Mezmurlar 78
1 Asaf'ın Maskili Dinle, ey halkım, öğrettiklerimi, Kulak ver ağzımdan çıkan sözlere.
Асафово поучение. Слушайте, люде мои, поучението ми: Приклонете ушите си към думите на устата ми.
2 Özdeyişlerle söze başlayacağım, Eski sırları anlatacağım,
Ще отворя устата си в притча, Ще произнеса гатанки от древността.
3 Duyduğumuzu, bildiğimizi, Atalarımızın bize anlattığını.
Това, което чухме и научихме, И нашите бащи ни разказаха,
4 Torunlarından bunları gizlemeyeceğiz; RAB'bin övgüye değer işlerini, Gücünü, yaptığı harikaları Gelecek kuşağa duyuracağız.
Няма да го скрием от чадата им в идното поколение, Но ще повествуваме хвалите на Господа, Неговата сила и чудесните дала, които извърши,
5 RAB Yakup soyuna koşullar bildirdi, İsrail'e yasa koydu. Bunları çocuklarına öğretsinler diye Atalarımıza buyruk verdi.
Защото Той постави свидетелство в Якова, И положи закон в Израиля, За които заповяда в Израиля, За които заповяда на бащите ни Да ги възвестяват чадата си,
6 Öyle ki, gelecek kuşak, yeni doğacak çocuklar bilsinler, Onlar da kendi çocuklarına anlatsınlar,
За да ги знае идното поколение, Децата, които щяха да се родят, - Които да настанат и да ги разказват на своите чада.
7 Tanrı'ya güven duysunlar, Tanrı'nın yaptıklarını unutmasınlar, O'nun buyruklarını yerine getirsinler;
За да възложат надеждата си на Бога, И да не забравят делата на Бога, Но да пазят Неговите заповеди,
8 Ataları gibi inatçı, başkaldırıcı, Yüreği kararsız, Tanrı'ya sadakatsiz bir kuşak olmasınlar.
И да не станат като бащите си, Упорито и непокорно поколение, Поколение, което не утвърди сърцето си. И чийто дух не биде непоколебим за Бога.
9 Oklarla, yaylarla kuşanmış Efrayimoğulları Savaş günü sırtlarını döndüler.
Ефремците, макар въоръжени и запъващи лъкове, Върнаха се назад в деня на боя.
10 Tanrı'nın antlaşmasına uymadılar, O'nun yasasına göre yaşamayı reddettiler.
Не опазиха завета на Бога, И в закона Му не склониха да ходят,
11 Unuttular O'nun işlerini, Kendilerine gösterdiği harikaları.
А забравиха Неговите деяния И чудесните дела, които им показа.
12 Mısır'da, Soan bölgesinde Tanrı harikalar yapmıştı atalarının önünde.
Пред бащите им извърши чудеса В Египетската земя, в полето Танис
13 Denizi yarıp geçirmişti onları, Bir duvar gibi ayakta tutmuştu suları.
Раздвои морето и ги преведе, И направи водите да стоят като грамада.
14 Gündüz bulutla, Gece ateş ışığıyla onlara yol göstermişti.
Води ги денем с облак, И цялата нощ с огнена виделина.
15 Çölde kayaları yarmış, Sanki dipsiz kaynaklardan Onlara kana kana su içirmişti.
Разцепи канари в пустинята, И ги напои изобилно като от бездни.
16 Kayadan akarsular fışkırtmış, Suları ırmak gibi akıtmıştı.
И изведе потоци из канарата, И направи да потекат води като реки.
17 Ama onlar çölde Yüceler Yücesi'ne başkaldırarak Günah işlemeye devam ettiler.
Но те продължиха да Му съгрешават още И да огорчават Всевишния в безводната страна.
18 Canlarının çektiği yiyeceği isteyerek İçlerinde Tanrı'yı denediler.
Със сърцето си изпитаха Бога, Като искаха ястия за лакомството си,
19 “Tanrı çölde sofra kurabilir mi?” diyerek, Tanrı'ya karşı konuştular.
И говориха против Бога, казвайки: Може ли Бог да приготви трапеза в пустинята?
20 “Bak, kayaya vurunca sular fışkırdı, Dereler taştı. Peki, ekmek de verebilir mi, Et sağlayabilir mi halkına?”
Ето, Той удари канарата, та потекоха води и потоци преляха; А може ли и хляб да даде, или да достави месо за людете Си?
21 RAB bunu duyunca çok öfkelendi, Yakup'a ateş püskürdü, Öfkesi tırmandı İsrail'e karşı;
Затова Господ чу и се разгневи, И огън пламна против Якова, А още и гняв обсипа Израиля;
22 Çünkü Tanrı'ya inanmıyorlardı, O'nun kurtarıcılığına güvenmiyorlardı.
Защото не повярваха в Бога, Нито Му уповаваха, че ще ги избави.
23 Yine de RAB buyruk verdi bulutlara, Kapaklarını açtı göklerin;
При все това Той заповяда на облаците горе, И отвори небесните врати,
24 Man yağdırdı onları beslemek için, Göksel tahıl verdi onlara.
Та им наваля манна да ядат И даде им небесно жито.
25 Meleklerin ekmeğini yedi her biri, Doyasıya yiyecek gönderdi onlara.
Всеки ядеше ангелски хляб; Прати им храна до насита.
26 Doğu rüzgarını estirdi göklerde, Gücüyle güney rüzgarına yol gösterdi.
Подигна източен вятър на небето, И със силата Си докара южния вятър.
27 Toz gibi et yağdırdı başlarına, Deniz kumu kadar kuş;
Наваля върху тях и месо изобилно като прах, И птици крилати много като морския пясък;
28 Ordugahlarının ortasına, Konakladıkları yerin çevresine düşürdü.
И направи ги да падат всред стана им, Около жилищата им.
29 Yediler, tıka basa doydular, İsteklerini yerine getirdi Tanrı.
И тъй, ядоха и се преситиха, Като им даде това, което желаеха.
30 Ancak onlar isteklerine doymadan, Daha ağızları doluyken,
А докато още не бяха се отказали от лакомството си, И ястието им бе в устата им,
31 Tanrı'nın öfkesi parladı üzerlerine. En güçlülerini öldürdü, Yere serdi İsrail yiğitlerini.
Гневът Божий ги обсипа та изби по-тлъстите от тях, И повали отборните на Израиля.
32 Yine de günah işlemeye devam ettiler, O'nun harikalarına inanmadılar.
При всичко това те следваха да съгрешават, И не вярваха поради чудесните Му дела.
33 Bu yüzden Tanrı onların günlerini boşluk, Yıllarını dehşet içinde bitirdi.
Затова Той изнуряваше дните им със суета, И годините им с ужас.
34 Tanrı onları öldürdükçe O'na yönelmeye, İstekle O'nu yeniden aramaya başlıyorlardı.
Когато ги умъртвяваше, тогава питаха за Него, Та изново търсеха Бога ревностно;
35 Tanrı'nın kayaları olduğunu, Yüce Tanrı'nın kurtarıcıları olduğunu anımsıyorlardı.
И спомниха, че Бог им беше канара, И всевишният Бог техен изкупител.
36 Oysa ağızlarıyla O'na yaltaklanıyor, Dilleriyle yalan söylüyorlardı.
Но с устата си Го ласкаеха, И с езика си Го лъжеха;
37 O'na yürekten bağlı değillerdi, Antlaşmasına sadık kalmadılar.
Защото сърцето им не беше право пред Него, Нито бяха верни на завета Му.
38 Yine de Tanrı sevecendi, Suçlarını bağışlıyor, onları yok etmiyordu; Çok kez öfkesini tuttu, Bütün gazabını göstermedi.
Но Той, като многомилостив, прощаваше беззаконието им и не ги погубваше; Да! много пъти въздържаше гнева Си, И не подигаше всичкото Си негодувание;
39 Onların yalnızca insan olduğunu anımsadı, Geçip giden, dönmeyen bir rüzgar gibi.
И си спомняше, че бяха плът, Вятър, който прехожда и не се връща.
40 Çölde kaç kez O'na başkaldırdılar, Issız yerlerde O'nu gücendirdiler!
Колко пъти Го огорчаваха в пустинята И Го разгневяваха в безводната страна,
41 Defalarca denediler Tanrı'yı, İncittiler İsrail'in Kutsalı'nı.
Като изново изпитваха Бога, И предизвикваха Светия Израилев!
42 Anımsamadılar O'nun güçlü elini, Kendilerini düşmandan kurtardığı günü,
Не си спомнюваха силата на ръката Му В деня, когато ги избави от противника,
43 Mısır'da gösterdiği belirtileri, Soan bölgesinde yaptığı şaşılası işleri.
Как показа в Египет знаменията Си, И чудесата на полето Танис,
44 Mısır'ın kanallarını kana çevirdi, Sularını içemediler.
И превърна вадите им в кръв, И потоците им, та не можаха да пият;
45 Gönderdiği at sinekleri yedi halkı, Gönderdiği kurbağalar yok etti ülkeyi.
Как прати върху тях рояци мухи, които ги изпоядоха, И жаби, които ги изпогубиха,
46 Ekinlerini tırtıllara, Emeklerinin ürününü çekirgelere verdi.
И предаде произведенията им на гъсеници, И трудовете им на скакалци
47 Asmalarını doluyla, Yabanıl incir ağaçlarını iri dolu taneleriyle yok etti.
Как порази с град лозята им, И със светкавици черниците им,
48 Büyükbaş hayvanlarını kırgına, Küçükbaş hayvanlarını yıldırıma teslim etti.
И предаде на град добитъка им, И стадата им на мълнии;
49 Üzerlerine kızgın öfkesini, Gazap, hışım, bela Ve bir alay kötülük meleği gönderdi.
Как изля върху тях пламенния Си гняв, Негодувание, ярост и неволя, - Нашествие на ангелите на злощастието,
50 Yol verdi öfkesine, Canlarını ölümden esirgemedi, Onları salgın hastalığın pençesine düşürdü.
Изравни пътя за гнева Си, Но пощади от смърт душата им, Но предаде на мор живота им;
51 Mısır'da bütün ilk doğanları, Ham'ın çadırlarında bütün ilk çocukları vurdu.
Как порази всеки първороден заведе ги като стадо в Египет, Първака на силите им в шатрите на Хама,
52 Kendi halkını davar gibi götürdü, Çölde onları bir sürü gibi güttü.
А людете Си изведе като овци и заведе ги като стадо в пустинята,
53 Onlara güvenlik içinde yol gösterdi, korkmadılar; Düşmanlarınıysa deniz yuttu.
И води ги безопасно, така щото не се бояха, А неприятелите им - морето ги покри;
54 Böylece onları kendi kutsal topraklarının sınırına, Sağ elinin kazandığı dağlık bölgeye getirdi.
Как ги въведе в светия Си предел. В тая поляна, която десницата Му придоби,
55 Önlerinden ulusları kovdu, Mülk olarak topraklarını İsrail oymakları arasında bölüştürdü. Halkını konutlarına yerleştirdi.
И изгони пред тях народите, Та им ги раздели за наследство с въже, И в шатрите им настани Израилевите племена.
56 Ama onlar yüce Tanrı'yı denediler, O'na başkaldırdılar, Koşullarına uymadılar.
Но въпреки това те изпитваха Всевишния Бог и се бунтуваха против Него, И не пазеха наредбите Му,
57 Döneklik edip ataları gibi ihanet ettiler, Güvenilmez bir yay gibi bozuk çıktılar.
Но връщаха се назад, и обхождаха се неверно както бащите им; Измятаха се като неверен лък.
58 Puta taptıkları yerlerle O'nu kızdırdılar, Putlarıyla O'nu kıskandırdılar.
Защото Го разгневиха с високите си места, И с ваяните си идоли Го подбуждаха към ревност.
59 Tanrı bunları duyunca çok öfkelendi, İsrail'i büsbütün reddetti.
Чу Бог и възнегодува, И много се погнуси от Израиля,
60 İnsanlar arasında kurduğu çadırı, Şilo'daki konutunu terk etti.
Тъй че напусна скинията в Сило, Шатъра, който бе поставил между човеците,
61 Kudretini tutsaklığa, Görkemini düşman eline teslim etti.
И предаде на пленение Силата Си, Славата Си в неприятелска ръка.
62 Halkını kılıç önüne sürdü, Öfkesini kendi halkından çıkardı.
Тоже и людете Си предаде на меч, Като се разгневи на наследстовото Си.
63 Gençlerini ateş yuttu, Kızlarına düğün türküsü söylenmez oldu.
Огън пояде момците им, И девиците им не се възпяваха с венчални песни.
64 Kâhinleri kılıç altında öldü, Dul kadınları ağlayamadı.
Свещениците им паднаха от нож; И вдовиците им не плакаха.
65 O zaman Rab uykudan uyanır gibi, Şarabın rehavetinden ayılan bir yiğit gibi oldu.
Тогава се събуди Господ като от сън, Като силен мъж, който ободрен от вино, вика;
66 Düşmanlarını püskürttü, Onları sonsuz utanca boğdu.
И, като порази враговете Си, отблъсна ги назад, Та ги предаде на вечно посрамяване.
67 Tanrı Yusuf soyunu reddetti, Efrayim oymağını seçmedi;
При това Той се отказа от Иосифовия шатър, И Ефремовото племе не избра;
68 Ancak Yahuda oymağını, Sevdiği Siyon Dağı'nı seçti.
Но избра Юдовото племе, Хълма Сион, който възлюби.
69 Tapınağını doruklar gibi, Sonsuzluk için kurduğu yeryüzü gibi yaptı.
Съгради светилището Си като небесните възвишения, Като земята, която е утвърдил за винаги.
70 Kulu Davut'u seçti, Onu koyun ağılından aldı.
Избра и слугата Си Давида, И го взе от кошарите на овците;
71 Halkı Yakup'u, kendi halkı İsrail'i gütmek için, Onu yavru kuzuların ardından getirdi.
Отподир дойните овци го доведе За да пасе людете Му Якова и наследството Му Израиля.
72 Böylece Davut onlara dürüstçe çobanlık etti, Becerikli elleriyle onlara yol gösterdi.
Така той ги пасеше според незлобието на сърцето си, И ги водеше с изкуството на ръцете си.
