Mezmurlar 72
1 Süleyman'ın mezmuru Ey Tanrı, adaletini krala, Doğruluğunu kral oğluna armağan et.
Za Salomona: Bog, sodbe svoje kralju daj in pravico svojo sinu kraljevemu.
2 Senin halkını doğrulukla, Mazlum kullarını adilce yargılasın!
Sodi naj ljudstvo tvoje pravično, in uboge tvoje po pravici.
3 Dağlar, tepeler, Halka adilce gönenç getirsin!
Mir naj ljudstvu gore rodé, in griči zavoljo pravice.
4 Mazlumlara hakkını versin, Yoksulların çocuklarını kurtarsın, Zalimleriyse ezsin!
Rešil bode ljudstva siromake, otél ubogih sinove, a zdrobil zatiralca.
5 Güneş ve ay durdukça, Kral kuşaklar boyunca yaşasın;
Čestili te bodejo, dokler bode solnce, in dokler bode trajal mesec do večnega róda.
6 Yeni biçilmiş çayıra düşen yağmur gibi, Toprağı sulayan bereketli yağmurlar gibi olsun!
Kakor ko pride dež nad travo pokošeno, ko deževje, moča zemlji,
7 Onun günlerinde doğruluk serpilip gelişsin, Ay ışıdığı sürece esenlik artsın!
Bode v cvetu o času njegovem pravični, in mirú obilost, dokler da ne bode meseca.
8 Egemenlik sürsün denizden denize, Fırat'tan yeryüzünün ucuna dek!
In gospodoval bode od morja do morja in od reke do mej zemljé.
9 Çöl kabileleri diz çöksün önünde, Düşmanları toz yalasın.
Pred njim se bodo klanjali in čestili ga tujci; in prah bodejo lizali sovražniki njegovi.
10 Tarşiş'in ve kıyı ülkelerinin kralları Ona haraç getirsin, Saba ve Seva kralları armağanlar sunsun!
Kralji morski in otočani nosili mu bodejo darí; kralji iz Sabeje in Sabe prinesó mu darilo.
11 Bütün krallar önünde yere kapansın, Bütün uluslar ona kulluk etsin!
Dâ, klanjali se bodo vsi kralji; vsi narodi mu bodejo služili.
12 Çünkü yardım isteyen yoksulu, Dayanağı olmayan düşkünü o kurtarır.
Ker rešil bode ljudstvo vpijoče, in ubozega, kateremu ne bode pomočnika.
13 Yoksula, düşküne acır, Düşkünlerin canını kurtarır.
Prizanašal bode siromaku in potrebnemu, in duše potrebnih bode rešil.
14 Baskıdan, zorbalıktan özgür kılar onları, Çünkü onun gözünde onların kanı değerlidir.
Zvijače in silovitosti bode otél njih dušo; tako draga je njih kri v očeh njegovih.
15 Yaşasın kral! Ona Saba altını versinler; Durmadan dua etsinler onun için, Gün boyu onu övsünler!
Torej, dokler bode živel, dajal mu bode zlata Sabejskega, in prosil bode zanj neprestano, ves dan ga blagoslavljal.
16 Ülkede bol buğday olsun, Dağ başlarında dalgalansın! Başakları Lübnan gibi verimli olsun, Kent halkı ot gibi serpilip çoğalsın!
Kjer bode peščica pšenice na zemlji, na vrhu gorâ, majal se bode kakor Libanon sad njegov, in cveli bodejo meščani kakor trava zemeljska.
17 Kralın adı sonsuza dek yaşasın, Güneş durdukça adı var olsun, Onun aracılığıyla insanlar kutsansın, Bütün uluslar “Ne mutlu ona” desin!
Imé njegovo bode vekomaj; dokler bode solnce, poganjalo bode ime njegovo; in blagoslavljajoč se v njem bodo ga blagrovali vsi narodi.
18 RAB Tanrı'ya, İsrail'in Tanrısı'na övgüler olsun, Harikalar yaratan yalnız O'dur.
Slava Gospodu, Bogu, Izraelovemu, kateri sam dela čuda.
19 Yüce adına sonsuza dek övgüler olsun, Bütün yeryüzü O'nun yüceliğiyle dolsun! Amin! Amin!
In blagoslovljeno ime slave njegove vekomaj, in slave njegove naj se napolni vsa zemlja; zgôdi se, in zgôdi se!
20 İşay oğlu Davut'un duaları burada bitiyor.
Konec je molitev Davidovih, sina Izajevega.
