< Mezmurlar 82 >

1 Asaf'ın mezmuru Tanrı yerini aldı tanrısal kurulda, Yargısını açıklıyor ilahların ortasında:
Ein salme av Asaf. Gud stend i Guds samling; midt imillom gudar held han dom:
2 “Ne zamana dek haksız karar verecek, Kötüleri kayıracaksınız? (Sela)
«Kor lenge vil de døma rangt og halda med dei ugudlege? (Sela)
3 Zayıfın, öksüzün davasını savunun, Mazlumun, yoksulun hakkını arayın.
Døm den ringe og farlause! Lat armingen og den fatige få sin rett!
4 Zayıfı, düşkünü kurtarın, Onları kötülerin elinden özgür kılın.”
Berga den ringe og fatige, frels han frå handi åt dei ugudlege!
5 Bilmiyor, anlamıyorlar, Karanlıkta dolaşıyorlar. Yeryüzünün temelleri sarsılıyor.
Dei veit inkje og skynar inkje, dei ferdast i myrker; alle grunnvollar til jordi ruggar.
6 “‘Siz ilahlarsınız’ diyorum, ‘Yüceler Yücesi'nin oğullarısınız hepiniz!’
Eg hev sagt: «De er gudar, søner til den Høgste er de alle.»
7 Yine de insanlar gibi öleceksiniz, Sıradan bir önder gibi düşeceksiniz!”
Men sanneleg, som menneskje skal de døy, og som ein av hovdingarne skal de falla.»
8 Kalk, ey Tanrı, yargıla yeryüzünü! Çünkü bütün uluslar senindir.
Statt upp, Gud, haldt dom yver jordi! For du eig alle heidningar.

< Mezmurlar 82 >