Mezmurlar 74
1 Asaf'ın Maskili Ey Tanrı, neden bizi sonsuza dek reddettin? Niçin otlağının koyunlarına karşı öfken tütmekte?
[A Psalm] of instruction for Asaph. Wherefore hast thou rejected [us], O God, for ever? [wherefore] is thy wrath kindled against the sheep of thy pasture?
2 Anımsa geçmişte sahiplendiğin topluluğu, Kendi halkın olsun diye kurtardığın oymağı Ve üzerine konut kurduğun Siyon Dağı'nı.
Remember thy congregation which thou hast purchased from the beginning; thou didst ransom the rod of thine inheritance; this mount Sion wherein thou hast dwelt.
3 Yönelt adımlarını şu onarılmaz yıkıntılara doğru, Düşman kutsal yerdeki her şeyi yıktı.
Lift up thine hands against their pride continually; [because of] all that the enemy has done wickedly in thy holy places.
4 Düşmanların bizimle buluştuğun yerde kükredi, Zafer simgesi olarak kendi bayraklarını dikti.
And they that hate thee have boasted in the midst of thy feast; they have set up their standards for signs,
5 Gür bir ormana Baltayla dalar gibiydiler.
ignorantly as it were in the entrance above;
6 Baltayla, balyozla kırdılar, Bütün oymaları.
they cut down its doors at once with axes as in a wood of trees; they have broken it down with hatchet and stone cutter.
7 Ateşe verdiler tapınağını, Yerle bir edip kutsallığını bozdular Adının yaşadığı konutun.
They have burnt thy sanctuary with fire to the ground; they have profaned the habitation of thy name.
8 İçlerinden, “Hepsini ezelim!” dediler. Ülkede Tanrı'yla buluşma yerlerinin tümünü yaktılar.
They have said in their heart, [even] all their kindred together, Come, let us abolish the feasts of the Lord from the earth.
9 Artık kutsal simgelerimizi görmüyoruz, Peygamberler de yok oldu, İçimizden kimse bilmiyor ne zamana dek...
We have not seen our signs; there is no longer a prophet; and [God] will not know us any more.
10 Ey Tanrı, ne zamana dek düşman sana sövecek, Hasmın senin adını hor görecek?
How long, O God, shall the enemy reproach? shall the enemy provoke thy name forever?
11 Niçin geri çekiyorsun elini? Çıkar sağ elini bağrından, yok et onları!
Wherefore turnest thou away thine hand, and thy right hand from the midst of thy bosom for ever?
12 Ama geçmişten bu yana kralım sensin, ey Tanrı, Yeryüzünde kurtuluş sağladın.
But God is our King of old; he has wrought salvation in the midst of the earth.
13 Gücünle denizi yardın, Canavarların kafasını sularda parçaladın.
Thou didst establish the sea, in thy might, thou didst break to pieces the heads of the dragons in the water.
14 Livyatan'ın başlarını ezdin, Çölde yaşayanlara onu yem ettin.
Thou didst break to pieces the heads of the dragon; thou didst give him [for] meat to the Ethiopian nations.
15 Kaynaklar, dereler fışkırttın, Sürekli akan ırmakları kuruttun.
Thou didst cleave fountains and torrents; thou driedst up mighty rivers.
16 Gün senindir, gece de senin, Ay ve güneşi sen yerleştirdin,
The day is thine, and the night is thine; thou hast prepared the sun and the moon.
17 Yeryüzünün bütün sınırlarını sen saptadın, Yazı da kışı da yaratan sensin.
Thou hast made all the borders of the earth; thou hast made summer and spring.
18 Anımsa, ya RAB, düşmanın sana nasıl sövdüğünü, Akılsız bir halkın, adını nasıl hor gördüğünü.
Remember this thy creation: an enemy has reproached the Lord, and a foolish people has provoked thy name.
19 Canavara teslim etme kumrunun canını, Asla unutma düşkün kullarının yaşamını.
Deliver not to the wild beasts a soul that gives praise to thee: forget not for ever the souls of thy poor.
20 Yaptığın antlaşmayı gözönüne al, Çünkü ülkenin her karanlık köşesi Zorbaların inleriyle dolmuş.
Look upon thy covenant: for the dark [places] of the earth are filled with the habitations of iniquity.
21 Düşkünler boynu bükük geri çevrilmesin, Mazlumlar, yoksullar adına övgüler dizsin.
let not the afflicted and shamed one be rejected: the poor and needy shall praise thy name.
22 Kalk, ey Tanrı, davanı savun! Anımsa akılsızların gün boyu sana nasıl sövdüğünü!
Arise, O God, plead thy cause: remember thy reproaches that come from the foolish one all the day.
23 Unutma hasımlarının yaygarasını, Sana başkaldıranların durmadan yükselen patırtısını!
Forget not the voice of thy suppliants: let the pride of them that hate thee continually ascend before thee.
