< Mezmurlar 82 >

1 Asaf'ın mezmuru Tanrı yerini aldı tanrısal kurulda, Yargısını açıklıyor ilahların ortasında:
Žalm Azafův. Bůh stojí v shromáždění Božím, u prostřed bohů soud čině, a dí:
2 “Ne zamana dek haksız karar verecek, Kötüleri kayıracaksınız? (Sela)
Dokudž souditi budete nespravedlivě, a osoby nešlechetných přijímati? (Sélah)
3 Zayıfın, öksüzün davasını savunun, Mazlumun, yoksulun hakkını arayın.
Zastávejte bídného a sirotka, utištěného a chudého spravedliva vyhlašujte.
4 Zayıfı, düşkünü kurtarın, Onları kötülerin elinden özgür kılın.”
Vytrhněte bídného a nuzného, z ruky nešlechetných vytrhněte ho.
5 Bilmiyor, anlamıyorlar, Karanlıkta dolaşıyorlar. Yeryüzünün temelleri sarsılıyor.
Ale nevědí nic, nerozumějí nic; ve tmách ustavně chodí, až se proto všickni základové země pohybují.
6 “‘Siz ilahlarsınız’ diyorum, ‘Yüceler Yücesi'nin oğullarısınız hepiniz!’
Řeklť jsem já byl: Bohové jste, a synové Nejvyššího vy všickni;
7 Yine de insanlar gibi öleceksiniz, Sıradan bir önder gibi düşeceksiniz!”
A však jako i jiní lidé zemřete, a jako jeden z knížat padnete.
8 Kalk, ey Tanrı, yargıla yeryüzünü! Çünkü bütün uluslar senindir.
Povstaniž, ó Bože, suď zemi; nebo ty dědičně vládneš všemi národy.

< Mezmurlar 82 >