Mezmurlar 69
1 Müzik şefi için - “Zambaklar” makamında - Davut'un mezmuru Kurtar beni, ey Tanrı, Sular boyuma ulaştı.
In finem, pro iis qui commutabuntur. David. Salvum me fac, Deus, quoniam intraverunt aquæ usque ad animam meam.
2 Dipsiz batağa gömülüyorum, Basacak yer yok. Derin sulara battım, Sellere kapıldım.
Infixus sum in limo profundi et non est substantia. Veni in altitudinem maris, et tempestas demersit me.
3 Tükendim feryat etmekten, Boğazım kurudu; Gözlerimin feri sönüyor Tanrım'ı beklemekten.
Laboravi clamans, raucæ factæ sunt fauces meæ; defecerunt oculi mei, dum spero in Deum meum.
4 Yok yere benden nefret edenler Saçlarımdan daha çok. Kalabalıktır canıma kasteden haksız düşmanlarım. Çalmadığım malı nasıl geri verebilirim?
Multiplicati sunt super capillos capitis mei qui oderunt me gratis. Confortati sunt qui persecuti sunt me inimici mei injuste; quæ non rapui, tunc exsolvebam.
5 Akılsızlığımı biliyorsun, ey Tanrı, Suçlarım senden gizli değil.
Deus, tu scis insipientiam meam; et delicta mea a te non sunt abscondita.
6 Ya Rab, Her Şeye Egemen RAB, Utanmasın sana umut bağlayanlar benim yüzümden! Ey İsrail'in Tanrısı, Benim yüzümden sana yönelenler rezil olmasın!
Non erubescant in me qui exspectant te, Domine, Domine virtutum; non confundantur super me qui quærunt te, Deus Israël.
7 Senin uğruna hakarete katlandım, Utanç kapladı yüzümü.
Quoniam propter te sustinui opprobrium; operuit confusio faciem meam.
8 Kardeşlerime yabancı, Annemin öz oğullarına uzak kaldım.
Extraneus factus sum fratribus meis, et peregrinus filiis matris meæ.
9 Çünkü evin için gösterdiğim gayret beni yiyip bitirdi, Sana edilen hakaretlere ben uğradım.
Quoniam zelus domus tuæ comedit me, et opprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me.
10 Oruç tutup ağlayınca, Yine hakarete uğradım.
Et operui in jejunio animam meam, et factum est in opprobrium mihi.
11 Çula büründüğüm zaman Alay konusu oldum.
Et posui vestimentum meum cilicium; et factus sum illis in parabolam.
12 Kent kapısında oturanlar beni çekiştiriyor, Sarhoşların türküsü oldum.
Adversum me loquebantur qui sedebant in porta, et in me psallebant qui bibebant vinum.
13 Ama benim duam sanadır, ya RAB. Ey Tanrı, sevginin bolluğuyla, Güvenilir kurtarışınla uygun gördüğünde Yanıtla beni.
Ego vero orationem meam ad te, Domine; tempus beneplaciti, Deus. In multitudine misericordiæ tuæ, exaudi me in veritate salutis tuæ.
14 Beni çamurdan kurtar, İzin verme batmama; Benden nefret edenlerden, Derin sulardan kurtulayım.
Eripe me de luto, ut non infigar; libera me ab iis qui oderunt me, et de profundis aquarum.
15 Seller beni sürüklemesin, Engin beni yutmasın, Ölüm çukuru ağzını üstüme kapamasın.
Non me demergat tempestas aquæ, neque absorbeat me profundum, neque urgeat super me puteus os suum.
16 Yanıt ver bana, ya RAB, Çünkü sevgin iyidir. Yüzünü çevir bana büyük merhametinle!
Exaudi me, Domine, quoniam benigna est misericordia tua; secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me.
17 Kulundan yüzünü gizleme, Çünkü sıkıntıdayım, hemen yanıtla beni!
Et ne avertas faciem tuam a puero tuo; quoniam tribulor, velociter exaudi me.
18 Yaklaş bana, kurtar canımı, Al başımdan düşmanlarımı.
Intende animæ meæ, et libera eam; propter inimicos meos, eripe me.
19 Bana nasıl hakaret edildiğini, Utandığımı, rezil olduğumu biliyorsun; Düşmanlarımın hepsi senin önünde.
Tu scis improperium meum, et confusionem meam, et reverentiam meam;
20 Hakaret kalbimi kırdı, dertliyim, Acılarımı paylaşacak birini bekledim, çıkmadı, Avutacak birini aradım, bulamadım.
in conspectu tuo sunt omnes qui tribulant me. Improperium exspectavit cor meum et miseriam: et sustinui qui simul contristaretur, et non fuit; et qui consolaretur, et non inveni.
21 Yiyeceğime zehir kattılar, Sirke içirdiler susadığımda.
Et dederunt in escam meam fel, et in siti mea potaverunt me aceto.
22 Önlerindeki sofra tuzak olsun onlara, Yandaşları için kapan olsun!
Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum, et in retributiones, et in scandalum.
23 Gözleri kararsın, göremesinler! Bellerini hep bükük tut!
Obscurentur oculi eorum, ne videant, et dorsum eorum semper incurva.
24 Gazabını yağdır üzerlerine, Öfkenin ateşi yapışsın yakalarına!
Effunde super eos iram tuam, et furor iræ tuæ comprehendat eos.
25 Issız kalsın konakları, Çadırlarında oturan olmasın!
Fiat habitatio eorum deserta, et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet.
26 Çünkü senin vurduğun insanlara zulmediyor, Yaraladığın insanların acısını konuşuyorlar.
Quoniam quem tu percussisti persecuti sunt, et super dolorem vulnerum meorum addiderunt.
27 Ceza yağdır başlarına, Senin tarafından aklanmasınlar!
Appone iniquitatem super iniquitatem eorum, et non intrent in justitiam tuam.
28 Yaşam kitabından silinsin adları, Doğrularla yan yana yazılmasınlar!
Deleantur de libro viventium, et cum justis non scribantur.
29 Bense ezilmiş ve kederliyim, Senin kurtarışın, ey Tanrı, bana bir kale olsun!
Ego sum pauper et dolens; salus tua, Deus, suscepit me.
30 Tanrı'nın adını ezgilerle öveceğim, Şükranlarımla O'nu yücelteceğim.
Laudabo nomen Dei cum cantico, et magnificabo eum in laude:
31 RAB'bi bir öküzden, Boynuzlu, tırnaklı bir boğadan Daha çok hoşnut eder bu.
et placebit Deo super vitulum novellum, cornua producentem et ungulas.
32 Mazlumlar bunu görünce sevinsin, Ey Tanrı'ya yönelen sizler, yüreğiniz canlansın.
Videant pauperes, et lætentur; quærite Deum, et vivet anima vestra:
33 Çünkü RAB yoksulları işitir, Kendi tutsak halkını hor görmez.
quoniam exaudivit pauperes Dominus, et vinctos suos non despexit.
34 O'na övgüler sunun, ey yer, gök, Denizler ve onlardaki bütün canlılar!
Laudent illum cæli et terra; mare, et omnia reptilia in eis.
35 Çünkü Tanrı Siyon'u kurtaracak, Yahuda kentlerini onaracak; Halk oraya yerleşip sahibi olacak.
Quoniam Deus salvam faciet Sion, et ædificabuntur civitates Juda, et inhabitabunt ibi, et hæreditate acquirent eam.
36 Kullarının çocukları orayı miras alacak, O'nun adını sevenler orada oturacak.
Et semen servorum ejus possidebit eam; et qui diligunt nomen ejus habitabunt in ea.
