Mezmurlar 79
1 Asaf'ın mezmuru Ey Tanrı, uluslar senin yurduna saldırdı, Kutsal tapınağını kirletti, Yeruşalim'i taş yığınına çevirdi.
A psalm of Asaph. God, foreign nations have come into your inheritance; they have defiled your holy temple; they have turned Jerusalem into a heap of ruins.
2 Kullarının ölülerini yem olarak yırtıcı kuşlara, Sadık kullarının etini yabanıl hayvanlara verdiler.
They have given the dead bodies of your servants as food to the birds of the skies, the bodies of your faithful people to the beasts of the earth.
3 Kanlarını su gibi akıttılar Yeruşalim'in çevresine, Onları gömecek kimse yok.
They have shed their blood like water around Jerusalem, and there was none to bury them.
4 Komşularımıza yüzkarası, Çevremizdekilere eğlence ve oyuncak olduk.
We have become a reproach for our neighbors, mocking and derision to those who are around us.
5 Ne zamana dek, ya RAB? Sonsuza dek mi sürecek öfken, Alev gibi yanan kıskançlığın?
How long, Yahweh? Will you stay angry forever? How long will your jealous anger burn like fire?
6 Öfkeni seni tanımayan ulusların, Adını anmayan ülkelerin üzerine dök.
Pour out your wrath on the nations that do not know you and on the kingdoms that do not call upon your name.
7 Çünkü onlar Yakup soyunu yiyip bitirdiler, Yurdunu viraneye çevirdiler.
For they have devoured Jacob and destroyed his villages.
8 Atalarımızın suçlarını artık önümüze sürme, Sevecenliğini hemen göster bize, Çünkü tükendikçe tükendik.
Do not hold the sins of our forefathers against us; may your merciful actions come to us, for we are very low.
9 Yardım et bize yüce adın uğruna, ey bizi kurtaran Tanrı, Kurtar bizi adın uğruna, bağışla günahlarımızı!
Help us, God of our salvation, for the sake of the glory of your name; save us and forgive our sins for your name's sake.
10 Niçin uluslar, “Nerede onların Tanrısı?” diye konuşsun, Kullarının dökülen kanının öcünü alacağını bilsinler, Gözlerimizle bunu görelim!
Why should the nations say, “Where is their God?” May the blood of your servants that was shed be avenged on the nations before our eyes.
11 Tutsakların iniltisi senin katına erişsin, Koru büyük gücünle ölüme mahkûm olanları.
May the groans of the prisoners come before you; with the greatness of your power keep the children of death alive.
12 Komşularımızın sana ettikleri hakareti Yedi kat iade et bağırlarına, ya Rab!
Pay back into the laps of our neighboring countries seven times as much as the insults with which they have insulted you, Lord.
13 Bizler, kendi halkın, otlağının koyunları Sonsuza dek şükredeceğiz sana, Kuşaklar boyunca övgülerini dilimizden düşürmeyeceğiz.
So we your people and sheep of your pasture will give you thanks forever. We will tell your praises to all generations.
