Mezmurlar 73
1 Asaf'ın mezmuru Tanrı gerçekten İsrail'e, Yüreği temiz olanlara karşı iyidir.
Psalm Asafov. Dá, dober je Bog Izraelu, čistim v srci.
2 Ama benim ayaklarım neredeyse tökezlemiş, Adımlarım az kalsın kaymıştı.
Jaz pa, malo da se niso izpotaknile noge moje, skoraj nič, da niso izpodrsnili koraki moji,
3 Çünkü kötülerin gönencini gördükçe, Küstahları kıskanıyordum.
Ko sem zavidal blazne, gledal krivičnih blagostanje,
4 Onlar acı nedir bilmezler, Bedenleri sağlıklı ve semizdir.
Ker ni ga vozla notri do njih smrti, temuč tolsta je njih moč.
5 Başkalarının derdini bilmez, Onlar gibi çile çekmezler.
V trudu človeškem niso, in z drugimi ljudmi ne tepó jih nadloge.
6 Bu yüzden gurur onların gerdanlığı, Zorbalık onları örten bir giysi gibidir.
Zatorej jih obdajajo prevzetnosti verige, pokriva jih kakor dika silovitost.
7 Şişmanlıktan gözleri dışarı fırlar, İçleri kötülük kazanı gibi kaynar.
Svétiti se jim od tolšče obé očesi, kipé misli srčne.
8 İnsanlarla eğlenir, kötü niyetle konuşur, Tepeden bakar, baskıyla tehdit ederler.
Kužni so, in hudobno govoré zatiranje, in z višave govoré.
9 Göklere karşı ağızlarını açarlar, Boş sözleri yeryüzünü dolaşır.
V nebo dvigajo usta svoja, in jezik njih prehaja zemljo.
10 Bu yüzden halk onlardan yana döner, Sözlerini ağzı açık dinler.
Zatorej se vrača sem ljudstvo njegovo, ko se čaše, vode polne, iztiskajo jim,
11 Derler ki, “Tanrı nasıl bilir? Bilgisi var mı Yüceler Yücesi'nin?”
Da pravijo: Kako bi poznal Bog mogočni? ali bi bilo znanje v višavi?
12 İşte böyledir kötüler, Hep tasasız, sürekli varlıklarını artırırlar.
Glej tiste krivične, kako mirni vekomaj množijo močí.
13 Anlaşılan boş yere yüreğimi temiz tutmuşum, Ellerimi yıkamışım suçsuzum diye.
Vendar zastonj čistim svoje srce, in v snagi umivam rok svoje;
14 Gün boyu içim içimi yiyor, Her sabah azap çekiyorum.
Ko me tepe vsak dan, in pokora moja mi je gotova vsako jutro.
15 “Ben de onlar gibi konuşayım” deseydim, Senin çocuklarına ihanet etmiş olurdum.
Ako rečem: Pravil bodem to; glej, izdajalec bi bil zarodu tvojih sinov.
16 Bunu anlamak için düşündüğümde, Zor geldi bana,
Ako bi mislil spoznati to, težavno se mi je zdelo v mojih očéh;
17 Tanrı'nın Tapınağı'na girene dek; O zaman anladım sonlarının ne olacağını.
Dokler sem stopil v svetišča Boga mogočnega, zagledal njih konec.
18 Gerçekten onları kaygan yere koyuyor, Yıkıma sürüklüyorsun.
Ali na polzlo jih staviš, mečeš jih dol v podrtije.
19 Nasıl da bir anda yok oluyor, Siliniveriyorlar dehşet içinde!
Kako ginejo v zapuščenost, kakor v hipu minejo, konec jih je v grozah.
20 Uyanan birisi için rüya nasılsa, Sen de uyanınca, ya Rab, Hor göreceksin onların görüntüsünü.
Kakor sanje, ko se je zbudil kdo: Bog, ko se zbudiš, zaničuješ njih podobo.
21 Kalbim kırıldığında, İçim acı dolduğunda,
Ko se razdraži srce moje, in ko sem se v ledvicah svojih samega zbadal,
22 Akılsız ve bilgisizdim, Karşında bir hayvan gibi.
Tedaj sem bil brezpameten, ko nisem vedel: kakor živina bil sem pri tebi.
23 Yine de sürekli seninleyim, Sağ elimden tutarsın beni.
Zatorej bodem jaz vedno s teboj; prijel si roko desno mojo.
24 Öğütlerinle yol gösterir, Beni sonunda yüceliğe eriştirirsin.
Sè sovetom svojim me spremljaj, da me potem v slavo sprejmeš.
25 Senden başka kimim var göklerde? İstemem senden başkasını yeryüzünde.
Kdo bi mi bil v nebesih razen tebe? in razen tebe se nikogar ne veselim na zemlji.
26 Bedenim ve yüreğim tükenebilir, Ama Tanrı yüreğimde güç, Bana düşen paydır sonsuza dek.
Ko peša meso moje in srce moje, skala srca mojega in delež moj je Bog vekomaj.
27 Kuşkusuz yok olacak senden uzak duranlar, Ortadan kaldıracaksın sana vefasızlık edenleri.
Ker glej, kateri so daleč od tebe, ginejo; pokončaš ga, kdor koli se s prešestvovanjem izneveri tebi.
28 Ama benim için en iyisi Tanrı'ya yakın olmaktır; Bütün işlerini duyurayım diye Sığınak yaptım Egemen RAB'bi kendime.
Meni torej je dobro, da sem blizu Bogu; v Gospoda stavim svoje pribežališče, da oznanjam vsa dela tvoja.
