Mezmurlar 81
1 Müzik şefi için - Gittit üzerine - Asaf'ın mezmuru Sevincinizi dile getirin gücümüz olan Tanrı'ya, Sevinç çığlıkları atın Yakup'un Tanrısı'na!
For the end, a Psalm for Asaph, concerning the wine-presses. Rejoice ye in God our helper; shout aloud to the God of Jacob.
2 Çalgıya başlayın, tef çalın, Tatlı sesli lir ve çenk çınlatın.
Take a psalm, and produce the timbrel, the pleasant psaltery with the harp.
3 Yeni Ay'da, dolunayda, Boru çalın bayram günümüzde.
Blow the trumpet at the new moon, in the glorious day of your feast.
4 Çünkü bu İsrail için bir kuraldır, Yakup'un Tanrısı'nın ilkesidir.
For [this] is an ordinance for Israel, and a statute of the God of Jacob.
5 Tanrı Mısır'a karşı yürüdüğünde, Yusuf soyuna koydu bu koşulu. Orada tanımadığım bir ses işittim:
He made it [to be] a testimony in Joseph, when he came forth out of the land of Egypt: he heard a language which he understood not.
6 “Sırtındaki yükü kaldırdım, Ellerin küfeden kurtuldu” diyordu,
He removed his back from burdens: his hands slaved in making the baskets.
7 “Sıkıntıya düşünce seslendin, seni kurtardım, Gök gürlemesinin ardından sana yanıt verdim, Meriva sularında seni sınadım. (Sela)
Thou didst call upon me in trouble, and I delivered thee; I heard thee in the secret place of the storm: I proved thee at the water of Strife. (Pause)
8 “Dinle, ey halkım, seni uyarıyorum; Ey İsrail, keşke beni dinlesen!
Hear, my people, and I will speak to thee, O Israel; and I will testify to thee: if thou wilt hearken to me;
9 Aranızda yabancı ilah olmasın, Başka bir ilaha tapmayın!
there shall be no new god in thee; neither shalt thou worship a strange god.
10 Seni Mısır'dan çıkaran Tanrın RAB benim. Ağzını iyice aç, doldurayım!
For I am the Lord thy God, that brought thee out of the land of Egypt: open thy mouth wide, and I will fill it.
11 “Ama halkım sesimi dinlemedi, İsrail bana boyun eğmek istemedi.
But my people hearkened not to my voice; and Israel gave no heed to me.
12 Ben de onları inatçı yürekleriyle baş başa bıraktım, Bildikleri gibi yaşasınlar diye.
So I let them go after the ways of their own hearts: they will go on in their own ways.
13 Keşke halkım beni dinleseydi, İsrail yollarımda yürüseydi!
If my people had hearkened to me, if Israel had walked in my ways,
14 Düşmanlarını hemen yere serer, Hasımlarına el kaldırırdım!
I should have put down their enemies very quickly, and should have laid my hand upon those that afflicted them.
15 Benden nefret edenler bana boyun eğerdi, Bu böyle sonsuza dek sürerdi.
The Lord's enemies [should have] lied to him: but their time shall be for ever.
16 Oysa sizleri en iyi buğdayla besler, Kayadan akan balla doyururdum.”
And he fed them with the fat of wheat; and satisfied them with honey out of the rock.
