< Mezmurlar 74 >
1 Asaf'ın Maskili Ey Tanrı, neden bizi sonsuza dek reddettin? Niçin otlağının koyunlarına karşı öfken tütmekte?
O God, why have thou cast off forever? Why does thine anger smoke against the sheep of thy pasture?
2 Anımsa geçmişte sahiplendiğin topluluğu, Kendi halkın olsun diye kurtardığın oymağı Ve üzerine konut kurduğun Siyon Dağı'nı.
Remember thy congregation, which thou have gotten of old, which thou have redeemed to be the tribe of thine inheritance, and mount Zion, at which thou have dwelt.
3 Yönelt adımlarını şu onarılmaz yıkıntılara doğru, Düşman kutsal yerdeki her şeyi yıktı.
Lift up thy feet to the perpetual ruins, all the evil that the enemy has done in the sanctuary.
4 Düşmanların bizimle buluştuğun yerde kükredi, Zafer simgesi olarak kendi bayraklarını dikti.
Thine adversaries have roared in the midst of thine assembly. They have set up their ensigns for signs.
5 Gür bir ormana Baltayla dalar gibiydiler.
They seemed as men who lifted up axes upon a thicket of trees.
6 Baltayla, balyozla kırdılar, Bütün oymaları.
And now they break down all the carved work of it with hatchet and hammers.
7 Ateşe verdiler tapınağını, Yerle bir edip kutsallığını bozdular Adının yaşadığı konutun.
They have set thy sanctuary on fire. They have profaned the dwelling-place of thy name to the ground.
8 İçlerinden, “Hepsini ezelim!” dediler. Ülkede Tanrı'yla buluşma yerlerinin tümünü yaktılar.
They said in their heart, Let us make havoc of them altogether. They have burned up all the meeting-places of God in the land.
9 Artık kutsal simgelerimizi görmüyoruz, Peygamberler de yok oldu, İçimizden kimse bilmiyor ne zamana dek...
We do not see our signs. There is no more any prophet, nor is there among us he who knows how long.
10 Ey Tanrı, ne zamana dek düşman sana sövecek, Hasmın senin adını hor görecek?
How long, O God, shall the adversary reproach? Shall the enemy blaspheme thy name forever?
11 Niçin geri çekiyorsun elini? Çıkar sağ elini bağrından, yok et onları!
Why do thou draw back thy hand, even thy right hand? Remove it from the midst of thy bosom.
12 Ama geçmişten bu yana kralım sensin, ey Tanrı, Yeryüzünde kurtuluş sağladın.
Yet God is my King of old, working salvation in the midst of the earth.
13 Gücünle denizi yardın, Canavarların kafasını sularda parçaladın.
Thou divided the sea by thy strength. Thou break the heads of the sea-monsters in the waters.
14 Livyatan'ın başlarını ezdin, Çölde yaşayanlara onu yem ettin.
Thou break the heads of leviathan in pieces. Thou gave him to be food to the people inhabiting the wilderness.
15 Kaynaklar, dereler fışkırttın, Sürekli akan ırmakları kuruttun.
Thou split fountain and flood. Thou dried up mighty rivers.
16 Gün senindir, gece de senin, Ay ve güneşi sen yerleştirdin,
The day is thine; the night is also thine. Thou have prepared the light and the sun.
17 Yeryüzünün bütün sınırlarını sen saptadın, Yazı da kışı da yaratan sensin.
Thou have set all the borders of the earth. Thou have made summer and winter.
18 Anımsa, ya RAB, düşmanın sana nasıl sövdüğünü, Akılsız bir halkın, adını nasıl hor gördüğünü.
Remember this, that the enemy has reproached, O Jehovah, and that a foolish people has blasphemed thy name.
19 Canavara teslim etme kumrunun canını, Asla unutma düşkün kullarının yaşamını.
O deliver not the soul of thy turtle-dove to the wild beast. Forget not the life of thy poor forever.
20 Yaptığın antlaşmayı gözönüne al, Çünkü ülkenin her karanlık köşesi Zorbaların inleriyle dolmuş.
Have respect to the covenant, for the dark places of the earth are full of the habitations of violence.
21 Düşkünler boynu bükük geri çevrilmesin, Mazlumlar, yoksullar adına övgüler dizsin.
O let not he who is oppressed return ashamed. Let a poor and needy man praise thy name.
22 Kalk, ey Tanrı, davanı savun! Anımsa akılsızların gün boyu sana nasıl sövdüğünü!
Arise, O God, plead thine own cause. Remember how the foolish man reproaches thee all the day.
23 Unutma hasımlarının yaygarasını, Sana başkaldıranların durmadan yükselen patırtısını!
Forget not the voice of thine adversaries. The tumult of those who rise up against thee ascends continually.