< Mezmurlar 82 >
1 Asaf'ın mezmuru Tanrı yerini aldı tanrısal kurulda, Yargısını açıklıyor ilahların ortasında:
Deus está na congregação dos poderosos; julga no meio dos deuses.
2 “Ne zamana dek haksız karar verecek, Kötüleri kayıracaksınız? (Sela)
Até quando julgareis injustamente, e acceitareis as pessoas dos impios? (Selah)
3 Zayıfın, öksüzün davasını savunun, Mazlumun, yoksulun hakkını arayın.
Fazei justiça ao pobre e ao orphão: justificae o afflicto e necessitado.
4 Zayıfı, düşkünü kurtarın, Onları kötülerin elinden özgür kılın.”
Livrae o pobre e o necessitado; tirae-os das mãos dos impios.
5 Bilmiyor, anlamıyorlar, Karanlıkta dolaşıyorlar. Yeryüzünün temelleri sarsılıyor.
Elles não conhecem, nem entendem; andam em trevas; todos os fundamentos da terra vacillam.
6 “‘Siz ilahlarsınız’ diyorum, ‘Yüceler Yücesi'nin oğullarısınız hepiniz!’
Eu disse: Vós sois deuses, e todos vós filhos do Altissimo.
7 Yine de insanlar gibi öleceksiniz, Sıradan bir önder gibi düşeceksiniz!”
Todavia morrereis como homens, e caireis como qualquer dos principes.
8 Kalk, ey Tanrı, yargıla yeryüzünü! Çünkü bütün uluslar senindir.
Levanta-te, ó Deus, julga a terra, pois tu possues todas as nações.