Mezmurlar 77

1 Müzik Şefi Yedutun için - Asaf'ın mezmuru Yüksek sesle Tanrı'ya yakarıyorum, Haykırıyorum beni duysun diye.

Til Sangmesteren; for Jeduthun; en Psalme af Asaf.

2 Sıkıntılı günümde Rab'be yönelir, Gece hiç durmadan ellerimi açarım, Gönlüm avunmaz bir türlü.

Min Røst er til Gud, og jeg vil raabe; min Røst er til Gud, og han vende sine Øren til mig!

3 Tanrı'yı anımsayınca inlerim, Düşündükçe içim daralır. (Sela)

Jeg søgte Herren paa min Nøds Dag; min Haand var om Natten udrakt og lod ikke af; min Sjæl vægrede sig ved at lade sig trøste.

4 Açık tutuyorsun göz kapaklarımı, Sıkıntıdan konuşamıyorum.

Jeg vil komme Gud i Hu og jamre lydt; jeg vil tale, og min Aand maa forsmægte. (Sela)

5 Geçmiş günleri, Yıllar öncesini düşünüyorum.

Du holdt mine Øjne vaagne, jeg er bleven bekymret og taler ikke.

6 Gece ilahilerimi anacağım, Kendi kendimle konuşacağım, İnceden inceye soracağım:

Jeg tænkte paa de fordums Dage, paa de længst henrundne Aar.

7 “Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek? Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?

Jeg vil komme min Strengeleg i Hu om Natten; jeg vil tale i mit Hjerte, og min Aand skal granske.

8 Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu? Sözü geçerli değil mi artık?

Vil da Herren forkaste i al Evighed og ikke vedblive at være naadig mere?

9 Tanrı unuttu mu acımayı? Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?” (Sela)

Er hans Miskundhed ude evindelig? har hans Tilsagn faaet Ende fra Slægt til Slægt?

10 Sonra kendi kendime, “İşte benim derdim bu!” dedim, “Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık.”

Har Gud glemt at være naadig? eller har han i Vrede tillukket sin Barmhjertighed? (Sela)

11 RAB'bin işlerini anacağım, Evet, geçmişteki harikalarını anacağım.

Da sagde jeg: Dette er min Lidelse; at forandre det staar i den Højestes højre Haand.

12 Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim, Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım.

Jeg vil komme Herrens Gerninger i Hu; jeg vil komme dine underfulde Ting fra fordums Tid i Hu.

13 Ey Tanrı, yolun kutsaldır! Hangi ilah Tanrı kadar uludur?

Og jeg vil grunde paa al din Gerning; og jeg vil tale om dine Idrætter.

14 Harikalar yaratan Tanrı sensin, Halklar arasında gücünü gösterdin.

O Gud! din Vej er i Hellighed; hvo er en Gud stor som Gud?

15 Güçlü bileğinle kendi halkını, Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. (Sela)

Du er den Gud, som gør underfulde Ting, du har kundgjort din Styrke iblandt Folkene.

16 Sular seni görünce, ey Tanrı, Sular seni görünce çalkalandı, Enginler titredi.

Du genløste dit Folk ved din Arm, Jakobs og Josefs Børn. (Sela)

17 Bulutlar suyunu boşalttı, Gökler gürledi, Her yanda okların uçuştu.

Vandene saa dig, Gud! Vandene saa dig, de bleve bange, ja, Afgrundene bævede.

18 Kasırgada gürleyişin duyuldu, Şimşekler dünyayı aydınlattı, Yer titreyip sarsıldı.

De tykke Skyer udøste Vand, de øverste Skyer udgave Drøn, ja, dine Pile fore frem.

19 Kendine denizde, Derin sularda yollar açtın, Ama ayak izlerin belli değildi.

Din Tordens Drøn rullede, Lynet oplyste Jorderige; Jorden bævede og skælvede.

20 Musa ve Harun'un eliyle Halkını bir sürü gibi güttün.

Din Vej var i Havet og dine Stier i de store Vande, og dine Fodspor bleve ikke kendte. Du førte dit Folk som Hjorden ved Mose og Arons Haand.