Mezmurlar 66
1 Müzik şefi için - İlahi - Mezmur Ey yeryüzündeki bütün insanlar, Tanrı'ya sevinç çığlıkları atın!
Til Sangmesteren; en Psalmesang. Raaber med Glæde for Gud al Jorden!
2 Adının yüceliğine ilahiler söyleyin, O'na görkemli övgüler sunun!
Synger Psalmer til hans Navns Ære; giver ham Ære til hans Pris.
3 “Ne müthiş işlerin var!” deyin Tanrı'ya, “Öyle büyük gücün var ki, Düşmanların eğiliyor önünde.
Siger til Gud: Hvor forfærdelige ere dine Gerninger! for din store Magts Skyld skulle dine Fjender smigre for dig.
4 Bütün yeryüzü sana tapınıyor, İlahiler okuyor, adını ilahilerle övüyor.” (Sela)
Al Jorden skal tilbede dig og lovsynge dig; de skulle lovsynge dit Navn. (Sela)
5 Gelin, bakın Tanrı'nın neler yaptığına! Ne müthiş işler yaptı insanlar arasında:
Gaar hen og ser Guds Værk; han er forfærdelig i Gerning imod Menneskens Børn.
6 Denizi karaya çevirdi, Atalarımız yaya geçtiler ırmaktan. Yaptığına sevindik orada.
Han omvendte Havet til det tørre, de gik til Fods over Floden; der glædede vi os i ham.
7 Kudretiyle sonsuza dek egemenlik sürer, Gözleri ulusları süzer; Başkaldıranlar gurura kapılmasın! (Sela)
Han hersker med sin Magt evindelig, hans Øjne vare paa Hedningerne; de genstridige ophøje sig ikke. (Sela)
8 Ey halklar, Tanrımız'a şükredin, Övgülerini duyurun.
I Folkefærd! lover vor Gud og lader Røsten høres til hans Pris!
9 Hayatımızı koruyan, Ayaklarımızın kaymasına izin vermeyen O'dur.
Han holder vor Sjæl i Live og lader ikke vor Fod snuble.
10 Sen bizi sınadın, ey Tanrı, Gümüş arıtır gibi arıttın.
Thi du har prøvet os, o Gud! du har lutret os, ligesom Sølv bliver lutret.
11 Ağa düşürdün bizi, Sırtımıza ağır yük vurdun.
Du har ført os i Garnet, du lagde et Tryk paa vore Lænder.
12 İnsanları başımıza çıkardın, Ateşten, sudan geçtik. Ama sonra bizi bolluğa kavuşturdun.
Du lod Mennesker fare over vort Hoved; vi ere komne i Ild og i Vand, men du udførte os til at vederkvæges.
13 Yakmalık sunularla evine gireceğim, Adaklarımı yerine getireceğim,
Jeg vil gaa ind i dit Hus med Brændofre, jeg vil betale dig mine Løfter,
14 Sıkıntı içindeyken dudaklarımdan dökülen, Ağzımdan çıkan adakları.
dem, som mine Læber oplode sig med, og min Mund talte, da jeg var i Angest.
15 Yakılan koçların dumanıyla semiz hayvanlardan Sana yakmalık sunular sunacağım, Tekeler, sığırlar kurban edeceğim. (Sela)
Jeg vil ofre dig Brændoffer af fedt Kvæg og Duften af Vædre; jeg vil tillave Øksne og Bukke. (Sela)
16 Gelin, dinleyin, ey sizler, Tanrı'dan korkanlar, Benim için neler yaptığını size anlatayım.
Kommer hid, hører til, alle 1, som frygte Gud, saa vil jeg fortælle, hvad han har gjort ved min Sjæl.
17 Ağzımla O'na yakardım, Övgüsü dilimden düşmedi.
Til ham raabte jeg med min Mund, og hans Pris kom paa min Tunge.
18 Yüreğimde kötülüğe yer verseydim, Rab beni dinlemezdi.
Dersom jeg havde set Uret i mit Hjerte, da vilde Herren ikke have hørt mig.
19 Oysa Tanrı dinledi beni, Kulak verdi duamın sesine.
Dog har Gud hørt; han gav Agt paa min Bøns Røst.
20 Övgüler olsun Tanrı'ya, Çünkü duamı geri çevirmedi, Sevgisini benden esirgemedi.
Lovet være Gud, som ikke forskød min Bøn eller vendte sin Miskundhed fra mig!
