Mezmurlar 82

1 Asaf'ın mezmuru Tanrı yerini aldı tanrısal kurulda, Yargısını açıklıyor ilahların ortasında:

Faarfannaa Asaaf. Waaqni, waldaa waaqotaa gidduu dhaabata; “waaqota” gidduuttis murtii kenna; akkanas jedha:

2 “Ne zamana dek haksız karar verecek, Kötüleri kayıracaksınız? (Sela)

“Isin hamma yoomiitti seera jalʼiftu? Hamma yoomiittis jalʼootaaf dhaabattu?

3 Zayıfın, öksüzün davasını savunun, Mazlumun, yoksulun hakkını arayın.

Dadhabdootaa fi ijoollee abbaa hin qabneef murtii qajeelaa kennaa; mirga hiyyeeyyiitii fi cunqurfamtootaas eegsisaa.

4 Zayıfı, düşkünü kurtarın, Onları kötülerin elinden özgür kılın.”

Warra dadhabaa fi rakkattoota baraaraa; harka jalʼootaatiis isaan baasaa.

5 Bilmiyor, anlamıyorlar, Karanlıkta dolaşıyorlar. Yeryüzünün temelleri sarsılıyor.

“Isaan homaa hin beekan; homaa illee hin hubatan. Isaan dukkana keessa jiraatu; hundeen lafaa hundinuu ni raafame.

6 “‘Siz ilahlarsınız’ diyorum, ‘Yüceler Yücesi'nin oğullarısınız hepiniz!’

“Anis, ‘Isin, “waaqota;” hundi keessan ilmaan Waaqa Waan Hundaa Olii ti’ jedheera.

7 Yine de insanlar gibi öleceksiniz, Sıradan bir önder gibi düşeceksiniz!”

Taʼus isin akkuma namatti ni duutu; akkuma bulchitoota kamii iyyuu ni kuftu.”

8 Kalk, ey Tanrı, yargıla yeryüzünü! Çünkü bütün uluslar senindir.

Yaa Waaqi kaʼi; lafatti muri; sabni hundinuu kan keetiitii.