Mezmurlar 74
1 Asaf'ın Maskili Ey Tanrı, neden bizi sonsuza dek reddettin? Niçin otlağının koyunlarına karşı öfken tütmekte?
The understanding of Asaph. O God, why have you rejected us to the end. Why has your fury become enraged over the sheep of your pasture?
2 Anımsa geçmişte sahiplendiğin topluluğu, Kendi halkın olsun diye kurtardığın oymağı Ve üzerine konut kurduğun Siyon Dağı'nı.
Be mindful of your congregation, which you have possessed from the beginning. You redeemed the scepter of your inheritance, mount Zion, in which you have dwelt.
3 Yönelt adımlarını şu onarılmaz yıkıntılara doğru, Düşman kutsal yerdeki her şeyi yıktı.
Lift up your hands against their arrogance in the end. How great the malice of the enemy has been in the sanctuary!
4 Düşmanların bizimle buluştuğun yerde kükredi, Zafer simgesi olarak kendi bayraklarını dikti.
And those who hate you have been glorified, in the midst of your solemnity. They have set up their own signs as a proof,
5 Gür bir ormana Baltayla dalar gibiydiler.
as if it had been issued from on high; yet they did not understand. As in a forest of chopped wood,
6 Baltayla, balyozla kırdılar, Bütün oymaları.
they have cut down the entrances themselves. With axe and hatchet, they have brought it down.
7 Ateşe verdiler tapınağını, Yerle bir edip kutsallığını bozdular Adının yaşadığı konutun.
They have set fire to your Sanctuary. They have polluted the tabernacle of your name on earth.
8 İçlerinden, “Hepsini ezelim!” dediler. Ülkede Tanrı'yla buluşma yerlerinin tümünü yaktılar.
They have said in their heart, the whole group of them together: “Let us cause all the feast days of God to cease from the land.
9 Artık kutsal simgelerimizi görmüyoruz, Peygamberler de yok oldu, İçimizden kimse bilmiyor ne zamana dek...
We have not seen our proof; there is now no prophet. And he will no longer know us.”
10 Ey Tanrı, ne zamana dek düşman sana sövecek, Hasmın senin adını hor görecek?
How long, O God, will the enemy place blame? Is the adversary to provoke your name until the end?
11 Niçin geri çekiyorsun elini? Çıkar sağ elini bağrından, yok et onları!
Why do you turn your hand away, even your right hand, from the midst of your sinews, until the end?
12 Ama geçmişten bu yana kralım sensin, ey Tanrı, Yeryüzünde kurtuluş sağladın.
But God is our king before all ages. He has wrought salvation in the midst of the earth.
13 Gücünle denizi yardın, Canavarların kafasını sularda parçaladın.
In your virtue, you confirmed the sea. You crushed the heads of the serpents in the waters.
14 Livyatan'ın başlarını ezdin, Çölde yaşayanlara onu yem ettin.
You have broken the heads of the serpent. You have given him as food for the people of the Ethiopians.
15 Kaynaklar, dereler fışkırttın, Sürekli akan ırmakları kuruttun.
You have disrupted the fountains and the torrents. You have dried up the rivers of Ethan.
16 Gün senindir, gece de senin, Ay ve güneşi sen yerleştirdin,
Yours is the day, and yours is the night. You have made the morning light and the sun.
17 Yeryüzünün bütün sınırlarını sen saptadın, Yazı da kışı da yaratan sensin.
You have made all the limits of the earth. The summer and the spring were formed by you.
18 Anımsa, ya RAB, düşmanın sana nasıl sövdüğünü, Akılsız bir halkın, adını nasıl hor gördüğünü.
Be mindful of this: the enemy placed blame against the Lord, and a foolish people has incited against your name.
19 Canavara teslim etme kumrunun canını, Asla unutma düşkün kullarının yaşamını.
Do not hand over to beasts the souls that confess to you; and do not forget the souls of your poor until the end.
20 Yaptığın antlaşmayı gözönüne al, Çünkü ülkenin her karanlık köşesi Zorbaların inleriyle dolmuş.
Consider your covenant. For those who have been darkened upon the earth have been filled by the iniquity of the houses.
21 Düşkünler boynu bükük geri çevrilmesin, Mazlumlar, yoksullar adına övgüler dizsin.
Do not allow the humble to be turned away in confusion. The poor and the needy will praise your name.
22 Kalk, ey Tanrı, davanı savun! Anımsa akılsızların gün boyu sana nasıl sövdüğünü!
Rise up, O God, judge your own case. Call to mind the accusations against you, which are made by the foolish all day long.
23 Unutma hasımlarının yaygarasını, Sana başkaldıranların durmadan yükselen patırtısını!
Do not forget the voices of your adversaries. The arrogance of those who hate you rises up continually.
