< Mezmurlar 82 >

1 Asaf'ın mezmuru Tanrı yerini aldı tanrısal kurulda, Yargısını açıklıyor ilahların ortasında:
En salme av Asaf. Gud står i Guds menighet; midt iblandt guder holder han dom:
2 “Ne zamana dek haksız karar verecek, Kötüleri kayıracaksınız? (Sela)
Hvor lenge vil I dømme urettferdig og holde med de ugudelige? (Sela)
3 Zayıfın, öksüzün davasını savunun, Mazlumun, yoksulun hakkını arayın.
Døm den ringe og farløse, la den elendige og fattige få sin rett!
4 Zayıfı, düşkünü kurtarın, Onları kötülerin elinden özgür kılın.”
Redd den ringe og trengende, frels ham fra de ugudeliges hånd!
5 Bilmiyor, anlamıyorlar, Karanlıkta dolaşıyorlar. Yeryüzünün temelleri sarsılıyor.
De skjønner intet, og de forstår intet, de vandrer i mørke; alle jordens grunnvoller vakler.
6 “‘Siz ilahlarsınız’ diyorum, ‘Yüceler Yücesi'nin oğullarısınız hepiniz!’
Jeg har sagt: I er guder, og I er alle den Høiestes sønner.
7 Yine de insanlar gibi öleceksiniz, Sıradan bir önder gibi düşeceksiniz!”
Men sannelig, som mennesker skal I dø, og som en av fyrstene skal I falle.
8 Kalk, ey Tanrı, yargıla yeryüzünü! Çünkü bütün uluslar senindir.
Reis dig, Gud, hold dom over jorden! For du har alle hedningene i eie!

< Mezmurlar 82 >