< Mezmurlar 83 >
1 İlahi - Asaf'ın mezmuru Ey Tanrı, susma, Sessiz, hareketsiz kalma!
A Song of a Psalm for Asaph. O God, who shall be compared to you? be not silent, neither be still, O God.
2 Bak, düşmanların kargaşa çıkarıyor, Senden nefret edenler boy gösteriyor.
For behold, your enemies have made a noise; and they that hate you have lifted up the head.
3 Halkına karşı kurnazlık peşindeler, Koruduğun insanlara dolap çeviriyorlar.
Against your people they have craftily imagined a device, and have taken counsel against your saints.
4 “Gelin, bu ulusun kökünü kazıyalım” diyorlar, “İsrail'in adı bir daha anılmasın!”
They have said, Come, and let us utterly destroy them out of the nation; and let the name of Israel be remembered no more at all.
5 Hepsi sözbirliği etmiş, düzen kuruyor, Sana karşı anlaşmaya vardı:
For they have taken counsel together with one consent: they have made a confederacy against you;
6 Edomlular, İsmaililer, Moavlılar, Hacerliler,
even the tents of the Idumeans, and the Ismaelites; Moab, and the Agarenes;
7 Geval, Ammon, Amalek, Filist ve Sur halkı.
Gebal, and Ammon, and Amalec; the Philistines also, with them that dwell at Tyre.
8 Asur da onlara katıldı, Lutoğulları'na güç verdiler. (Sela)
Yes, Assur too is come with them: they have become a help to the children of Lot. (Pause)
9 Onlara Midyan'a, Kişon Vadisi'nde Sisera'ya ve Yavin'e yaptığını yap:
Do you to them as to Madiam, and to Sisera; as to Jabin at the brook of Kison.
10 Onlar Eyn-Dor'da yok oldular, Toprak için gübreye döndüler.
They were utterly destroyed at Aendor: they became as dung for the earth.
11 Onların soylularına Orev ve Zeev'e yaptığını, Beylerine Zevah ve Salmunna'ya yaptığını yap.
Make their princes as Oreb and Zeb, and Zebee and Salmana; [even] all their princes:
12 Onlar: “Gelin, sahiplenelim Tanrı'nın otlaklarını” demişlerdi.
who said, let us take to ourselves the altar of God as an inheritance.
13 Ey Tanrım, savrulan toza, Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne çevir onları!
O my God, make them as a wheel; as stubble before the face of the wind.
14 Orman yangını gibi, Dağları tutuşturan alev gibi,
As fire which shall burn up a wood, as the flame may consume the mountains;
15 Fırtınanla kovala, Kasırganla dehşete düşür onları!
so shall you persecute them with your tempest, and trouble them in your anger.
16 Utançla kapla yüzlerini, Sana yönelsinler, ya RAB.
Fill their faces with dishonour; so shall they seek your name, O Lord.
17 Sonsuza dek utanç ve dehşet içinde kalsınlar, Rezil olup yok olsunlar.
Let them be ashamed and troubled for evermore; yes, let them be confounded and destroyed.
18 Senin adın RAB'dir, Anlasınlar yalnız senin yeryüzüne egemen en yüce Tanrı olduğunu.
And let them know that your name is Lord; that you alone are Most High over all the earth.