Mezmurlar 73

1 Asaf'ın mezmuru Tanrı gerçekten İsrail'e, Yüreği temiz olanlara karşı iyidir.

Kun god er Gud imod Israel, imod de rene af Hjertet.

2 Ama benim ayaklarım neredeyse tökezlemiş, Adımlarım az kalsın kaymıştı.

Men jeg — nær vare mine Fødder bøjede af Vejen; mine Skridt vare lige ved at glide ud.

3 Çünkü kötülerin gönencini gördükçe, Küstahları kıskanıyordum.

Thi jeg blev nidkær over Daarerne; jeg maatte se, at det gik de ugudelige vel.

4 Onlar acı nedir bilmezler, Bedenleri sağlıklı ve semizdir.

Thi der findes intet Baand for dem indtil deres Død, og deres Styrke er vel ved Magt.

5 Başkalarının derdini bilmez, Onlar gibi çile çekmezler.

De have ikke Møje som andre Folk, og de blive ikke plagede som andre Mennesker.

6 Bu yüzden gurur onların gerdanlığı, Zorbalık onları örten bir giysi gibidir.

Derfor har Hovmod prydet dem som en Kæde, Vold skjuler dem som et Smykke.

7 Şişmanlıktan gözleri dışarı fırlar, İçleri kötülük kazanı gibi kaynar.

Deres Øjne staa ud af Fedme; Hjertets Tanker faa Fremgang.

8 İnsanlarla eğlenir, kötü niyetle konuşur, Tepeden bakar, baskıyla tehdit ederler.

De haane og tale i Ondskab om at øve Vold; fra det høje tale de.

9 Göklere karşı ağızlarını açarlar, Boş sözleri yeryüzünü dolaşır.

De sætte deres Mund i Himmelen, og deres Tunge farer frem paa Jorden.

10 Bu yüzden halk onlardan yana döner, Sözlerini ağzı açık dinler.

Derfor vender deres Folk hid, og Vand i fulde Drag uddrikkes af dem.

11 Derler ki, “Tanrı nasıl bilir? Bilgisi var mı Yüceler Yücesi'nin?”

Og de sige: Hvorledes skulde Gud vide det? og er der Kundskab hos den Højeste?

12 İşte böyledir kötüler, Hep tasasız, sürekli varlıklarını artırırlar.

Se, disse ere de ugudelige; dog ere de rolige til evig Tid, de forøge deres Gods.

13 Anlaşılan boş yere yüreğimi temiz tutmuşum, Ellerimi yıkamışım suçsuzum diye.

Kun forgæves har jeg renset mit Hjerte og toet mine Hænder i Uskyldighed.

14 Gün boyu içim içimi yiyor, Her sabah azap çekiyorum.

Og dog blev jeg plaget den ganske Dag, og min Straf var der hver Morgen.

15 “Ben de onlar gibi konuşayım” deseydim, Senin çocuklarına ihanet etmiş olurdum.

Dersom jeg havde sagt: Jeg vil føre saadan Tale; se, da havde jeg handlet troløst imod dine Børns Slægt.

16 Bunu anlamak için düşündüğümde, Zor geldi bana,

Og jeg tænkte efter for at forstaa det; men det var en Kval i mine Øjne,

17 Tanrı'nın Tapınağı'na girene dek; O zaman anladım sonlarının ne olacağını.

indtil jeg gik ind i Guds Helligdomme og gav Agt paa deres Endeligt.

18 Gerçekten onları kaygan yere koyuyor, Yıkıma sürüklüyorsun.

Kun paa slibrige Steder sætter du dem; du lader dem falde til at ødelægges.

19 Nasıl da bir anda yok oluyor, Siliniveriyorlar dehşet içinde!

Hvorledes ere de i et Øjeblik gaaede til Grunde? de ere omkomne, de have faaet Ende ved Forskrækkelserne.

20 Uyanan birisi için rüya nasılsa, Sen de uyanınca, ya Rab, Hor göreceksin onların görüntüsünü.

De ere ligesom en Drøm, naar een er opvaagnet; Herre! naar du opvaagner, vil du foragte deres Billede.

21 Kalbim kırıldığında, İçim acı dolduğunda,

Da mit Hjerte var bittert, og det stak mig i mine Nyrer,

22 Akılsız ve bilgisizdim, Karşında bir hayvan gibi.

da var jeg ufornuftig og kunde ikke forstaa noget, jeg var som et Dyr for dig.

23 Yine de sürekli seninleyim, Sağ elimden tutarsın beni.

Men jeg vil stedse blive hos dig; du holder ved min højre Haand.

24 Öğütlerinle yol gösterir, Beni sonunda yüceliğe eriştirirsin.

Du leder mig efter dit Raad, og derefter optager du mig til Ære.

25 Senden başka kimim var göklerde? İstemem senden başkasını yeryüzünde.

Hvem har jeg i Himlene? og lige med dig har jeg ikke Lyst til noget paa Jorden.

26 Bedenim ve yüreğim tükenebilir, Ama Tanrı yüreğimde güç, Bana düşen paydır sonsuza dek.

Forsmægter mit Kød og mit Hjerte, saa er Gud mit Hjertes Klippe og min Del evindelig.

27 Kuşkusuz yok olacak senden uzak duranlar, Ortadan kaldıracaksın sana vefasızlık edenleri.

Thi se, de som holde sig langt borte fra dig, omkomme; du udrydder hver den, som ved Bolen viger af fra dig.

28 Ama benim için en iyisi Tanrı'ya yakın olmaktır; Bütün işlerini duyurayım diye Sığınak yaptım Egemen RAB'bi kendime.

Men det er mig godt, at Gud er mig nær; jeg har sat mit Haab paa den Herre, Herre, at jeg kan fortælle alle dine Gerninger.