Mezmurlar 77

1 Müzik Şefi Yedutun için - Asaf'ın mezmuru Yüksek sesle Tanrı'ya yakarıyorum, Haykırıyorum beni duysun diye.

S svojim glasom sem klical k Bogu, celó s svojim glasom k Bogu in mi je prisluhnil.

2 Sıkıntılı günümde Rab'be yönelir, Gece hiç durmadan ellerimi açarım, Gönlüm avunmaz bir türlü.

Na dan svoje stiske sem iskal Gospoda. Moja vnetja so se gnojila ponoči in niso odnehala. Moja duša je odklanjala, da bi bila potolažena.

3 Tanrı'yı anımsayınca inlerim, Düşündükçe içim daralır. (Sela)

Spomnil sem se Boga in bil vznemirjen. Pritoževal sem se in moj duh je bil nadvladan. (Sela)

4 Açık tutuyorsun göz kapaklarımı, Sıkıntıdan konuşamıyorum.

Moje oči držiš budne. Tako sem vznemirjen, da ne morem govoriti.

5 Geçmiş günleri, Yıllar öncesini düşünüyorum.

Preudarjal sem [o] dneh iz davnine, letih starodavnih časov.

6 Gece ilahilerimi anacağım, Kendi kendimle konuşacağım, İnceden inceye soracağım:

Spominjam se svoje pesmi ponoči. Posvetujem se s svojim lastnim srcem in moj duh je storil marljivo preiskavo.

7 “Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek? Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?

›Ali bo Gospod za vedno zavračal ali ne bo več naklonjen?

8 Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu? Sözü geçerli değil mi artık?

Je njegovo usmiljenje popolnoma odšlo za vedno? Ali njegova obljuba odpove na vékomaj?

9 Tanrı unuttu mu acımayı? Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?” (Sela)

Je Bog pozabil biti milostljiv? Ali je v jezi zaprl svoja nežna usmiljenja?‹ (Sela)

10 Sonra kendi kendime, “İşte benim derdim bu!” dedim, “Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık.”

Rekel sem: »To je moja šibkost, toda spominjal se bom let desnice Najvišjega.«

11 RAB'bin işlerini anacağım, Evet, geçmişteki harikalarını anacağım.

Spominjal se bom Gospodovih del. Zagotovo se bom spominjal tvojih čudežev od davnine.

12 Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim, Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım.

Premišljeval bom tudi o vsem tvojem delu in govoril o tvojih dejanjih.

13 Ey Tanrı, yolun kutsaldır! Hangi ilah Tanrı kadar uludur?

Tvoja pot, oh Bog, je v svetišču. Kdo je tako velik Bog kakor naš Bog?

14 Harikalar yaratan Tanrı sensin, Halklar arasında gücünü gösterdin.

Ti si Bog, ki dela čudeže. Med ljudstvom si oznanil svojo moč.

15 Güçlü bileğinle kendi halkını, Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. (Sela)

S svojim laktom si odkupil svoje ljudstvo, Jakobove in Jožefove sinove. (Sela)

16 Sular seni görünce, ey Tanrı, Sular seni görünce çalkalandı, Enginler titredi.

Vode so te videle, oh Bog, vode so te videle, bile so prestrašene. Tudi globine so bile vznemirjene.

17 Bulutlar suyunu boşalttı, Gökler gürledi, Her yanda okların uçuştu.

Oblaki so izlivali vodo, nebo je pošiljalo zvok, tudi tvoje puščice so šle daleč.

18 Kasırgada gürleyişin duyuldu, Şimşekler dünyayı aydınlattı, Yer titreyip sarsıldı.

Zvok tvojega groma je bil na nebu, bliski so razsvetljevali zemeljski [krog], zemlja je trepetala in se tresla.

19 Kendine denizde, Derin sularda yollar açtın, Ama ayak izlerin belli değildi.

Tvoja pot je na morju in tvoja steza v velikih vodah in tvoje stopinje niso znane.

20 Musa ve Harun'un eliyle Halkını bir sürü gibi güttün.

Svoje ljudstvo vodiš kakor trop z Mojzesovo in Aronovo roko.