< Mezmurlar 69 >

1 Müzik şefi için - “Zambaklar” makamında - Davut'un mezmuru Kurtar beni, ey Tanrı, Sular boyuma ulaştı.
Til Sangmesteren. Til Liljerne. Af David.
2 Dipsiz batağa gömülüyorum, Basacak yer yok. Derin sulara battım, Sellere kapıldım.
Frels mig Gud, thi Vandene naar mig til Sjælen,
3 Tükendim feryat etmekten, Boğazım kurudu; Gözlerimin feri sönüyor Tanrım'ı beklemekten.
jeg er sunket i bundløst Dynd, hvor der intet Fodfæste er, kommet i Vandenes Dyb, og Strømmen gaar over mig;
4 Yok yere benden nefret edenler Saçlarımdan daha çok. Kalabalıktır canıma kasteden haksız düşmanlarım. Çalmadığım malı nasıl geri verebilirim?
træt har jeg skreget mig, Struben brænder, mit Øje er mat af at bie paa min Gud;
5 Akılsızlığımı biliyorsun, ey Tanrı, Suçlarım senden gizli değil.
flere end mit Hoveds Haar er de, der hader mig uden Grund, mange er de, som vil mig til Livs, uden Skel er mig fjendske; hvad jeg ikke har ranet, skal jeg dog erstatte!
6 Ya Rab, Her Şeye Egemen RAB, Utanmasın sana umut bağlayanlar benim yüzümden! Ey İsrail'in Tanrısı, Benim yüzümden sana yönelenler rezil olmasın!
Gud, du kender min Daarskab, min Skyld er ej skjult for dig.
7 Senin uğruna hakarete katlandım, Utanç kapladı yüzümü.
Lad mig ej bringe Skam over dem, som bier paa dig, o Herre, Hærskarers HERRE, lad mig ej bringe Skændsel over dem, der søger dig, Israels Gud!
8 Kardeşlerime yabancı, Annemin öz oğullarına uzak kaldım.
Thi for din Skyld bærer jeg Spot, mit Aasyn dækkes af Skændsel;
9 Çünkü evin için gösterdiğim gayret beni yiyip bitirdi, Sana edilen hakaretlere ben uğradım.
fremmed er jeg for mine Brødre, en Udlænding for min Moders Sønner.
10 Oruç tutup ağlayınca, Yine hakarete uğradım.
Thi Nidkærhed for dit Hus har fortæret mig, Spotten mod dig er faldet paa mig;
11 Çula büründüğüm zaman Alay konusu oldum.
jeg spæged min Sjæl med Faste, og det blev mig til Spot;
12 Kent kapısında oturanlar beni çekiştiriyor, Sarhoşların türküsü oldum.
i Sæk har jeg klædt mig, jeg blev dem et Mundheld.
13 Ama benim duam sanadır, ya RAB. Ey Tanrı, sevginin bolluğuyla, Güvenilir kurtarışınla uygun gördüğünde Yanıtla beni.
De, der sidder i Porten, taler om mig, ved Drikkelagene synger de om mig.
14 Beni çamurdan kurtar, İzin verme batmama; Benden nefret edenlerden, Derin sulardan kurtulayım.
Men jeg beder, HERRE, til dig i Naadens Tid, o Gud, i din store Miskundhed svare du mig!
15 Seller beni sürüklemesin, Engin beni yutmasın, Ölüm çukuru ağzını üstüme kapamasın.
Frels mig med din trofaste Hjælp fra Dyndet, at jeg ikke skal synke; red mig fra dem, der hader mig, fra Vandenes Dyb,
16 Yanıt ver bana, ya RAB, Çünkü sevgin iyidir. Yüzünü çevir bana büyük merhametinle!
lad Strømmen ikke gaa over mig; lad Dybet ikke sluge mig eller Brønden lukke sig over mig.
17 Kulundan yüzünü gizleme, Çünkü sıkıntıdayım, hemen yanıtla beni!
Svar mig, HERRE, thi god er din Naade, vend dig til mig efter din store Barmhjertighed;
18 Yaklaş bana, kurtar canımı, Al başımdan düşmanlarımı.
dit Aasyn skjule du ej for din Tjener, thi jeg er i Vaade, skynd dig og svar mig;
19 Bana nasıl hakaret edildiğini, Utandığımı, rezil olduğumu biliyorsun; Düşmanlarımın hepsi senin önünde.
kom til min Sjæl og løs den, fri mig for mine Fjenders Skyld!
20 Hakaret kalbimi kırdı, dertliyim, Acılarımı paylaşacak birini bekledim, çıkmadı, Avutacak birini aradım, bulamadım.
Du ved, hvorledes jeg smædes og bærer Skam og Skændsel; du har Rede paa alle mine Fjender.
21 Yiyeceğime zehir kattılar, Sirke içirdiler susadığımda.
Spot har ulægeligt knust mit Hjerte; jeg bied forgæves paa Medynk, paa Trøstere uden at finde;
22 Önlerindeki sofra tuzak olsun onlara, Yandaşları için kapan olsun!
de gav mig Malurt at spise og slukked min Tørst med Eddike.
23 Gözleri kararsın, göremesinler! Bellerini hep bükük tut!
Lad Bordet foran dem blive en Snare, deres Takofre blive en Fælde;
24 Gazabını yağdır üzerlerine, Öfkenin ateşi yapışsın yakalarına!
lad Øjnene slukkes, saa Synet svigter, lad Lænderne altid vakle!
25 Issız kalsın konakları, Çadırlarında oturan olmasın!
Din Vrede udøse du over dem, din glødende Harme naa dem;
26 Çünkü senin vurduğun insanlara zulmediyor, Yaraladığın insanların acısını konuşuyorlar.
deres Teltlejr blive et Øde, og ingen bo i deres Telte!
27 Ceza yağdır başlarına, Senin tarafından aklanmasınlar!
Thi de forfølger den, du slog, og øger Smerten for dem, du saared.
28 Yaşam kitabından silinsin adları, Doğrularla yan yana yazılmasınlar!
Tilregn dem hver eneste Brøde, lad dem ikke faa Del i din Retfærd;
29 Bense ezilmiş ve kederliyim, Senin kurtarışın, ey Tanrı, bana bir kale olsun!
lad dem slettes af Livets Bog, ej optegnes blandt de retfærdige!
30 Tanrı'nın adını ezgilerle öveceğim, Şükranlarımla O'nu yücelteceğim.
Men mig, som er arm og lidende, bjærge din Frelse, o Gud!
31 RAB'bi bir öküzden, Boynuzlu, tırnaklı bir boğadan Daha çok hoşnut eder bu.
Jeg vil prise Guds Navn med Sang og ophøje ham med Tak;
32 Mazlumlar bunu görünce sevinsin, Ey Tanrı'ya yönelen sizler, yüreğiniz canlansın.
det er mer for HERREN end Okser, end Tyre med Horn og Klove!
33 Çünkü RAB yoksulları işitir, Kendi tutsak halkını hor görmez.
Naar de ydmyge ser det, glæder de sig; I, som søger Gud, eders Hjerte oplives!
34 O'na övgüler sunun, ey yer, gök, Denizler ve onlardaki bütün canlılar!
Thi HERREN laaner de fattige Øre, han agter ej fangne Venner ringe.
35 Çünkü Tanrı Siyon'u kurtaracak, Yahuda kentlerini onaracak; Halk oraya yerleşip sahibi olacak.
Himmel og Jord skal prise ham, Havet og alt, hvad der rører sig der;
36 Kullarının çocukları orayı miras alacak, O'nun adını sevenler orada oturacak.
thi Gud vil frelse Zion og opbygge Judas Byer; der skal de bo og tage det i Eje; hans Tjeneres Afkom skal arve det, de, der elsker hans Navn, skal bo deri.

< Mezmurlar 69 >