Mezmurlar 73
1 Asaf'ın mezmuru Tanrı gerçekten İsrail'e, Yüreği temiz olanlara karşı iyidir.
Как благ Бог к Израилю, к чистым сердцем!
2 Ama benim ayaklarım neredeyse tökezlemiş, Adımlarım az kalsın kaymıştı.
А я - едва не пошатнулись ноги мои, едва не поскользнулись стопы мои, -
3 Çünkü kötülerin gönencini gördükçe, Küstahları kıskanıyordum.
я позавидовал безумным, видя благоденствие нечестивых,
4 Onlar acı nedir bilmezler, Bedenleri sağlıklı ve semizdir.
ибо им нет страданий до смерти их, и крепки силы их;
5 Başkalarının derdini bilmez, Onlar gibi çile çekmezler.
на работе человеческой нет их, и с прочими людьми не подвергаются ударам.
6 Bu yüzden gurur onların gerdanlığı, Zorbalık onları örten bir giysi gibidir.
Оттого гордость, как ожерелье, обложила их, и дерзость, как наряд, одевает их;
7 Şişmanlıktan gözleri dışarı fırlar, İçleri kötülük kazanı gibi kaynar.
выкатились от жира глаза их, бродят помыслы в сердце;
8 İnsanlarla eğlenir, kötü niyetle konuşur, Tepeden bakar, baskıyla tehdit ederler.
над всем издеваются, злобно разглашают клевету, говорят свысока;
9 Göklere karşı ağızlarını açarlar, Boş sözleri yeryüzünü dolaşır.
поднимают к небесам уста свои, и язык их расхаживает по земле.
10 Bu yüzden halk onlardan yana döner, Sözlerini ağzı açık dinler.
Потому туда же обращается народ Его, и пьют воду полною чашею,
11 Derler ki, “Tanrı nasıl bilir? Bilgisi var mı Yüceler Yücesi'nin?”
и говорят: “как узнает Бог? и есть ли ведение у Вышнего?”
12 İşte böyledir kötüler, Hep tasasız, sürekli varlıklarını artırırlar.
И вот, эти нечестивые благоденствуют в веке сем, умножают богатство.
13 Anlaşılan boş yere yüreğimi temiz tutmuşum, Ellerimi yıkamışım suçsuzum diye.
Так не напрасно ли я очищал сердце мое и омывал в невинности руки мои,
14 Gün boyu içim içimi yiyor, Her sabah azap çekiyorum.
и подвергал себя ранам всякий день и обличениям всякое утро?
15 “Ben de onlar gibi konuşayım” deseydim, Senin çocuklarına ihanet etmiş olurdum.
Но если бы я сказал: “буду рассуждать так”, - то я виновен был бы пред родом сынов Твоих.
16 Bunu anlamak için düşündüğümde, Zor geldi bana,
И думал я, как бы уразуметь это, но это трудно было в глазах моих,
17 Tanrı'nın Tapınağı'na girene dek; O zaman anladım sonlarının ne olacağını.
доколе не вошел я во святилище Божие и не уразумел конца их.
18 Gerçekten onları kaygan yere koyuyor, Yıkıma sürüklüyorsun.
Так! на скользких путях поставил Ты их и низвергаешь их в пропасти.
19 Nasıl da bir anda yok oluyor, Siliniveriyorlar dehşet içinde!
Как нечаянно пришли они в разорение, исчезли, погибли от ужасов!
20 Uyanan birisi için rüya nasılsa, Sen de uyanınca, ya Rab, Hor göreceksin onların görüntüsünü.
Как сновидение по пробуждении, так Ты, Господи, пробудив их, уничтожишь мечты их.
21 Kalbim kırıldığında, İçim acı dolduğunda,
Когда кипело сердце мое, и терзалась внутренность моя,
22 Akılsız ve bilgisizdim, Karşında bir hayvan gibi.
тогда я был невежда и не разумел; как скот был я пред Тобою.
23 Yine de sürekli seninleyim, Sağ elimden tutarsın beni.
Но я всегда с Тобою: Ты держишь меня за правую руку;
24 Öğütlerinle yol gösterir, Beni sonunda yüceliğe eriştirirsin.
Ты руководишь меня советом Твоим и потом примешь меня в славу.
25 Senden başka kimim var göklerde? İstemem senden başkasını yeryüzünde.
Кто мне на небе? и с Тобою ничего не хочу на земле.
26 Bedenim ve yüreğim tükenebilir, Ama Tanrı yüreğimde güç, Bana düşen paydır sonsuza dek.
Изнемогает плоть моя и сердце мое: Бог твердыня сердца моего и часть моя вовек.
27 Kuşkusuz yok olacak senden uzak duranlar, Ortadan kaldıracaksın sana vefasızlık edenleri.
Ибо вот, удаляющие себя от Тебя гибнут; Ты истребляешь всякого отступающего от Тебя.
28 Ama benim için en iyisi Tanrı'ya yakın olmaktır; Bütün işlerini duyurayım diye Sığınak yaptım Egemen RAB'bi kendime.
А мне благо приближаться к Богу! На Господа Бога я возложил упование мое, чтобы возвещать все дела Твои.
