Mezmurlar 72

1 Süleyman'ın mezmuru Ey Tanrı, adaletini krala, Doğruluğunu kral oğluna armağan et.

2 Senin halkını doğrulukla, Mazlum kullarını adilce yargılasın!

3 Dağlar, tepeler, Halka adilce gönenç getirsin!

4 Mazlumlara hakkını versin, Yoksulların çocuklarını kurtarsın, Zalimleriyse ezsin!

5 Güneş ve ay durdukça, Kral kuşaklar boyunca yaşasın;

6 Yeni biçilmiş çayıra düşen yağmur gibi, Toprağı sulayan bereketli yağmurlar gibi olsun!

7 Onun günlerinde doğruluk serpilip gelişsin, Ay ışıdığı sürece esenlik artsın!

8 Egemenlik sürsün denizden denize, Fırat'tan yeryüzünün ucuna dek!

9 Çöl kabileleri diz çöksün önünde, Düşmanları toz yalasın.

10 Tarşiş'in ve kıyı ülkelerinin kralları Ona haraç getirsin, Saba ve Seva kralları armağanlar sunsun!

11 Bütün krallar önünde yere kapansın, Bütün uluslar ona kulluk etsin!

12 Çünkü yardım isteyen yoksulu, Dayanağı olmayan düşkünü o kurtarır.

13 Yoksula, düşküne acır, Düşkünlerin canını kurtarır.

14 Baskıdan, zorbalıktan özgür kılar onları, Çünkü onun gözünde onların kanı değerlidir.

15 Yaşasın kral! Ona Saba altını versinler; Durmadan dua etsinler onun için, Gün boyu onu övsünler!

16 Ülkede bol buğday olsun, Dağ başlarında dalgalansın! Başakları Lübnan gibi verimli olsun, Kent halkı ot gibi serpilip çoğalsın!

17 Kralın adı sonsuza dek yaşasın, Güneş durdukça adı var olsun, Onun aracılığıyla insanlar kutsansın, Bütün uluslar “Ne mutlu ona” desin!

18 RAB Tanrı'ya, İsrail'in Tanrısı'na övgüler olsun, Harikalar yaratan yalnız O'dur.

19 Yüce adına sonsuza dek övgüler olsun, Bütün yeryüzü O'nun yüceliğiyle dolsun! Amin! Amin!

20 İşay oğlu Davut'un duaları burada bitiyor.