel may be remembered no more.
5 Hepsi sözbirliği etmiş, düzen kuruyor, Sana karşı anlaşmaya vardı:
For they have taken counsel with one heart, Against thee—a covenant, would they solemnize—
6 Edomlular, İsmaililer, Moavlılar, Hacerliler,
The tents of Edom, and the Ishmaelites, of Moab and the Hagarenes;
7 Geval, Ammon, Amalek, Filist ve Sur halkı.
Gebal and Ammon, and Amalek, The Philistines, with the dwellers in Tyre;
8 Asur da onlara katıldı, Lutoğulları'na güç verdiler. (Sela)
Even Assyria hath joined herself with them, They have become an arm to the sons of Lot. (Selah)
9 Onlara Midyan'a, Kişon Vadisi'nde Sisera'ya ve Yavin'e yaptığını yap:
Make them like Midian, like Sisera, like Jabin, by the torrent of Kishon;
10 Onlar Eyn-Dor'da yok oldular, Toprak için gübreye döndüler.
They perished at En-dor, They become manure for the soil!
11 Onların soylularına Orev ve Zeev'e yaptığını, Beylerine Zevah ve Salmunna'ya yaptığını yap.
Make them—their nobles—like Oreb and like Zeeb, And, like Zebah and like Zalmunna, all their princes:
12 Onlar: “Gelin, sahiplenelim Tanrı'nın otlaklarını” demişlerdi.
Who said—Let us take a possession for ourselves, The pastures of God!
13 Ey Tanrım, savrulan toza, Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne çevir onları!
O my God, make them, As whirling [dust], As chaff before a wind;
14 Orman yangını gibi, Dağları tutuşturan alev gibi,
As a fire burneth a forest, —And as a flame setteth mountains ablaze,
15 Fırtınanla kovala, Kasırganla dehşete düşür onları!
So, wilt thou pursue them with thy tempest, —And, with thy storm-wind, wilt terrify them:
16 Utançla kapla yüzlerini, Sana yönelsinler, ya RAB.
Fill thou their faces with dishonour, That men may seek thy Name, O Yahweh;
17 Sonsuza dek utanç ve dehşet içinde kalsınlar, Rezil olup yok olsunlar.
Let them turn pale, and be terrified to futurity, Yea let them blush, and perish:
18 Senin adın RAB'dir, Anlasınlar yalnız senin yeryüzüne egemen en yüce Tanrı olduğunu.
That men may know that, thou, Whose Name alone is Yahweh, Art Most High over all the earth.

< Mezmurlar 83 >