Mezmurlar 69
1 Müzik şefi için - “Zambaklar” makamında - Davut'un mezmuru Kurtar beni, ey Tanrı, Sular boyuma ulaştı.
Pomozi mi, Bože, jer doðe voda do duše.
2 Dipsiz batağa gömülüyorum, Basacak yer yok. Derin sulara battım, Sellere kapıldım.
Propadam u dubokom glibu, gdje nema dna; tonem vodi u dubine, i vali me zatrpavaju.
3 Tükendim feryat etmekten, Boğazım kurudu; Gözlerimin feri sönüyor Tanrım'ı beklemekten.
Iznemogoh vièuæi, promuèe mi grlo, pobijelješe mi oèi pogledajuæi Boga.
4 Yok yere benden nefret edenler Saçlarımdan daha çok. Kalabalıktır canıma kasteden haksız düşmanlarım. Çalmadığım malı nasıl geri verebilirim?
Onijeh koji mrze na me ni za što ima više nego kose na glavi mojoj; osiliše koji hoæe da me pogube, lažljivi neprijatelji moji. Što nijesam otimao, valja da vratim.
5 Akılsızlığımı biliyorsun, ey Tanrı, Suçlarım senden gizli değil.
Bože! ti znaš je li u meni bezumlje, i krivice moje nijesu sakrivene od tebe.
6 Ya Rab, Her Şeye Egemen RAB, Utanmasın sana umut bağlayanlar benim yüzümden! Ey İsrail'in Tanrısı, Benim yüzümden sana yönelenler rezil olmasın!
Nemoj da se postide u meni koji se uzdaju u tebe, Gospode, Gospode nad vojskama! Nemoj da se posrame u meni koji traže tebe, Bože Izrailjev!
7 Senin uğruna hakarete katlandım, Utanç kapladı yüzümü.
Jer tebe radi podnosim rug, i sramota popade lice moje.
8 Kardeşlerime yabancı, Annemin öz oğullarına uzak kaldım.
Tuðin postadoh braæi svojoj, i neznan sinovima matere svoje.
9 Çünkü evin için gösterdiğim gayret beni yiyip bitirdi, Sana edilen hakaretlere ben uğradım.
Jer revnost za kuæu tvoju jede me i ruženja onijeh koji tebe ruže padaju na me.
10 Oruç tutup ağlayınca, Yine hakarete uğradım.
Plaèem, postim se dušom svojom, i to mi se prima za zlo;
11 Çula büründüğüm zaman Alay konusu oldum.
Mjesto haljine oblaèim vreæu, i bivam im prièa.
12 Kent kapısında oturanlar beni çekiştiriyor, Sarhoşların türküsü oldum.
O meni se razgovaraju sjedeæi na vratima, pijuæi vino pjevaju me.
13 Ama benim duam sanadır, ya RAB. Ey Tanrı, sevginin bolluğuyla, Güvenilir kurtarışınla uygun gördüğünde Yanıtla beni.
A ja se molim tebi, Gospode; vrijeme je da se smiluješ, Bože; po velikoj milosti svojoj usliši me, jer je istinito spasenje tvoje.
14 Beni çamurdan kurtar, İzin verme batmama; Benden nefret edenlerden, Derin sulardan kurtulayım.
Izvadi me iz gliba, da ne propadnem; da se izbavim od nenavidnika i iz duboke vode;
15 Seller beni sürüklemesin, Engin beni yutmasın, Ölüm çukuru ağzını üstüme kapamasın.
Da me ne uzme voda na maticu, da me ne proždre puèina, i da ne sklopi jama nada mnom ždrijela svojega.
16 Yanıt ver bana, ya RAB, Çünkü sevgin iyidir. Yüzünü çevir bana büyük merhametinle!
Usliši me, Gospode, jer je blagost tvoja milosrdna, po velikoj dobroti svojoj pogledaj me.
17 Kulundan yüzünü gizleme, Çünkü sıkıntıdayım, hemen yanıtla beni!
Nemoj odvratiti lica svojega od sluge svojega; jer me je tuga; pohitaj, usliši me.
18 Yaklaş bana, kurtar canımı, Al başımdan düşmanlarımı.
Približi se duši mojoj, izbavi je; nasuprot neprijateljima mojim izbavi me.
19 Bana nasıl hakaret edildiğini, Utandığımı, rezil olduğumu biliyorsun; Düşmanlarımın hepsi senin önünde.
Ti znaš pod kakvim sam rugom, stidom i sramotom; pred tobom su svi neprijatelji moji.
20 Hakaret kalbimi kırdı, dertliyim, Acılarımı paylaşacak birini bekledim, çıkmadı, Avutacak birini aradım, bulamadım.
Sramota satr srce moje, iznemogoh; èekam hoæe li se kome sažaliti, ali nema nikoga; hoæe li me ko potješiti, ali ne nalazim.
21 Yiyeceğime zehir kattılar, Sirke içirdiler susadığımda.
Daju mi žuè da jedem, i u žeði mojoj poje me octom.
22 Önlerindeki sofra tuzak olsun onlara, Yandaşları için kapan olsun!
Trpeza njihova neka im bude mreža i zamka, to neka im bude plata.
23 Gözleri kararsın, göremesinler! Bellerini hep bükük tut!
Neka im potamne oèi njihove, da ne vide, i njihove bedre raslabi zasvagda.
24 Gazabını yağdır üzerlerine, Öfkenin ateşi yapışsın yakalarına!
Izlij na njih jarost svoju, i plamen gnjeva tvojega neka ih obuzme!
25 Issız kalsın konakları, Çadırlarında oturan olmasın!
Stan njihov neka opusti, i u njihovijem šatorima neka ne bude nikoga da živi.
26 Çünkü senin vurduğun insanlara zulmediyor, Yaraladığın insanların acısını konuşuyorlar.
Jer koga si ti porazio, oni gone, i umnožavaju jade onima koje si ti ranio.
27 Ceza yağdır başlarına, Senin tarafından aklanmasınlar!
Meæi na njih krivicu za krivicom, da ne doðu do pravde tvoje.
28 Yaşam kitabından silinsin adları, Doğrularla yan yana yazılmasınlar!
Neka se izbrišu iz knjige živijeh, i s pravednicima nek ne budu zapisani.
29 Bense ezilmiş ve kederliyim, Senin kurtarışın, ey Tanrı, bana bir kale olsun!
A ja sam ništ i bolan; pomoæ tvoja, Bože, nek me zakloni.
30 Tanrı'nın adını ezgilerle öveceğim, Şükranlarımla O'nu yücelteceğim.
Slaviæu ime Božije u pjesmi, velièaæu ga u hvali.
31 RAB'bi bir öküzden, Boynuzlu, tırnaklı bir boğadan Daha çok hoşnut eder bu.
To je Bogu milije od vola, od teleta s rogovima i s papcima.
32 Mazlumlar bunu görünce sevinsin, Ey Tanrı'ya yönelen sizler, yüreğiniz canlansın.
Vidjeæe ništi i radovaæe se. Koji tražite Boga, oživjeæe srce vaše.
33 Çünkü RAB yoksulları işitir, Kendi tutsak halkını hor görmez.
Jer Bog èuje uboge, i sužanja svojih ne ogluša se.
34 O'na övgüler sunun, ey yer, gök, Denizler ve onlardaki bütün canlılar!
Neka ga hvale nebesa i zemlja, mora i sve što se u njima mièe!
35 Çünkü Tanrı Siyon'u kurtaracak, Yahuda kentlerini onaracak; Halk oraya yerleşip sahibi olacak.
Jer æe Bog spasti Sion, sazidaæe gradove Judine; i ljudi æe se ondje naseliti i naslijediæe ga.
36 Kullarının çocukları orayı miras alacak, O'nun adını sevenler orada oturacak.
I natražje æe se sluga njegovijeh utvrditi u njemu, i koji ljube ime njegovo nastavaæe na njemu.
